Kliniğimizde plevral efüzyon tanısı ile interne ettiğimiz çocukların değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Son sekiz yılda plevral efüzyon tanısı ile interne edilen hastaların demografik özellikleri, etyolojisi, tedavi yöntemleri ve prognozlarının değerlendirilmesi amaçlandı.Gereç ve yöntemler: 01 Ocak 2008 – 31 Aralık 2016 yılları arasında hastanemiz çocuk kliniğinde plevral efüzyon tanısı ile interne edilen hastalar incelenmiştir. Bu hastalar arasında parapnömonik efüzyon tanısı ile takip edilen hastaların yaş, cinsiyet, klinik ve laboratuvar bulguları, uygulanan tedavi, internasyon süresi, mevsimsel dağılımları ve prognozları araştırıldı. Bulgular: Son sekiz yılda hastanemiz kayıtlarını inceleyerek toplam 21527 çocuk hastanın kliniğimizde interne edildiğini saptadık. İnterne edilen bu hastalardan 59 tanesi (% 0,27) plevral efüzyon tanısı almıştı. Plevral efüzyon tanısı ile takip ettiğimiz hastaların 31'i erkek (% 54,52), 28'i kız (% 45,48) çocuklardan oluşmaktaydı. Erkek/kız oranı 1,1 bulundu. Kliniğimizde plevral efüzyon tanısı ile takip edilen 59 hastanın etyolojisi incelendiğinde en sık pnömoniye sekonder plevral efüzyon (% 77,96) geliştiği görüldü. Pnömoni tanısı ile interne edilen hasta sayısımız 4308 idi. Bunlar arasında ise pnömoninin komplikasyonu olarak 46 olguda (%1,06) plevral efüzyon geliştiğini gördük. Plevral efüzyon tanısı almış olan diğer olguların; 5 (%8,47)'inin tüberküloza, 3 (% 5,09)'ünün konjestif kalp yetmezliğine, 3 (%5,09)'ünün mediastinal kitleye, ikisinin (%3,39) de FMF'e sekonder olarak gelişmiş olduğu saptandı.Çalışmamıza alınan 59 hastadan 37 (%62,71)'sine torasentez yapılmıştı. Alınan plevral sıvı örneklemelerinin 3 (%8,1)'ü transüda, 34 (%91,9)'ü eksüda karakterindeydi.Parapnömonik efüzyon tanısı alan 46 olgunun; 24 (%52,17)'ü erkek, 22 (%47,83)'si kız çocuklardan oluşmaktadır. Olguların yaş ortalamaları 7,21±3,84 yıl (1-13 yıl) bulundu. Parapnömonik efüzyon tanısı alan hastaların büyük kısmını 5 (%71,74) yaş üstü hastalar oluşturmaktaydı.Parapnömonik efüzyon tanılı hastaların 26 (%56,52)'sı öksürük , 18 (%39,13)'i ateş, 14 (%30,43)'ü yan ağrısı, 14 (%30,43)'ü nefes darlığı şikayeti ile başvurmuştu. Ateş ve öksürük semptomunun birlikteliği anlamlı oranda yüksek bulundu. Parapnömonik efüzyon tanısı ile izlenen 46 hastanın 27'sine plevral sıvı örneklemesi yapılmış olup 8 (%29,62)' inde etken üretilmiştir; 4 olguda Stafhylococcus aureus , iki olguda Streptococcus pneumoniae, birer olguda da Streptococcus pyogenes ve Stafhylacoccus haemolticus üremesi bildirilmiş. Hastalarının 24 (%52,17)'ünde antibiyotik değişikliği, 18 (%39,13)'inde tüp torakostomi ihtiyacı olmuştur. Tüp torakostomi ihtiyacı olan hastalarda antibiyotik değişim gereksinimi de anlamlı derecede artmış olarak bulundu. Tüp torakostomi uygulanan hastalarda hastane yatış süreleri daha uzundu ve anemi varlığı yüksek bulundu. Bir olguya intraplevral fibrinolitik tedavi uygulanmış olup 6 olguya major cerrahi girişim (4 olguya VATS ve iki olguya dekortikasyon) yapılmıştı.Sonuçlar: Kliniğimize plevral efüzyon tanısı ile interne edilen hastalarda sıklıkla eksüda vasfında sıvı tespit edilmiş olup etyolojide en sık neden parapnömonik efüzyonlar olduğu görüldü. Parapnömonik efüzyon tanısı ile kliniğimizde takip edilen ve cerrahi müdehale amaçlı sevk ettiğimiz hiçbir hastada mortalite tespit edilmedi. Anahtar kelimeler; plevral efüzyon, parapnömonik plevral efüzyon

Aim: The present study aims to examine demographic properties, disease etiology, treatment methods and prognosis in patients who were hospitalized in our clinic due to pleural effusion within the last eight years.Material and Method: We examined patients hospitalized in our pediatric clinic from 1 January 2008 to 31 December 2016 after being diagnosed with pleural effusion. We evaluated age, sex, clinical and laboratory findings, applied treatment method, length of hospitalization, seasonal distribution and prognosis in patients who were followed up with diagnosis of parapneumonic effusion.Results: A review of the hospital records revealed that totally 21527 pediatric patients were hospitalized in our clinic within the last eight years. Among these patients, 59 patients (0.27%) were diagnosed with pleural effusion. Of these 59 patients with pleural effusion, 31 (54.52%) were male and 28 (45.48%) were female. Male/female ratio was 1.1.Regarding the etiology of pleural effusion in these 59 patients, the most common cause was pneumonia (77.96%). The total number of patients hospitalized due to pneumonia was 4308, of which 46 cases (1.06%) developed pleural effusion as a complication of pneumonia. Other causes of pleural effusion were tuberculosis in 5 cases (8.47%), congestive heart failure in 3 cases (5.09%), mediastinal mass in 3 cases (5.09%), and FMF in 2 cases (3.39%).Of the 59 patients included in the study, 37 patients (62.71%) underwent thoracentesis. Analysis of the obtained pleural fluid samples showed that 3 of these samples (8.1%) had the characteristics of transudate, while 34 (91.9%) were exudate.Forty-six cases were diagnosed with parapneumonic effusion; 24 (52.17%) were male and 22 (47.83%) were female. Mean patient age was 7.21±3.84 years (1-13 years). Majority of patients who were diagnosed with parapneumonic effusion (71.74%) were over the age of 5 years.Presenting symptoms among patients with parapneumonic effusion were cough in 26 (56.52%) cases, fever in 18 (39.13%) cases, side chest pain in 14 (30.43%) cases and difficulty in breathing in 14 (30.43%) cases. Concurrence of fever and cough was significantly frequent.In 46 patients who were followed up with diagnosis of parapneumonic effusion, pleural fluid sampling was performed in 27 cases, and 8 of these patients showed growth in culture. Accordingly, the reported agents were Stafhylococcus aureusin 4 cases, Streptococcus pneumoniaein 2 cases, Streptococcus pyogenesin 1 case, andStafhylacoccus haemolticusin 1 case.Among the 46 patients with parapneumonic effusion, 24 (52.17%) required switching to another antibiotic, and 18 cases (39.13%) required tube thoracostomy. Antibiotic switch requirement was significantly more frequent among patients who required tube thoracostomy. Moreover, hospital stay length was longer and anemia was more prevalent among patients who underwent tube thoracostomy. One case received intrapleural fibrinolytic treatment, whereas 6 cases underwent major surgical intervention (VATS in 4 cases and decortication in 2 cases).Conclusion: The pleural fluid in patient who were hospitalized to our clinic due to diagnosis of pleural effusion frequently had the characteristics of exudate, and the most common cause in etiology was parapneumonic effusion. We did not observe mortality in any of the patients that we followed up in our clinic or referred for surgical intervention due to diagnosis of parapneumonic effusion.Keywords; pleural effusion, parapneumonic pleural effusion