İki işyerinde işe devamsızlık ve kendini işe verememede etkili faktörlerin değerlendirilmesi

Abstract

İşe devamsızlık (Absenteeism) ve kendini işe verememeye (Presenteeism) etkili olabilecek etkenlerin araştırılması amaçlanan çalışmada Sağlık ve İşte Başarı Anketinin (SİBA) Türkçeye uyarlanması ve Stanford Kendini İşe Verememe-6 (KİV-6) ölçeğinin geçerlilik ? güvenilirliğinin yapılması gerçekleştirilmiştir. Çalışma iki bölümden oluşmaktadır birinci bölümde anket ve ölçeğin kullanabilirliği çalışılmış, ikinci bölümde ise iki farklı işyerinde işe devamsızlık ve kendini işe verememe değerlendirilmiştir.Genel müdürlükte 340 (%97,0) ve belediye 269 (%95,0) çalışan arasında anket uygulanmıştır. Kadınların 204 (%62,0)'ü belediyede 125 (%38,0)'i genel müdürlükte çalışmaktadır. Belediyede çalışanların 153 (%57,4)'ü 20-29 yaş grubunda yer alırken genel müdürlüktekilerin 130 (%38,6)'u 40-49 yaş grubundadır. Belediyede çalışanlar 179'u kendilerini profesyonel olarak tanımlarken, genel müdürlüktekilerin 198'i ise büro ve idari destek hizmetlerinde çalıştıklarını ifade etmişlerdir. Belediye çalışanlarının 145 (%53,9)'inin, genel müdürlükte çalışanların ise 91 (%26,8)'inin çocuğu yoktur. Genel müdürlükte çalışanların daha eğitimli oldukları ve daha fazla kazandıkları görülmektedir. Çalışmamızda çalışmaya katılanların meslek sınıflamasına göre KİV-6 puanları değerlendirildiğinde yönetici grubu en düşük, hizmet sınıfında çalışanlar en yüksek puana sahip olmaları düşündürücüdür. Her iki grubun göreli kendini işe verememe puanları da mevcut durumlarını destekler şekildedir.Çalışma sonuçlarımız belediyede çalışmaya katılanların, genel müdürlükte çalışanlara göre, kadınların erkeklere göre, gençlerin yaşlılara göre kendilerini işlerine daha fazla verdiklerini göstermektedir ve bu durum KİV-6 ve göreli kendini verememe puanları ile de desteklenmektedir. Bu noktada kurumlardaki farklı iş güvence yapısına ve çalışmaya katılanların farklı cinsiyet dağılımlarına yaş ve buna bağlı değişen sağlık durumlarına bağlanabilir. Yaşla birlikte bireylerin sağlık sorunlarının artmasıyla kendini işe verememe ve işe devamsızlıklarının artması da çok şaşırtıcı bir bulgu değildir. Hem yapılan iş sağlık durumunu hem de sağlık durumu yapılan işi, iş verimini etkilemektedir. Grip gibi akut hastalıklarla işe gelen çalışanın migren, alerji, hipertansiyon veya depresyon gibi kronik sorunları olanlar kadar işte verimlilik azalmasına neden olduğu bilinmektedir.Çalışmaya katılanların genel sağlık ve ruh sağlığı değerlendirmelerine bakıldığında belediyede çalışanların hem genel sağlıklarını hem de ruh sağlıklarını daha fazla ?fena değil-kötü? olarak değerlendirmekle birlikte daha az kronik hastalığa sahip oldukları görülmektedir. Her iki kurumda da çalışanlar en fazla ruhsal, kas iskelet ve gastrointestinal hastalıklara sahip olduklarını ifade etmektedirler. Çalışmaya katılanların mevcut hastalıkları gözden geçirildiğinde kronik bel/boyun ağrısı, migren ve migren dışı baş ağrısı, kronik ağrı, kronik yorgunluk veya düşük enerji şikâyeti olan çalışanlardaki göreli işe devamsızlıkları daha fazla olup ağrının çalışanın işe devamını olumsuz yönde etkileyen çok önemli bir etken olduğu gerçeğini desteklemektedir.Çalışanlar, kendilerini güvende hissettikleri işyerlerinde huzurlu ve mutlu çalışacaklardır. Bu da onların ruh ve beden sağlıklarını olumlu yönde etkileyecektir ve işe devamsızlık ve kendini işe verememeyle mücadelede büyük bir adım atılmış olacaktır.

In this study which aimed to investigatefactors effecting absenteeism and presenteeism; validity-reliability of Health and Work Performance Questionnaire (HPQ) Turkish version and Stanford Presenteeism Scale-6 (SPS-6) was studied. The study consists of two parts. The first one provides the appropriate usage of the scales, and the second one evaluates the absenteeism and presenteeism in two different workplaces.The questionnaire was applied to the employees of government (n: 340, 97.0%) and employees of municipal corporation (n: 269, 95.0%). The women consisted of 204 (62%) municipality and 125 (38%) government employees. Age group 20-29 includes 153 (57.4 %) Municipal Corporation employees, while age group 40-49 130 (38.6%) of government employees. Government employees are found elder. According to career groups, 179 of the municipal corporation employees define themselves as Professional but 198 of the government employees defined their work as office and administrative management. Among municipal corporation employees 145 (53.9%) and government employees 91 (26.8%) don?t have child. The education and income levels are higher in the government. When SPS-6 points are evaluated according to career groups of the employees, the manager group is noteworthy with the lowest score while the worker group has the highest point. In both groups WHO presenteeism points are supporting this.According to the results, the municipal corporation employees, women and younger workers have less presenteeism compared to government employees, men and elder population. This situation is supported by SPS-6 and relative presenteeism scores. This may be due to different work assurance structure, different gender and age distribution, and related health situations. It is not surprising to find an increase in absenteeism and presenteeism with the increasing age and related health problems. Both work affect health situation and health situation affect work and work efficiency. It is known that acute diseases as flu can also cause absenteeism and presenteeism as much as chronic diseases like allergy, migraine, hypertension and depression.When the general health and mental health evaluation of the employees were done, municipal corporation employees described their general health and mental health situation as not miserable and bad whereas they had less chronic diseases. Both group members described that they had mental, musculoskeletal and gastrointestinal diseases. When the present disease is evaluated, it is found that the employees with the chronic waist and neck pain, migraine and headache other than migraine, chronic fatigue showed more absenteeism. It supports the reality that the pain has a great impact on absenteeism.When the employees were safe in work, they could work more tranquil and happy. These conditions directly affect their general and mental health positively so that a great step forward for the struggle of absenteeism and presenteeism would have be taken.