Hipertansif hastalarda laringoskopi ve entübasyona karşı gelişen hemodinamik yanıtın baskılanmasında deksmedetomidin ve esmololün etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışma Dr. Lütfi Kırdar Kartal Eğitim ve Araştırma Hastanesi Merkez Ameliyathanesi'nde, hastalara çalışma hakkında bilgi verilip sözlü ve yazılı onayları alınarak yapıldı. Elektif cerrahi planlanan, hipertansiyon tanısı almış ve antihipertansif tedavi alan toplam 60 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar rastlantısal olarak 20'şer kişilik 3 gruba ayrıldı. Hastalara premedikasyon uygulanmadı. Grup D'deki (deksmedetomidin) hastalara deksmedetomidin 1 mcg/kg dozunda iv olarak 10 dakikada uygulandı. Grup E'deki (esmolol) hastalara esmolol 2 mg/kg dozunda iv 2 dakikada uygulandı. Grup K'daki (kontrol) hastalara serum fizyolojik(SF) uygulandı. İnfüzyonlar 50 mL'lik bir enjektöre sulandırılarak bir perfüzatör aracılığıyla verildi. İnfüzyonlar sırasında ve sonrasında oluşacak yan etkiler kaydedildi. Beklenmeden tiyopental 4-7 mg/kg kirpik refleksi kaybolana kadar 20-30 saniye içinde verilerek anestezi indüksiyonu başlatıldı. Sonrasında fentanil 1 mcg/kg ve kas gevşemesi için vekuronyum 0,1 mg/kg yapıldı ve 2 dakika %100 oksijen ile ventilasyon sonrasında endotrakeal entübasyon yapıldı. İdamede %50 O2 - N2O içinde %1 sevofluran kullanıldı. Hemodinamik parametrelerden sistolik (SAB), diyastolik (DAB), ortalama arter basıncı (OAB), kalp atım hızı (KAH), SpO2 ve BİS değerleri, çalışma ilacı uygulanmadan önce (bazal), esmolol ve deksmedetomidin ve SF uygulaması sonrası, indüksiyon sonrası 2.dakikada, entübasyon sonrasında ve entübasyon sonrası 1.,3.,5. dakikada, cerrahinin başlaması sonrası 5. ve 10. dakikalarda ölçülüp kaydedildi. Beşinci dakika ölçümünden sonra cerrahi başlatıldı. Hasta takip formları aracılığı ile toplanan veriler SPSS 11.5 paket programı ile değerlendirildi ve istatistiksel analizlerde Kruskal Wallis testi ve Mann Whitney U testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi.Çalışmamızın sonucunda, hipertansiyon tanısı almış ve antihipertansif tedavi altında olan hastalarda, indüksiyondan önce 1 mcg/kg dozunda iv deksmedetomidin uygulanmasının ve 2 mg/kg esmolol uygulanmasının laringoskopi ve entübasyona karşı gelişen hemodinamik cevabı önlemede etkili olduğu, fakat esmolole göre deksmedetomidinin daha etkin olduğu sonucuna varıldı.

This study was performed by Dr. Lütfi Kırdar Kartal Training and Research Hospital Central Operating Room after informing patients about the study and taken verbal and written approvals. A total of 60 patients who underwent elective surgery and had hypertension, were included in the study. Patients were randomly divided into 3 groups of 20 persons. No premedication was performed. In group D (dexmedetomidine), dexmedetomidine was administered iv at a dose of 1 mcg / kg for 10 minutes. In group E (esmolol) esmolol was administered at 2 mg / kg iv for 2 minutes. Serum physiologic (SF) was administered in group K (control). The infusions were diluted in a 50 mL syringe and delivered via a perfuser. Side effects that occurred during and after the infusions were recorded. Anesthesia induction was initiated with thiopental (4-7 mg / kg) administration within 20-30 seconds until the eyelash reflex disappeared. Subsequently, fentanyl was administered at 1 mcg / kg and vecuronium 0.1 mg / kg for muscle relaxation and endotracheal intubation was performed after ventilation with 100% oxygen for 2 minutes. 1% sevoflurane in 50% O2 - N2O was used.The hemodynamic parameters which were systolic arterial pressure (SAP), diastolic arterial pressure (DAP), mean arterial pressure (MAP), heart rate (HR), SpO2 and BIS values were recorded after administration of SF,esmolol and dexmedetomidine at post-induction (baseline), after 1st, 3rd, 5th minutes after intubation and 5th and 10th minutes after the start of the surgery. Surgery was started after the fifth minute.Data collected through patient follow-up forms were evaluated using the SPSS 11.5 package program and Kruskal Wallis test and Mann-Whitney U test were used for statistical analysis. Statistical significance level was accepted as p <0,05.As a result of our study, it was concluded that iv dexmedetomidine administration at 1 mcg / kg before induction and esmolol administration at 2 mg / kg were effective in preventing haemodynamic response to laryngoscopy and intubation in patients with hypertension and under antihypertensive treatment but dexmedetomidine was more effective in esmolol .