Metisiline dirençli stafilokok suşlarında azalmış vankomisin duyarlılığının araştırılması

Abstract

Metisiline dirençli stafilokok suşları ile gelişen enfeksiyonlar, hastane kökenli enfeksiyonlar arasında önemli bir yere sahiptir. Bu bakterilerin neden olduğu enfeksiyonların tedavisinde kullanılan glikopeptid antibiyotiklere gelişen direnç ilk kez 1996'da Japonya'dan bildirilmiştir. Vankomisine azalmış duyarlılığa sahip bu izolata vankomisin intermediate Staphylococcus aureus (VISA) ismi verilmiştir. Heterojen VISA (hVISA) suşlarının bildirimi de VISA izolatlarını takip etmiştir. Bu çalışmada, rutin laboratuar testleri ile tespit edilmesi mümkün olmayan, vankomisin intermediate stafilokok (VIS) ve heterojen VIS (hVIS) izolatlarının hastanemizdeki sıklığının araştırılması amaçlanmıştır.Değişik klinik örneklerden izole edilen 148 metisilin dirençli stafilokok suşunda, VIS ve hVIS tespiti için tarama yöntemi olarak 6 µg/ml vankomisin içeren Brain-Heart infüzyon agar (BHI-V6) kulanıldı. Bu yöntemle VIS/hVIS şüpheli izolatlara ileri inceleme olarak, standart E-test, Makro E-test ve populasyon analiz profili eğri altında kalan alan (PAP-AUC) yöntemleri uygulandı. Ayrıca izole edilen bütün suşların vankomin, teikoplanin ve linezolid MİK değerleri E-test yöntemiyle belirlendi.Bu çalışmada, 148 stafilokok suşundan toplam 5 tane VIS/GIS, 2 tane de hVIS/hGIS izole edildi, prevelansları ise sırasıyla % 3,37 ve % 1,35 olarak bulundu. Sadece S. aureus'lar değerlendirildiğinde, 107 izolat içinde, bir tane VISA, bir tane de hVISA bulundu ve prevelansları, % 0,93 olarak hesaplandı. Hastanelerde VIS ve hVIS prevalanslarının artması, glikopeptid antibiyotikler ile tedavi başarısızlığı yaşanmasına neden olabilir. Dolayısıyla bu izolatların o merkezler için bir tehdit oluşturup oluşturmadığının belirlenmesi ve gerekli önlemlerin alınması oldukça önemlidir.

The infections that are caused by the vancomycin resistant staphylococcus strains have an important place among the hospital acquired infections. The resistance that was developed against the glycopeptides that are used in the treatment of infections caused by these bacterias was firstly defined in Japan in 1996. This isolate that had decreased susceptibility to vancomycin was called as vancomycin intermediate Staphylococcus aureus (VISA). The declaration of heterogeneous VISA strains followed the VISA isolates. In this study, it was aimed to investigate the frequency of vancomycin intermediate Staphylococcus (VIS) and heterogeneous intermediate Staphylococcus isolates (hVIS) ; that are not likely to be determined by routine laboratory tests; in our hospital. Brain-Heart infusion agar that contains 6 µg/ml of vancomycin was used as the scanning method for the determination of VIS and hVIS in 148 methicilin resistant Staphylococcus strains that were isolated from several clinical samples. By this method, standart E-test, Macro E-test, and population analysis profile area under the curve ratio PAP-AUC) were used as the advanced methods for these VIS/hVIS suspected isolates. Therefore, MIC values of vancomycin, teichoplanin and linosolide of all the isolated strains were determined by E-test method. In this study, from 148 staphylococcus strains, total of 5 VIS/GIS,and 2 hVIS/hGIS were isolated, and the prevalences were determined as 3,37 % and 1,35 %; respectively. When only the S.Aureus strains were evaluated, in 107 isolates, 1 VISA and 1 hVISA were found , and their prevalences were 0,93%. Increase in the prevelance of VIS and hVIS in hospitals may cause failure in the treatments with glycopeptide antibiotics. So, it is quite important to determine if these microorganisms are important threats for these centres or not, and to provide necessary preventions.