Primer vezikoüreteral reflü olgularının klinik seyrinde ve endoskopik enjeksiyon tedavisinin başarısında distal üreter çap oranı ölçümünün prognostik değerinin araştırılması

Abstract

ÖZETAmaç: Primer vezikoüreteral reflünün (VUR) klinik seyrinde ve uygulanan endoskopik enjeksiyon tedavisinin başarısında, yeni bir belirteç olan distal üreter çap oranının (DÜÇO) prediktif rolünü değerlendirmek amaçlandı.Gereç-Yöntem: 2010-2015 yılları arasında primer VUR tanısıyla hastanemizde tedavi gören 383 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Tanı anında çekilmiş işeme sistoüretrografisinde (İSÜG), yalancı pelvisteki en geniş distal üreter çapı (DÜÇ) milimetre cinsinden ölçüldü. Bu değer L1 vertebra altı ile L3 vertebra üstü arasındaki mesafeye bölünerek DÜÇO elde edildi. Veriler yaş, cinsiyet, VUR derecesi, taraf, başvuru şikayetleri, mesane-bağırsak disfonksiyonu, sintigrafi bulguları, izlem süresi, klinik seyir (spontan gerileme/cerrahi tedavi), endoskopik enjeksiyon başarısı açısından incelendi. DÜÇO ile klinik seyir arasındaki ilişkiyi belirlemek için lojistik regresyon analizi yapıldı.Bulgular: 383 hastanın (124 erkek/259 kız) ortanca yaşı 5,07 yıldı. Reflü hastaların 88'inde sağda, 126'sında solda, 169'unda bilateraldi. Her iki tarafta en sık görülen reflü derecesi grade 3'dü (sağda %24.3, solda %29). Reflü derecesi ile DÜÇO arasında anlamlı bir ilişki saptandı (p<0,0001). Sintigrafide orta ve ağır derecede skarı olan hastaların distal üreter çap oranı daha yüksekti (p=0.001). 62 (%16.2) hastada reflü ortanca 1.55 yılda spontan geriledi. Spontan rezolüsyonda DÜÇO'nun öngörü değeri, reflü derecesine kıyasla daha anlamlı idi (p<0.001). DÜÇO'nun 0.45'in üzerinde olduğu hiçbir hastada spontan rezolüsyon görülmedi. 321 hastaya cerrahi tedavi uygulandı (%77.3 endoskopik enjeksiyon, %5.3 üreteroneosistostomi, %17.4 enjeksiyon sonrası üreteroneosistostomi). Enjeksiyon tedavisinin ortalama başarı oranı %75'di. Ortalama DÜÇO cerrahi tedavi uygulanan hastalarda spontan rezolüsyon görülen hastalara oranla daha yüksekti (p=0.000). DÜÇO ile enjeksiyon başarısı arasında anlamlı ilişki olduğu, DÜÇO değerinde 0,005 birimlik artışın endoskopik enjeksiyondaki başarıyı negatif yönde etkilediği saptandı (%95 CI:<0,001-0,071).Sonuç: Vezikoüreteral reflünün klinik izleminde DÜÇO objektif bir ölçüm yöntemidir. Primer VUR'lu hastaların takibinde bu oran, hangi hastalarda spontan gerileme olacağını ya da endoskopik enjeksiyon tedavisinin başarısını öngörmede faydalı olacak yeni bir parametredir.Anahtar kelimeler: distal üreter çap oranı, endoskopik enjeksiyon tedavisi, vezikoüreteral reflü

ABSTRACTAim: To evaluate the predictive value of distal ureteral diameter ratio (UDR) on outcome of primary vesicoureteral reflux (VUR) and reflux resolution after endoscopic injection.Patients and Methods: 383 patients treated in our instutition for primary VUR between 2010- 2015 were retrospectively reviewed. UDR was calculated on the inital VCUG obtained at the time of the diagnosis as the largest ureteral diameter in milimeters within the false pelvis divided by the distance between L1-L3. Analyzed variables included age, gender, grade, laterality, complaints at admission, bladder-bowel dysfunction, scintigraphy findings, follow-up period, clinical outcome (spontaneous resolution/surgical correction), and success of endoscopic injection. Logistic regression analysis was utilized to evaluate the correlation between UDR and clinical outcome.Results: 383 patients were enrolled (124 M/259 F). Median age was 5.07 years. Reflux was on the right in 88 patients, on the left in 126 patients and bilateral in 169 patients. Grade 3 was the most common reflux grade on both sides. There was a strong correlation between UDR and grade of reflux (p<0,001). UDR was significantly higher in patients with moderate and severe scarring (p:0.001). 62 patients (16.2%) showed spontaneous resolution in a median duration of 1.55 years. The predictive value of UDR for spontaneous resolution was more significant than grade (p <0.001). There was no spontaneous resolution in patients with UDR over 0.45. 321 patients underwent operation (77.3% endoscopic injection, 5.3% ureteroneocystostomy, 17.4% both endoscopic injection and ureteroneocystostomy). The overall success rate of endoscopic treatment was 75%. There was a significant correlation between UDR and injection success rate. Each 0.005 units increase in the UDR affected the success of endoscopic injection negatively (95% CI: <0.001-0.071).Conclusion: UDR provides an objective measurement of VUR and appears to be a new predictive tool for clinical outcome and success after endoscopic injection.Key-words: distal ureteral diameter ratio, endoscopic treatment, vesicoureteral reflux