Dorsolomber vertebra lezyonlarında difüzyon MR ile malign-benign ayırımı

Abstract

Özet:Amaç:Osteoporoz ve travmaya bağlı akut vertebral fraktürler, ödem ve inflamasyon nedeniyle kontrastlanma artışı ve T2-ağırlıklı sekanslarda yüksek sinyal intensitesi sergileyerek malign vertebral fraktürleri taklit edebilir. Benign ve malign vertebral fraktür ayırıcı tanısı, özellikle geriatrik onkoloji hastalarında, oldukça önemlidir. Bu sebeple, bu çalışmada dorsolomber vertebral fraktürlerin benign-malign ayırıcı tanısında farklı b değerleri ile elde edilmiş difüzyon ağırlıklı görüntüleme (DAG) ve 'apparent diffusion coefficient' (ADC) değerinin etkinliğini değerlendirmeyi ve ayırıcı tanı için uygun bir b-değeri saptamayı amaçladık. Gereç-Yöntem:Bu çalışmada, toplam 72 dorsolomber vertebral fraktürü olan ardışık 44 hasta yer aldı. Hastalar, ortalama yaşı 45±18 (SS) yaş (aralık: 19–78 yaş) olan 22 kadın ve 22 erkek hastadan oluşmaktaydı. Manyetik rezonans görüntüleme (MRG) ve farklı b-değerleri (0, 200, 400 ve 600 s/mm2) ile elde edilmiş DAG bulguları, tek radyolog tarafından tekrar değerlendirildi. Radyolojik bulgular ile patoloji ve takip sonuçları arasındaki ilişki istatistiksel olarak araştırıldı.Bulgular:Bu çalışmada yer alan 72 dorsolomber fraktürün, 22'si benign ve 50'si maligndi. Malign grup ile kıyaslandığında, ortalama ADC değeri benign grupta istatistiksel olarak daha yüksek bulundu (p<0,05). Farklı b değerlerinde (200, 400 ve 600 s/mm2) ölçülen ADC değerleri arasında anlamlı istatistiksel farklılık saptanmadı (p>0,05). Bununla birlikte, b-değeri 600 s/mm2 ile karşılaştırıldığında, sinyal/gürültü oranı b-değeri 200 s/mm2'de daha yüksekti. Sonuç:Özellikle geriatrik onkoloji hastalarında, MRG ile birlikte ADC ölçümünü içeren DAG bulgularının birlikte değerlendirilmesi doğru tanıda yardımcı olabilir. Uygun görüntüleme için b-değeri 200 s/mm2'yi içeren en az iki b-değeri ile elde edilen DAG önerilir.

Abstract:Aim:Acute osteoporotic and traumatic vertebral fractures can mimic malignant vertebral fractures with increased contrast enhancement and high signal intensity on T2-weighted sequences due to edema and inflammatory reactions. Differentiating benign from malignant vertebral fracture is very important especially in geriatric oncology patients. Therefore, we aimed to evaluate the efficacy of diffusion weighted imaging (DWI) and apparent diffusion coefficient (ADC) value in distinguishing benign from malignant thoracolumbar vertebral fractures by using different b-values and to detect an optimal b-value.Material and methods:A total 72 thoracolumbar vertebral fractures in consecutive 44 patients were included in this study. There were 22 women and 22 men with a mean age of 45±18 (SD) years (range: 19–78 years). Magnetic resonance imaging (MRI) findings combined with DWI by using multiple b-values of 0, 200, 400 and 600 s/mm2 were reviewed by one radiologist. The radiological findings were statistically analyzed according to histopathological/follow-up results. Results:Of 72 vertebral fractures, 22 were benign and 50 were malignant. Mean ADC values of benign vertebral fractures were higher than malignant ones' in all b-values (p<0.05). There was no significant difference between ADC values at b-values of 200, 400 and 600 s/mm2 within each group (p>0.05). Moreover, the signal/noise ratio was higher at b-value of 200 s/mm2 than those of at 600 s/mm2. Conclusion:The evaluation of MRI and DWI with ADC ratio estimation can be helpful to make accurate diagnosis especially in geriatric oncology patients. For optimal imaging, DWI with at least two b-values including b-value of 200 s/mm2 is recommended.