Patellofemoral ağrı sendronmlu hastalarda EMG aktiasyonlarının değerlendirilmesi ve konsantrik izokinetik egzersizin etkisi

Abstract

Amaç: PFAS'h bireylerde kas kontraksiyonlan esnasında EMG incelemesiyle VMO kasının VL kasma göre başlangıç aktivasyon zamanlarında gecikme olup olmadığının araştırılması ve bu hastalara yaptırılan izokinetik egzersizin başlangıç aktivasyon zamanlarına etkisinin değerlendirilmesi. Hastalar ve Metot: Çalışmaya ön diz ağrısı şikayeti ile başvuran ve PFAS tanısı alan 30 hastanın 60 dizi alındı. 13 hastanın her iki dizinde de şikayet mevcuttu. Tek taraflı şikayeti olan 17 hastanın sağlam dizleri kontrol grubunu olarak alındı. Tüm hastaların her iki dizi için egzersiz ve ölçümleri software destekli izokinetik test ve egzersiz sistemi(Biodex System 3 Pro, ABD) ve EMG ölçümleri EBNeuro marka 4 kanallı EMG cihazı ile yapıldı. EMG ölçümleri için; tam ekstansiyon 0° kabul edilmek üzere hastalardan izokinetik dinamometre ve bilgisayar destek sistemi kontrolünde 15o,30°,45o,60° ve 75° lerde, her bir açıda üçer defa maksimal diz ekstansiyonu yapmaları istendi ve bu esnada VMO ve VL'nin EMG aktiviteleri kaydedildi. EMG de kontraksiyon başlangıç zamanlan arasındaki fark bütün açılarda her 3 ölçüm için hesaplandı ve ortalaması kaydedildi. Kas kuvveti ölçümü için; hastalara tedavi öncesi ve tedavi soması, 15°,30°,45o,60° ve 75°'lerde maksimal izometrik kuadrispes kuvvetleri N-M olarak ölçüldü ve kaydedildi. Ağrı ve Fonksiyonel kapasitenin değerlendirilmesi için; SF-36 değerlendirme formu ve 0-10 vizüel analog skala(VAS) ölçümleri kullanıldı. Ekersiz programı olarak; Hastalara, 6 hafta boyunca haftada 3 gün, tam diz ekstansiyonu 0° kabul edilmek üzere 0°-30° eklem hareket açıklığında izokinetik konsantrik-konsantrik egzersiz yaptırıldı. Bulgular: Hastaların 8'i erkek, 22'si kadındı. Yaş ortalaması 34,73 ± 8,42 yıldı. 43 PFAS'lu diz ölçümleri 17 kontrol diz ile karşılaştırıldığında, 15° ve 30°'lerde daha belirgin olarak 15°,30o,45°'lerde VMO, EMG aktivite başlangıç zamanında VL'e göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde gecikme saptandı (p<0,001). 60° ve 75° ölçümlerinde VMO veVL arasında anlamlı fark yoktu (p>0,05). Egzersiz sonrası bu gecikmenin kaybolduğu ve kontrol grubu ile eşitlendiği görüldü. PFAS'lu dizlerdeki tüm açılardaki maksimal izometrik kuadriseps kas kuvvetleri egzersiz öncesine göre egzersiz sonrasında istatistiksel olarak anlamlı artış sağlandı (pO.001). Hastalardaki tüm VAS değerleri egzersiz sonrası ölçümlerde, egzersiz öncesi ölçümlere göre istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı (p< 0.001), fonksiyonel değerlendirmede kullanılan SF-36; egzersiz sonrası ölçümlerde, egzersiz öncesi) ölçümlere göre istatistiksel olarak anlamlı artış saptandı(p< 0.001). 52Sonuç: PFAS'lı hastalara verdiğimiz egzersizler kuadriseps kas gücünde artma sağladığı gibi, VMO kasnıdaki kontraksiyona başlamadaki gecikmeyi düzeltmiştir. Bu bulgular bize PFAS'lı hastalara verilecek egzersiz programında patellofemoral stresin en az olduğu eklem hareket aralığında yapılan ve VMO'ya spesifik olarak güçlendiren egzersizlerin bulunması gerektiğini göstermiştir.

Objective: To determine whether there is a delay in the onset of activity of VMO muscle compared to VL muscle with EMG measurement during the muscle contraction in the individuals with PFAS and to evaluate the effect of the isokinetic exercise done by those patients on the onset of activity. Patients and method: 30 patients with PFAS who complained of retropatellar pain were recruited for the study. 43 knees were taken as the PFAS group, and 17 knees as healthy control group. The exercises and measurements of both knees of all patients were carried out with izokinetic test and exercise system supported by software, and EMG measurements were carried out with 4 channel EBNeuro EMG device. For the EMG measurements, 0 being considered the full extention, the patients were asked to perform maximal extension supported by isokinetic dynamometer and a computer system at 15, 30, 45, 60, and 75; three times in each angle; and their EMG activities of VMO and VL were recorded. The difference between all onset of contraction in EMG were calculated at all angels for every 3 measurement and the average was recorded. For the muscle strength measurement, the patients' maximal isometric quadricept strengths were measured and recorded as N-M at 15, 30, 45, 60, and 75 before and after treatment. For the evaluation of pain and functional capacity, SF-36 evaluation form and 0-10 visual analog scale (VAS) were used. As an exercise programme, considering 0 as full knee extention, we had the patients perform isokinetic concentric exercise at 0-30 motion range three days a week for six weeks. Findings: 8 of the patients were male and 22 female. The age average was 34,73 ± 8,42 years. When the measurements of the knees with PFAS were compared to 17 healthy control knees; a delay at statistically significant level at 15, 30, and 45; clearer at 15 and 30; was determined in the onset of EMG compared to VL (p<0,001). There was no statistically significant difference between VMO and VL at 60 an 75 measurements. (p<0,05). It was seen that this delay disappeared and equalled the control group after the exercise. There was statistically significant increase in all maximal isometric quadricepts muscle strength at all angels in the knees with PFAS after the exercise (p<0.001). It was determined that there was a statistically significant decrease in the patietns' VAS values in the measurements after the exercises (p<0.001); It was also determined that there was a statistically significant increase in SF-36 used in functional evaluation in the measurements after the exercise (pO.001). Results: the exercises suggested to the patients with PFAS both rectified the delay in the onset of contraction in VMO muscle and increased the quadriceps muscle strength. These findings showed us that some exercises specifically strengthening VMO and performed in the 54joint range of motion at which the patellofemoral stress is the least in the exercises programme given to the patients with PFAS should be found.