Show simple item record

dc.contributor.advisorGöktaş, Paşa
dc.contributor.authorÇiçek Şentürk, Gönül
dc.date.accessioned2023-09-26T11:29:53Z
dc.date.available2023-09-26T11:29:53Z
dc.date.submitted2020-09-23
dc.date.issued2002
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/751605
dc.description.abstractEnterokoklar diğer birçok bakteri türünde var olan virülansfaktörlerine sahip olmamalarına rağmen, çevre şartlarına dayanıklıolmaları, çeşitli antibiyotiklere intrinsik dirençli olmaları ve yeni dirençgeliştirme yeteneklerinden dolayı son on yılda hastane infeksiyonlarının vesüperinfeksiyonların önemli nedeni arasında yer almaktadır. Enterokoldarinsanlarda başta üriner sistem infeksiyonları olmak üzere, yara ve yumuşakdoku infeksiyonları, endokardit, bakteriyemi, intraabdominal infeksiyonlar,neonatal sepsis ve menenjit gibi birçok infeksiyona neden olmaktadır. Sonyıllarda enterokoklarda, antibiyotiklere karşı giderek artan oranda kazanılmıştipte direnç gelişimi gözlenmektedir. Bu bakterilerde özellikle YDAD varlığıtedavide önemli bir sorun olmaktadır.Bu çalışmada yatan hastaların klinik örneklerinde izole· edilen 49enterokok suşu kullanılmıştır. Bu enterokok suşlarının 19'u yara, 11 'i idrar,9'u kan,3'ü apse, 3'ü periton sıvısı, l'i trakeal aspirasyon sıvısı, l'i devajen kültürlerinden izole edilmiştir. Bu suşlara APİ 20 strep kitikullanılarak tür tanımlaması yapılmıştır. Tüm suşlarda standart agar dilüsyontarama yöntemi kullanılarak YDAD, yüksek içerikli disk difüzyon yöntemi. kullanılarak da YDGD araştırılmıştır. Bu iki yöntem uyumluluk açısındankarşılaştınlmıştır. Kontrol suşu olarak E. faecalis ATCC 29212 kullanılmıştır.Enterokoklann 31 (% 63.3)'i E. faeca1is, 15 (% 30.6)'i E. faecium, 2(% 4)'si E. durans, 1(% 2)'i E. avium olarak tanımlanmıştır.E. faecalis türlerinin 10 (% 32.2)'unda YDGD, 15 (% 48.3)'inde YDSD,E. faecium türlerinin 10 (% 66)'unda YDGD, 10 (% 66)'unda da YDSDsaptanmıştır. Tüm suşların 18 (%36.7)'inde, EJaecalis suşlarının 6 (% 29)'unda,E. faecium suşlarının 8 (% 53)'inde2 E. ve tespit edilmemiştir . Aynı sonuçlar yüksek içerikli disk difüzyon yöntemindede saptanmıştır. Yüksek içerikli disk difüzyon testi ile standart agar taramayöntemi karşılaştınlmış, tam bir uyumluluk saptanmıştır.
dc.description.abstractEnterococcİ haven't many virulance factors as most of the otherbacteria. Theyare able to grow and survive under harsh conditions. They haveintrinsİc resistant to various antibiotics and able to acquire new mechanismsof resistance. For these reasons, enterococci are important cause ofsuperinfections and nosocornial infections in recent years. Drinary tractinfections are the most common clinical disease produced by enterococci.W ound and tissue infections, bacteremia, endocarditis, intraabdominalinfections, neonatal sepsis and menengitis are the other clinical diseasesproduced by enterococci. in recent years, acquired type resistance to variousantibiotics are being increased among enterococcİ. in the treatment ofenterococcal infections, especia11y high level amionoglycoside resistance(HLAR) is an important problem.in this study, 49 enterococci strains isolated from clinical materials ofhospita1ised patients were included. 19 of 49 enterococci strains wereisolated from wound, 11 were from urine, 9 were from blood, 3 werefrom abscesses' materials, 3 were from peritonea! lavage, one was fromthrachea1 aspirate, one was from vaginal cu1ture. API 20 Strep kit wasused to identify the enterococcus species. :I-aAR was investigated by using. standart agar dilution screen method and high level gentamicine resistance(:I-aGR) was investigated by using high content disc diffüsion method.These two methods were compared. E. faecalis ATCC 29212 was used ascontrol strain.31(63.3 %) of 49 enterococci were detennined as E. faeca1is, 15(30.6%) as E. faecium, 2 (4%) as E. Durans, 1( 2 %) as E. avium.21 of 49 Enterococcİ strains have both HLGR and high levelresistance ( 32.2%) E. faeca1is strains of aLL enterococcİ straıns both HLGR and HLSR wasdetected. Both HLGR and HLSR was detected in 6 (29%) of E. faeca1isstrains, in 8 (53%) of E. faecİum strains, in one of 2 E. durans strains. Thesame results· were detected with the high content disc diffüsİon method. Whenthe two methods were compared, these results were completely correlated.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectMikrobiyolojitr_TR
dc.subjectMicrobiologyen_US
dc.titleEnterokoklarda yüksek düzey aminogıikozid direnci
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2020-09-23
dc.contributor.departmentEnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Ana Bilim Dalı
dc.identifier.yokid10332455
dc.publisher.instituteİstanbul Haydarpaşa Numune Eğt. ve Arş. Hastanesi
dc.publisher.universityDİĞER (KURUMLAR, HASTANELER VB.)
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid615661
dc.description.pages57
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

FilesSizeFormatView

There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess