Vankomisin dirençli enterokok izolatlarının çeşitli antimikrobiyallere karşı duyarlılıklarının belirlenmesi

Abstract

Vankomisin dirençli enterokok (VRE) suşlarına bağlı nozokomiyal infeksiyon sıklığı artmakta ve tedavisi sorun yaratmaktadır. Bu suşların yeni kullanıma giren antimikrobiyallere karşı duyarlılığını araştırmak amacıyla bu çalışma yürütüldü. Hastanemiz Çocuk Hastalıkları Klinikleri ve Yoğun Bakım Ünitelerinde Nisan 2007 - ġubat 2010 tarihleri arasında tarama örnekleri veya klinik örneklerden izole edilen 111 VRE izolatı ve karşılaştırmak amacıyla hastanemiz Klinik Mikrobiyoloji Laboratuvarına farklı kliniklerden gönderilen idrar ve kan kültürlerinden izole edilen 30 vankomisin hassas enterokok (VSE) izolatı bu çalışmaya alındı. Her hastadan sadece ilk izolat çalışmaya dahil edildi. Çalışmamızda VRE‟lerin tamamı E.faecium olarak, kontrol grubumuzda ise 30 enterokok izolatının 16‟sı (%53.3) E.faecium, 14‟ü (%46.7) E.faecalis olarak tespit edildi. İzolatların E test yöntemi ile vankomisin, linezolid, daptomisin, kinupristin-dalfopristin, tigesiklin duyarlılığına bakıldı ve MİK değerleri CLSI 2010 önerilerine göre değerlendirildi. Çalışmaya alınan VRE izolatlarının vankomisin için MİK90 = >256 μg/ml olup %61,3‟ü orta dirençli, %38,7‟si dirençli olarak tespit edildi. VSE izolatlarımızın tamamı vankomisine hassas bulundu. Linezolid için VRE izolatlarımızın MİK90= 4 μg/ml olup %89.2‟si hassas iken VSE izolatlarında linezolid direnci tespit edilmedi. VRE ve VSE izolatlarının tümü daptomisine hassas olarak bulundu. Kinupristin-dalfopristin için VRE izolatlarının MİK90= 3μg/ml olup %27‟si hassas iken VS E.faecalis izolatlarının MİK90= 12 μg/ml olup %14.3‟ü hassas; VS E.faecium izolatlarının ise MİK90= 3 μg/ml olup %75‟i hassas tespit edildi. Tigesiklin için VRE izolatlarının MİK90= 0.5 μg/ml olup %96.4‟ü hassas, VSE izolatlarının MİK90= 0.75 μg/ml olup %96.7‟si hassas bulundu. Sonuç olarak, vankomisin dirençli enterokoklara karşı en etkili antibiyotik olarak daptomisin tespit edildi. Bunu tigesiklin ve linezolid izledi.

The incidence of nosocomial infections due to vancomycin-resistant Enterococci (VRE) has been increasing dramatically and the treatment of these infections has been challenging. The aim of this study was to investigate the susceptibilities of VRE isolates to various newly introduced antimicrobials. One hundred and eleven VRE isolates collected from surveillance and clinical specimens of patients in the intensive care units and pediatric clinics of our hospital between April 2007 and February 2010, and as a control group, 30 vancomycin- sensitive Enterococci (VSE) isolates obtained from blood or urine specimens sent to our microbiology laboratory from various clinics were included in this study. Only the first isolate of each patient was included in the study. All of the VRE isolates and 16 (53.3%) of 30 VS isolates were identified as E. faecium, while the remaining 14 (46.7%) isolates were identified as E. faecalis. The susceptibility patterns of the isolates to vancomycin, linezolid, daptomycin, quinupristin-dalfopristin and tigecycline were determined by E-Test method, and the MIC values were interpreted according to CLSI 2010 recommendations. The MIC90 of VRE isolates included in the study was >256 μg/ml for vancomycin. Of the VRE isolates, 61.3% were intermediate-resistant and 38.7% were resistant to vancomycin. All of the VSE isolates were susceptible to vancomycin. Linezolid MIC90 values for the VRE isolates were 4 μg/ml respectively. Of the VRE isolates 89.2% were sensitive to linezolid, while no resistance was detected among VSE isolates. All of the VRE and VSE isolates were sensitive to daptomycin. The MIC90 of VRE isolates was 3 μg/ml for quinupristin-dalfopristin. Of the VRE isolates, only 27% were sensitive to quinupristin-dalfopristin. The MIC90 of VS E. faecalis isolates was 12 μg/ml, 14.3% were sensitive to quinupristin-dalfopristin. Of the VS E. faecalis isolates with MIC90= 3 μg/ml, 75% were sensitive to quinupristin-dalfopristin. Tigecycline MIC90 values for the VRE isolates were 0.5 μg/ml, 96.4% were sensitive to tigecycline; of the VSE isolates (MIC90= 0.75 μg/ml), 96.7% were sensitive to tigecycline. In conclusion, the most active agent against VRE was found to be daptomycin, followed by tigecycline and linezolid.