Radyolojik görüntüleme yöntemleri kılavuzluğunda Gharbi tip 3 karaciğer hidatik kistlerin perkütan modifiye kateterizasyon tekniği ile tedavisinin başarı ve sonuçları

Abstract

Bu çalışmanın amacı; karaciğer tip 3 hidatik kistlerin tedavisinde modifiye kateterizasyon yönteminin tedavi etkinliği ve başarısını, erken ve geç dönem komplikasyonlarını ve rekürrens oranlarını belirlemektir. Bu amaçla Ocak 2012-Ocak 2016 tarihleri arasında karaciğer tip 3 hidatik kisti bulunan 23-78 yaş arasındaki (ort:40) toplam 21 hasta (13 kadın, 8 erkek) ve 25 kist çalışmaya dahil edildi. Araştırmaya dahil edilen kist hidatik vakalarının %8'ine kliniğimize başvurmadan önce cerrahi tedavi, %20'sine perkütan tedavi uygulanmıştı. %72 kist vakasına primer olarak tarafımızca modifiye kateterizasyon tedavi yöntemi uygulandı. Her hastaya tedavi öncesi 3 hafta, tedavi sonrası 1 ay 2x400 mg/gün oral albendazol başlandı. Tüm kistler US ve skopi eşliğinde Seldinger iğne ve tel yardımıyla kateterize edildi. Bir kiste dış merkezde takılmış mevcut 8 F kateteri üzerinden yeterli drenajı sağlamak için 14 F geniş çaplı kateter takıldı. Kateter ve tel manipülasyonları ile membranlar ve kız kistlerin parçalanması sağlandı. Kateter aracılığı ile günde en az bir kere olmak üzere, yarım saatlik süre zarfında, küçük miktarlarda (5-10 ml) izotonik salin kullanılarak tekrarlayan enjeksiyon ve reaspirasyonlar yapıldı. Böylelikle kız kistler, endokist ve drenajı mümkün olmayan materyaller aspire edildi. Her işlem başında ve sonunda tüm kistlere, skolosidal amaçlı hipertonik salin (%30 NaCl) uygulandı. Hastanede kalış süreleri ortalama 5 gün (min: 4, maks: 10) idi. 25 kist hidatikden 17'si (%68) safra yolları ile ilişkiliyken, 8'inde (%32) bağlantı saptanmadı. Safra yolları ile ilişkinin kapanması, kistte tam kollaps gelişmesi ve tüm materyallerin aspirasyonu sonrasında kateter çekilerek işleme son verildi. Kistobiliyer fistülü bulunan vakalarda hesaplanan kateterizasyon süresi ortalama 60 gün (min: 15, maks: 120), ilişkili olmayan vakalarda kateterizasyon süresi ortalama 5 gün (min: 4, maks: 30) olup, istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.001). Tüm hastalar %96 (24 kist) oranında teknik başarı ile tedavi edilmişlerdir. 1 kist vakasında (% 4), daha önce tekrarlayan perkütan tedavi işlemi ve drenajı sağlanmadan gerçekleştirilmiş alkol ablasyonu nedeniyle, memranların stabilizasyonuna bağlı kateterizasyon işlemini takiben yeterli drenaj sağlanamamış, teknik ve klinik başarı elde olunamamıştır. Tedavi sürecinde hiçbir hastada majör komplikasyon izlenmemiştir. Kateterizasyon süreci de dahil tüm tedavi boyunca toplam 21 hastadan 2'sinde reaktif ateş, 1'inde minimal plevral efüzyon, 1'inde kateter yerinde hiperemi izlenirken, geri kalan 17 hastada hiçbir minör komplikasyon izlenmemiştir. Bizim çalışmamızda kateterizasyon süresinin uzamasının minor komplikasyon görülme sıklığını artırmadığı izlenmiş olup, aralarında istatistiksel olarak anlamlı ilişki saptanmamıştır (p=0.780). Tedavi sonrası 18 kistte %100 hacimsel küçülme izlenirken, geri kalan 7 kist için ortalama küçülme oranı % 90'dır (min: %25, maks: %98). Hastaların tedavi sonrası ortalama takip süreleri 18 ay (min: 4, maks: 42) olup %96 hastada hiçbir rekürrens bulgusuna rastlanmamıştır. Teknik olarak başarısız olan 1 kist hidatik vakasının (%4) takiplerinde % 25'lik volüm kaybı olmasına rağmen kız kistlerin ve membranların sebat ettiği gözlendi ve canlılık bulgusu saptandı. Sonuç olarak modifiye kateterizasyon yöntemi tip 3 karaciğer kist hidatik tedavisinde uygun teknik ve koşullar altında yapıldığında, düzenli takiplerle ve gereklilik halinde kateter değişimi de yapıdığında, etkin ve güvenilir bir tedavi yöntemidir. Cerrahi tedavi yöntemi ile karşılaştırıldığında, komplikasyonları önlemede ve hastanade kalış süresini azaltmada faydalı olduğu gösterilmiştir.

