2000 sonrası dönemde ABD ve RF'nin Gürcistan'a yönelik enerji politikalarının ekonomi-politik kuram çerçevesinde analizi

Abstract

1970'li yılların enerji krizleri ile gündeme gelen `enerji güvenliği`, Nye'ın da belirtmiş olduğu üzere, 1980'lerde enerji fiyatlarının çok fazla dalgalanmaması ve göreceli olarak istikrarlı bir arz seviyesi olduğundan dolayı fazla ilgi duyulan ve araştırma yapılan bir alan olmamıştır. Ancak enerjiye olan talebin ve tüketimin sürekli artması, enerji kaynağı veya enerji nakil hatları üzerinde transit konumda olan (Gürcistan gibi) devletlerin jeopolitik ve jeoekonomik önemini artırmış ve son on yılda enerji-politik ve enerji diplomasisi artan bir şekilde önem kazanmıştır.Bu bağlamda, enerji politikası, dış politikanın önemli bir unsuru haline gelirken; yeni bir alan olan enerji güvenliği; ulusal güvenliğin, ekonomi politiğin ve dış politikanın birleşim noktasında yerini almıştır. Enerji güvenliği, ekonomik ve politik mülahazalar dahilinde ulusal güvenliğin bir parçası olarak dış politikayı etkilemekte ve dış politikanın da ekonomik ve politik çıkarların maksimizasyonu yönünde oluşturulduğu görülmektedir.Araştırmada, 2000 sonrası dönemde RF'nin ve ABD'nin dış politikaları ve dış politikanın önemli bir unsuru olan enerji politikaları, Gürcistan odaklı olarak, ekonomi-politik, ulusal güvenlik ve enerji güvenliği bağlamında incelenmiştir. SSCB'nin dağılmasının ardından, tek küresel güç olan ABD, NATO'yu eski SSCB alanını kapsayacak şekilde genişletmiş, 11 Eylül 2001 saldırılarının ardından önce Afganistan'a daha sonra da Irak'a demokrasi ve güvenlik tesis etme girişimlerinde bulunmuştur. W. Bush döneminden sonra, Başkan Barack Obama ile Kuzey Afrika'da `Arap Baharı` başlamıştır.Kuzey Afrika'da `Arap Baharı` ile birlikte dünya petrol kaynaklarının yaklaşık %80'ini kapsayan GOKAP alanına yönelen ABD'nin enerji stratejisi, bu araştırmada Gürcistan üzerinden planlanan NABUCCO projesi bağlamında ele alınırken, bununla birlikte Yakın Çevre politikası ve Avrasyacılık akımı ile Putin Tezi dahilinde Gürcistan'ı kendi hegemonik alanına dahil etmek isteyen RF'nin Güney Akım projesi incelemekte ve tezin ortaya koyacağı model içinde, ekonomi-politik kuram çerçevesiyle analiz etmektedir.

Energy Security had been on the agenda of the politicians after the energy crisis of the 1970s. However, as Nye suggested, since energy prices did not fluctuate and there was a relatively stable supply, `energy security` did not attract much attention from political scientists and economists. The fact that the demand for and consumption of energy has been increasing, once more put on the agenda the geopolitical and geoeconomic importance of the energy producing and energy transit countries (such as Georgia) and the importance of the energy diplomacy has again become the centre of attention.In line with this, energy policy has become an important branch in the conduct of foreign policy and has become a central core in the intersection of national security, economy-politics and foreign policy. Energy security, as a subdivision of economy-politics and national security, effects the foreign policy and foreign policy is formed to maximize the returns in terms of economy and politics.In this inquiry, the foreign policies and the energy policies of the Russian Federation (RF) and the United States of America (USA) after 2000 has been researched, specializing on Georgia in terms of economy-politics, national security and energy security. After the collapse of the Soviet Union, the sole superpower USA has enlarged NATO into the region of the former Soviet Union and after 9/11 attempted to establish `Democracy and Security` first to Afghanistan and then to Iraq. Subsequently, during the presidency of Barack Obama, democratization of North Africa set forth, `The Arab Spring`.This research investigates the energy strategy of the USA (which is projected upon a landmass -Greater Middle East and North Africa- that includes %80 of the world's energy resources) and the RF (in terms of Near Abroad, Eurasianism and The Putin Thesis), positioning Georgia at the centre. The model of the thesis is based on the policies conducted upon Georgia and the ecomony-politics of two rival projects, Nabucco and South Stream is being analysed.