Eklem içi distal radius kırıklarında açıkredüksiyon internal fiksasyon yöntemi ilekapalı redüksiyon alçılama tedavisinin fonksiyonel ve radyolojik sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Distal radius kırıklarında açık redüksiyon internal fiksasyon yöntemi ile kapalı redüksiyon alçılama tedavisinin eklem içi kırıklarda klinik, radyolojik, fonksiyonel sonuçlarının karşılaştırılmasıHastalar ve Yöntem: Dışkapı Araştırma Hastanesi Acil Ortopedi Polikliniği'ne 01.01.2016-01.01.2019 tarihleri arasında tek taraflı distal radius kırığı nedeniyle başvuran 86 eklem içi distal radius kırığı hastası incelenmiştir. Hastalar retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Kırıklar AO ve Frykmann sınıflama sistemine göre sınıflandırıldı. Hastalar aktivite düzeyine göre pasif, orta, aktif olmak üzere üç gruba ayrıldı. Hastalar ilk başvurduklarındaki radyografileri ve son kontrollerindeki radyografileri dikkate alınarak değerlendirildi. Hastaların klinik sonuçlarının değerlendirilmesinde el bilek eklemi hareket açıklıkları ölçümü, el kavrama gücü, distal radioulnar eklem instabilite muayenesi, DASH skorlama sistemi, Gartland ve Werley klinik değerlendirme sistemi kullanılmıştır. Radyolojik değerlendirmede distal radius eklemi radyolojik parametrelerinin ölçümü, Knirk ve Jupiter'in artritik skorlama sistemi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma toplam 86 hasta ile yapılmış olup 45 hasta cerrahi, 41 hasta konservatif grupta yer almaktadır. Cerrahi grupta 14 kadın (%31), 31 erkek hasta (%69) bulunmaktadır. Konservatif grupta ise 23 kadın (%56), 18 erkek (%44) hasta bulunmaktadır. Çalışmaya dahil edilen hastaların yaş ortalaması 47,58'dir. Cerrahi grupta 23 hastada (%51) baskın ekstremite kırık iken, konservatif grupta 11 hastada (%26) baskın ekstremitede kırık gözlenmiştir. Cerrahi grupta kırık nedenleri 28 hastada (%62,2) basit düşme, 4 hastada (%8,9) trafik kazası, 13 hastada (%28,9) iş kazası yüksekten düşme şeklindedir. Konservatif grupta 32 hastada (%78,0) basit düşme, 8 hastada (%19,5) trafik kazası, 1 hastada (%2,4) iş kazası yüksekten düşme şeklindedir.AO sınıflamasına göre cerrahi grupta 14 hasta (%31,1) AO tip C1, 18 hasta (%40) AO tip C2, 13 hasta (%28,9) AO tip C3 sınıfındadır. Konservatif grupta 13 hasta (%31,7) AO tip C1, 18 hasta (%43,9) AO tip C2, 10 hasta (%24,4) AO tip C3 sınıfındadır. Frykmann sınıflamasına göre cerrahi grupta 10 hasta (%22,2) tip 3, 4 hasta (%8,9) tip 4, 9 hasta (%20) tip 7, 22 hasta (%48,9) tip 8 hasta bulunmaktadır. Konservatif grupta 11 hasta (%26,8) tip 3, 6 hasta (%14,6) tip 4, 11 hasta (%26,8) tip 7, 13 hasta (%31,7) tip 8 hasta bulunmaktadır. Eklem içi basamaklanma, dorsal açılanma ve ulnar varyans değerlerinde cerrahi tedavi ile daha başarılı sonuçlar elde edilmişken, radial yükseklik ve radial açılanma değerlerinde her iki grup arasında fark görülmemiştir. Fleksiyon cerrahi grupta tedavi sonrası ortalama 61,11° bulunurken, konservatif grupta 71,34° bulunmuştur. Ekstansiyon cerrahi grupta tedavi sonrası ortalama 71,00° bulunurken, konservatif grupta 79,27° bulunmuştur. El bileği fleksiyon ve ekstansiyonunun konservatif grupta daha başarılı şekilde düzeldiği görülmüştür. Supinasyon, pronasyon, radial deviasyon ve ulnar deviasyon hareket açıklıkları açısından her iki grupta da tatminkâr sonuçlar elde edilmiş olup, iki grup arasında fark görülmemiştir. El kavarama gücü karşı el bileği ile kıyaslandığında cerrahi grupta %79 düzelme görülürken, konservatif grupta %88 düzelme görülmüştür. Gartland ve Werley klinik değerlendirme sistemine göre cerrahi grupta 24 (%53,3) hasta mükemmel, 15 hasta (%33,3) iyi, 5 (%11,1) hasta orta, 1 (%2,2) hastada kötü sonuç görülürken, konservatrif grupta 30 (%73,2) hasta mükemmel, 8 hasta (%19,5) iyi, 2 (%4,9) hasta orta, 1 (%2,4) hastada kötü sonuç bulunmuştur. DASH anketinin sonuçlarını değerlendirdiğimizde cerrahi grupta AO tip C1 de ortalama skor 7,07, AO tip C2 de ortalama skor 8.61, AO tip C3 de ortalama skor 18,0 olup, konservatif grupta AO tip C1 de ortalama skor 3,02, AO tip C2 de ortalama skor 4,39, AO tip C3 de ortalama skor 10,30 bulunmuştur. Cerrahi grupta 45 hastanda toplam 11 komplikasyon görülmüştür. Konservatif takip ettiğimiz grupta 41 hastanın 6 tanesinde komplikasyon geliştir.Sonuç: Distal radius eklem içi kırıklarında literatür bulgularının aksine konservatif tedavi ile de tatminkâr sonuçlar elde edilebildiğini gördük. Eklem içi distal radius kırıklarında kırığın tipi, hastanın yaşı, sosyoekonomik düzeyi, ek hastalıkları ve ek yaralanmaları göz önüne alarak uygun hastalarda konservatif tedavinin ilk tedavi seçeneği olarak değerlendirilebileceğine kanaat getirdik.

