Erişkin asetabuler displazili hastalarda uygulanan tönnis tekniği ile yapılan üçlü osteotominin erken dönem sonuçları

Abstract

Erişkin asetabuler displazili hastalarda amaç bozulmuş olan kalça biyomekaniğinidüzeltmek ve eklem kıkırdağı hasarını önlemektir. Bu amaçla farklı pelvik osteotomilertanımlanmıştır. Bu çalışmamızda amacımız erişkin döneme gelmiş ve asetabuler displazisiolan semptomatik hastalarda Tönnis tekniği ile üçlü pelvik osteotomi uygulamalarımızınsonuçlarını ortaya koymaktır. Baltalimanı Kemik Hastalıkları Eğitim ve Araştıma Hastanesi1. Ortopedi Kliniğinde Şubat 2006-Mart 2010 yılları arası 27 hastanın (20 kadın,7 erkek) 27kalçasına Tönnis tipi üçlü pelvik osteotomi uygulandı. Ortalama takip süresi 27,5 ay (11-56ay), ortalama yaş 22,1 yıl (9-39 yıl) idi. Etyoloji hastaların tamamında gelişimsel kalçadisplazisi idi. Daha önce 16 kalçaya yönelik hiçbir girişim yapılmamış, 1 kalçaya 0 ay-18 ayarası açık redüksiyon, 8 kalçaya 18 ay - 5 yaş arası açık redüksiyon ve iliak osteotomi, 3hastaya iliak osteotomi yapılmıştı.Klinik değerlendirmede ameliyat öncesinde 23 hastada mevcut olan ağrı şikayetiameliyat sonrasında 5 hastada devam etmiştir. Harris kalça skoru ameliyat öncesi 60 ikenameliyat sonrası 85 oldu. Bu artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ameliyat öncesiWOMAC kalça skoru 70,2 iken ameliyat sonrası 84,6 ya yükseldi. Bu artış istatistiksel olarakanlamlı bulundu. Görsel analog skoru (VAS) ameliyat öncesinde ortalama 6,85 iken ameliyatsonrasında 3,07 ye düşmüştür. Bu sonuç istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05).Radyolojik değerlendirmede Anterior CE açısı ameliyat öncesi 14.44 derecedenameliyat sonrası 25.11 e yükselmiştir. Lateral CE açısı ameliyat öncesi 2.44 derecedenameliyat sonrası 28,48 e yükselmiştir. Asetabuler indeks ameliyat öncesi 25.48 derecedenameliyat sonrası 11.33 e azalmıştır. Asetabuler örtüm oranı ameliyat öncesi 61.26 dereceden,ameliyat sonrası 80.24 dereceye yükselmiştir. Bu değişikliklerin tamamı istatistiksel açıdananlamlıdır (p<0,05). Bir hastada derin yara enfeksiyonu ve bir hastada labiumda vidairritasyonu komplikasyon olarak gelişmiştir.Çalışmamız sonucunda Tönnis tipi üçlü osteotomi, diğer pelvik osteotomilerlekarşılaştırıldığında , kısa operasyon süresi ve erken dönemde alınan klinik ve radyolojikolumlu sonuçlar göz önüne alınarak hafif ve orta derece asetabuler displazili hastalarda iyi birtedavi alternatifi olarak tanımlanmıştır.

The goals of surgery are to reorient the biomechanical relationships such that thedevelopment of degenerative hip disease is delayed or prevented. To achive this goals variouspelvic osteotomies have been used. We preferred the Tönnis triple innominate osteotomy totreat acetabular dysplasia.During the period between February 2006- March 2010 triple innominate osteotomywas performed on 27 patients and 27 hips. There were 20 females and 7 males. Averageclinical follow-up was 27,5 months (range 11-56 months ). Average age at surgery was 22,1years (range 9-39 years). Preoperative hip score increased from average 60 degreespreoperative to 85 degrees postoperative. The CE angle was increased from average 14,44degrees preoperative to average 25,11 degrees postoperative. The VCE angle was increasedfrom average 2,44 degrees preoperative to average 28.48 degrees postoperative. Theseparameters was significant statisticaly(p<0.05). The complications was deep infection in onepatient, labium irritation due to screw in one patient.As a result of this experience we were concluded that the Tönnis triple innominateosteotomy was a safe and succesfull treatment method that was helpful for patients with mildto moderate dysplasia.