The aim of this study is to determine the treatment efficacy and success, the early and late complications, the recurrence rates of Modified Percutaneous Catheterization Technique on liver type 3 hydatid cyst treatment. A total of 21 patients (13 female, 8 male) between the ages of 23 and 78 (mean:40) with 25 cysts were included in this study between the years of January 2012 and January 2016. %8 percent of patients had been surgical treatment and %20 percent of patients had been percutaneous treatment before our study. We applied modified percutaneous catheterization in 72% patients as primary mode of treatment. Albendazole 400 mg, 2 times a day was given for each patient 3 weeks before procedure, 1 month postprocedure. All cysts catheterized with the aid of Seldinger needle and wire under US and scopy guidance. 14 F catheter used for one cyst through the 8F catheter that is performed at another center to provide adequate drainage. Daughter cysts and membranes were destroyed with manipulation of catheter and wire. Repeated enjection and reaspiration with small amounts of isotonic saline (5-10 ml) used at least one times a day during a half-hour period through the catheter. So daughter cysts, endocysts and non-drainable materials were aspirated. All cysts were sclerosed with hypertonic saline (%30 NaCl) at the beginning and the end of each procedure. Mean duration of hospitalization was 5 days (min:4, max:10). 17 of 25 hydatid cysts (%68) associated with biliary tract, 8 hydatid cysts not associated. Procedure was finished with extraction of catheter after development of full cyst collapse, aspiration of full material. Mean duration of catheterization was 60 days (min:15, max: 120) in the case with cystobiliary fistule, and 5 days (min:4, max:10) without fistule, so it is statistically significant (p<0.001). All patients were treated with 96 precent of technical success (24 cysts). In one case (4%), technical and clinical success and adequate drainage following procedure for membrane stabilization due to repeated percutaneous drainage treatment procedure and alcohol ablation performed without drainage couldn't be achieved. No major complication occurred during treatment. While reactive fever in 2 patients, pleural effusion in 1 patient, hyperemia on catheter zone in 1 case occurred, rest of 17 patients have no minor complication. No statistically relation was obtained between long term catheterization and minor complication (p=0,780). While volume decrease in 18 cysts was 100%, mean volume decrease in 7 cysts was 90% (min: 25%, max: 98%). The patients followed up periodically with a mean of 18 months after treatment (min: 6, max: 42) and any recurrence occurred in 96% patients. Despite the loss of 25% in volume followed by 1 hydatid cyst (4%) that failed technically, daughter cysts persisted and it was observed that the membranes were detected signs of vitality. In conclusion, modified catheterization method in the treatment of hydatid cyst 3 is an effective and safe treatment if it is performed under appropriate technical and conditions, regular follow-up and in case of necessity also catheter changes. It is shown to be helpfull compare with surgery treatment for reducing hospitalization and preventing complications.