Postmenopozal osteoporoz tedavisinde alendronatın sürekli ve siklik kullanımı ile etidronat kullanımının karşılaştırılması

Abstract

6.0ZET Bu çalışmada postmenopozal osteoporozu olan hastalarda sürekli l0mg. Alendronat tedavisi ile etidronat ve siklik alendronat (15 gün 10 mg. Alendronat, 2,5 ay ara) kullanımının kemik mineral yoğunluğu ve kemik yapım ve yıkımını gösteren belirteçler üzerine olan etkinliğinin karşılaştırılması amaçlandı. Çalışma kliniğimize başvuran 45-57 yaşlan arasındaki 2-9 yıldır menopozda olan ve kemik mineral dansitometrilerinde osteoporoz tesbit edilen 60 kadın üzerinde yapıldı. Bu kadınlarda serum alkalen fosfataz, osteokalsin, 24 saatlik idrarda deoksipridinolin, kalsiyum ve fosfor düzeyleri çalışıldı. Hastalar 20 kişilik 3 grupta incelendi. 1. gruptaki hastalara HRT ve sürekli alendronat (l0mg/gün), 2 gruba HRT ve etidronat (15 gün etidronat 400mg/gün, 2,5 ay kalsiyum), 3. gruba HRT ve siklik alendronat (15 gün alendronat l0mg/gün, 2,5 ay kalsiyum) tedavisi başlandı. 1 yıllık tedavinin ardından aynı tetkikler tekrarlandı. 1 yıllık tedavi sonrasında kemik mineral yoğunluğu açısından gruplar karşılaştırıldığında sürekli alendronat tedavisi alan grupta, siklik alendronat ve etidronat tedavisi alan gruba göre istatistiksel olarak anlamlı artışlar görüldü. Etidronat tedavisi ile siklik alendronat tedavisi karşılaştırıldığında etidronat tedavisi siklik alendronat tedavisinden daha başarılı bulundu. Kemik yapım ve yıkımını gösteren biyokimyasal markerler açısından incelendiğinde her üç grupta da serum osteokalsin, ALP, 24 saatlik idrarda deoksipridinolin, kalsiyum ve fosfor değerlerinde anlamlı bir azalma dikkati çekti. Gruplar birbirleriyle kıyaslandığında sürekli alendronat tedavisi alan grup, diğer gruplara göre daha anlamlı düşüşler sağladı.Etidronat alan grup ile siklik alendronat kullanan grup arasında anlamlı bir fark gözlenmedi. Postmenopozal osteoporoz tesbit edilen hastalara öncelikle sürekli alendronat tedavisi başlanmalıdır.Etidronat tedavisi ikinci seçenek olarak düşünülebilir. Siklik alendronat tedavisi ise özellikle kemik turnoveri yavaşlamış, yaşlı postmenopozal hastalarda, sürekli tedaviye uyum sağlayamayacak sosyokültürel düzeyi düşük hastalarda, ciddi gastrointestinal rahatsızlıkları olan hastalarda kullanılabilir. Tedavi verilirken hasta ve ülkenin ekonomik gücü ile tedavinin etkinliği düşünülerek tedavi rejimi planlanmalıdır. 48

7. SUMMARY Aim of this study was to compare the effect of continious alendronate (10 mg. daily), cyclic alendronate (10 mg. alendronate per day for 15 days and 2,5 month drugfree interval) and etidronate treatment on bone mineral density and bone remodelling markers in postmenopausal women with osteoporosis. 60 women whowere between 45-57 years of age and postmenopausal for 2-9 years were taken into the study in our clinic. Osteoporosis was detected in all patients by bone mineral density measurements. Serum alkaline phosphatase, serum osteocalcin, deoxypridinolin, calcium and phosphorus levels in 24 hours collected urine were measured in all patients.The patients were divided into 3 groups, each consisting of 20 patients. HRT and continious alendronate ( lOmg daily) were given to the first group, HRT and etidronate (400 mg/day for 15 days, 2,5 months only calcium supplimentation 1500 mg/day) were given to the second, HRT and cyclic alendronate (15 days alendronate, 10 mg/day and 2,5 months only calcium supplimentation 1500 mg/day)were given to the third group for one year. Same biochemical markers and bone mineral density were measured after one year. The groups were compered in terms of bone mineral density. There was statistically more significant increase in bone mineral density in continuous alendronate group than cyclic alendronate and etidronate groups. If etidronate and cyclic alendronate compared, etidronate was found to be superior than cyclic alendronate. If bone remodelling markers were examined in 3 groups, serum osteocalcin, ALP, urinary deoxypridinolin, calcium and phosphorus in 24 hour collected urine were found to be decreased significantly in all groups.If groups were compared with each other, decrease in these markers was most significant in continuous alendronate group than the other two. No difference was found between cyclic alendronate and etidronate group. Continuous alendronate treatment must be the first choice in patients with postmenopausal osteoporosis. Etidronate treatment can be second choice. In older postmenopausal patients with slower bone turnover, patient with low socioculturel level that cannot adapt continuous treatment and in women with gastrointestinal disorders, cyclic alendronate treatment can be ordered. The economic state of the patient and the country, the effectiveness of the treatmenr must be considered during planning of treatment regimen. 49