Multipl skleroz klinik subtiplerinde serum MMP-2, MMP-9, TIMP-1, TIMP-2 düzeyleri ve hastalığın kronisitesindeki tanı değerleri

Abstract

Bu çalışmanın amacı MMP-9, MMP-2, TIMP-1, TIMP-2 serum düzeylerinin, MS hastalığının kronisitesi ile ilişkisini saptamaktı. Çalışma grubu McDonald tanı kriterlerine göre MS tanısı alan 89 hastadan oluşmakta idi. Kontrol grubu 22 sağlıklı gönüllüden oluşmaktaydı. Hastalar şu şekilde gruplandırıldı: 35 kısa hastalık süresi olan RRMS (≤5 yıl), 23 uzun hastalık süresi olan RRMS (≥10 yıl), 21 SPMS, 6 PRMS, 4 PPMS. RRMS'li hastaların bu şekilde bölünmesindeki neden relapsing seyir içerisinde devam eden daha erken/aktif ve daha geç/stabil hastalığın ayrımı içindi. Klinik durum, EDSS ile değerlendirildi. MMP-9, MMP-2, TIMP-1, TIMP-2 serum konsantrasyonları ELISA yöntemi ile değerlendirildi. Sonuç olarak, PPMS grubu dışındaki tüm hastalarda, sağlıklı kontrol grubu ile kıyaslandığında artmış TIMP-1 serum düzeyi ve azalmış MMP-9/TIMP-1 oranı olduğunu saptadık. PPMS grubundaki bu fark, hasta sayısı azlığına bağlı olabilir (4 hasta). Grupları tekrar tasnif ettiğimizde; RRMS hastaları bir grupta, progresif seyir gösteren SPMS-PRMS-PPMS hastaları diğer bir grupta toplanarak sağıklı kontrol grubu ile karşılaştırıldığında TIMP-1 serum düzeyinde artış ve MMP-9/TIMP-1 oranında azalma saptadık. MMP ekspresyonu boyunca süren proteolitik stres MS'deki nöronal kaybın gelişmesinde anahtar bir faktör olabilir ve kronik progresyonun esas nedeni olabilir. MS lezyonunun aktif oluşum sürecinde MMP-9 seviyesindeki artış pek çok çalışmada vurgulanmıştır. Ancak onarım süreci başladığında normal MMP/TIMP oranını oluşturmak için TIMP'ların üretiminde de artış olabilir. TIMP-1'in aktive T hücre migrasyonunu azalttığı ve MMP/TIMP dengesini, KBB'nin bütünlüğünü yeniden kazandırdığı düşünülürse elde ettiğimiz bulgular hastalarımızın klinik olarak stabilliği ile uyumludur.

The aim of this study is to determinate any corelation between serum levels of MMP-9, MMP-2, TIMP-1, TIMP-2 and disease chronicity of MS. The study group consisted of 89 patients, fulfilling McDonald's criteria of MS. The control group consisted of 22 healty volunteers. The patients are divided into groups as fallows: 35 had RR course with short disease duration (≤5 years), 23 had RR course with long disease duration (≥10 years), 21 had SP course, 6 had PR course and 4 had PP course. The aim of the cut-off for disease duration was to differentiate a more early/active form from a more late/stabilized disease in a still relapsing course. Clinical status vas evaluated according to Expanded Disability Status Scale. The concentrations of MMP-9, MMP-2, TIMP-1, TIMP-2 in sera were analysed by ELISA. Finally we showed an increase in TIMP-1 serum levels and decrease MMP-9/TIMP-1 ratio in all patients when compaired with healty controls except PPMS course. This can be due to lower number of patients in this group (4 patients). When we regroup individuals into 3; patients with RRMS course, patients with SPMS-PRMS-PPMS courses (the progressive forms) and the healty controls; we showed the increase in TIMP-1 serum levels and decrease MMP-9/TIMP-1 ratio in both patients groups when compaired with healty controls. Sustained proteolytic stress through MMP overproduction may be a key factor in the development of neuronal loss in MS may thus be a prevailing cause of chronic progression. The increase of MMP-9 levels as a result of the process of active MS lesions, has been pronounced in several studies. However when the repair process begins to provide normalized MMP-9/TIMP-1 balance, TIMP-1 production can be elevated. In contemplation of decreasing active T cell migration, reorganization of MMP/TIMP balance and restoration of integrity of blood brain barrier by TIMP-1, parameters obtained in our study is compatible with our patients stability.