Aim: To compare the clinical, radiological and functional results of intraarticular fractures of open reduction internal fixation method and closed reduction casting treatment in distal radius fractures.Patients and Method: 86 intraarticular distal radius fracture patients who applied to Dışkapı Araştırma Hastanesi Acil Ortopedi Polikliniği between the dates 01.01.2016-01.01.2019 due to unilateral distal radius fracture were examined. Patients were retrospectively evaluated. Fractures are classified by AO and Frykman classification system. Patients were divided into three groups as passive, average and active according to their activity level. Patients were evaluated considering the radiographs when they first applied and the radiographs in their last control. In the evaluation of the clinical results of the patients, measurement of the wrist joint range of motion, hand grip strength, distal radioulnar joint instability examination, DASH scoring system, Gartland and Werley system were used. In radiological evaluation, measurement of distal radius joint radiological parameters, and arthritic scoring system of Knirk and Jupiter were used. Findings: The study was conducted with a total of 86 patients, 45 patients were in the surgical group and 41 patients were in the conservative group. There were 14 female (31%) and 31 male (69%) patients in the surgical group and 23 female (56%) and 18 male (44%) patients in the conservative group. The average age of patients included in the study is 47,58. In the surgical group, 23 patients (51%) had a dominant extremity fracture, while in the conservative group, 11 patients (26%) had a dominant extremity fracture. The causes of fractures in the surgical group were simple falls in 28 patients (62,2%), traffic accidents in 4 patients (8,9%) and occupational accident of falling from height in 13 patients (28,9%). In the conservative group, simple falls in 32 patients (78,0%), traffic accidents in 8 patients (19,5%) and occupational accident of falling from height in 1 patient (2,4%).According to the AO classification, in the surgical group, 14 patients (31,1%) are in the AO type C1, 18 patients (40%) are in the AO type C2, 13 patients (28,9%) are in the AO type C3. In the conservative group, 13 patients (31,7%) are in the AO type C1, 18 patients (43,9%) are in the AO type C2, 10 patients (24,4%) are in the AO type C3. According to Frykman classification, in the surgical group, 10 patients (22,2%) are type 3, 4 patients (8,9%) are type 4, 9 patients (20%) are type 7, 22 patients (48,9%) are type 8 patients. In the conservative group, 11 patients (26,8%) are type 3, 6 patients (14,6%) are type 4, 11 patients (26,8%) are type 7, 13 patients (31,7%) are type 8 patients.While more successful results were obtained with intraarticular stagnation, dorsal angulation and ulnar variance values, the radial height and radial angulation values were not different between the two groups.The average flexion was found to be 61,11° after the treatment in the surgical group, while it was 71,34° in the conservative group. The average extension was found to be 71,0° after the treatment in the surgical group, while it was 79,27° in the conservative group. It was observed that wrist flexion and extension improved more successfully in the conservative group. Satisfactory results were obtained in both groups in terms of supination, pronation, radial deviation, and ulnar deviation range of motion, and there was no difference between the two groups. Comparing the hand grip strength with the opposite wrist, 79% improvement was observed in the surgical group, while 88% improvement was observed in the conservative group. According to the Gartland and Werley clinical evaluation system, 24 (53,3%) patients were excellent, 15 patients (33,3%) were good, 5 (11,1%) patients were average and 1 (2,2%) patient had poor results. In the conservative group, 30 (73,2%) patients were excellent, 8 patients (19,5%) were good, 2 (4,9%) patients were average and 1 (2,4%) patient had poor results. When we evaluate the results of the DASH questionnaire, in the surgical group the average score in AO type C1 was 7,07, the average score in the AO type C2 was 8,61, the average score in the AO type C3 was 18,0, in the conservative group the average score in the AO type C1 was 3,02, the average score in the AO type C2 iwas 4,39, the average score in the AO type C3 was found to be 10,30. Complications were observed in 11 of 45 patients in the surgical group and in 6 of 41 patients in the conservative group.Result: On the contrary to the literature findings, we found that satisfactory results can be obtained with conservative treatment in distal radius intraarticular fractures. Considering the type of fracture, age, socioeconomic level, additional diseases and additional injuries of the patient in the intraarticular distal radius fractures, we have brought to mind that conservative treatment can be considered as the first treatment option in suitable patients.