Hipertiroid ve hipotiroid olgularda akciğer fonksiyon testlerinin tedaviden önce ve sonra incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada 24 hipertiroid, 11 hipotiroid olguda te daviden Önce akciğer fonksiyon testleri normal literatür de ğerleri ile karşılaştırıldı. Tedaviden sonra 10 hipertiroid, 7 hipotiroid olgu incelendi ve tedaviden önce-tedaviden sonra farkı istatistik olarak araştırıldı. Olgu seçimi klinik mua yene ve T3, T4, TSH ölçümleri temel alınarak yapıldı. Hiper- . tiroid olgular propilt ioüras il , hipotiroid olgular L-Thyroxin ile tedavi edildi. Ötiroid olan hastalarda tedaviden önce ya pılan akciğer fonksiyon testleri tekrarlandı. Testler 1) Ak ciğer Volümleri 2) Solunum Mekaniği 3) Ventilasyon Testleri 4) Akciğer Diffüzyon Kapasitesi 5) Arter Kan Gazları analizi olarak 5 grupta toplandı. Arter kan gazları yalnız tedaviden önce incelendi. Hipertiroid olgularda Akciğer Volümleri tedaviden önce düşük bulundu. Tedaviden sonra anlamlı artış oldu. Solunum Mekaniği sonuçlarından kas gücü ile ilgili olan U tüpüne kuv vetli inspirasyon ve ekspirasyon, Maksimal Hava Akım-Volüm eğrisi Vmax, V5Ö, MÎOA/MEOA'da azalma bulundu. Tedaviyle an lamlı artışlar gözlendi. Diğer Solunum Mekaniği sonuçları normal bulundu. Ventilasyon Testlerinden Maksimal Solunum Ka pasitesi çok düşük bulundu. Tedaviden sonra artış oldu. Daki ka Ventilasyonu ve Oksijen Tüketimi tedaviden önce normalden anlamlı derecede artmış bulunurken, tedaviden sonra azaldı ve Oksijen Tüketimi normal oldu. Dakika Ventilasyonu ise azal makla birlikte, psişik hipervent ilasyondan ötürü normalden yüksek olarak kaldı. Tedavi sonrası düzelen fizik kondisyon « sonucu V02/NS oranı arttı. Oksijen Ventilasyon Eşdeğeri azal dı . . # ma gösterdi. Akciğer Diffüzyon Kapasitesi normal fizyolojik- 84 - alt sınırlarda bulundu. Arter kan gazları normaldi. Akciğer Volümler indeki değişiklikler torasik ve diyaf- rağmatik kaslardaki güç azalması ve akciğerin elastik eleman- larındaki değişikliklere bağlıdır. Tedaviden sonraki artışlar büyük ölçüde kas gücündeki artma ile sağlanmıştır. Maksitnal ı ı Hava Akım-Volüm eğrisi İnspirasyon ve Ekspirasyon Vmax, V50 , MİOA/MEOA, U tüpüne kuvvetli inspirasyon ve ekspirasyon, Mak- simal Solunum Kapasitesi artan kas gücü ile tedaviden sonra; artış göstermiştir. Ventilasyon Tes tlerindeki değişiklikler azalan kas gücü, tiroksinin solunum merkezine direkt etkisi ve katekolaminlere artmış duyarlığa bağlanabilir. Fizik per formanstaki artış tedaviden sonraki düzelmede etkili olmuştur. Hipotiroid grupta bulunan Akciğer Volümlerindeki azalma akciğer elastik yapısındaki değişiklikler ve azalan kas gücü ne bağlandı. Tedaviden sonra olan artış anlamlı değildi. Solu num Mekaniği testlerinden azalan kas gücü ile ilişkili olarak, Maksimal Hava Akım-Volüm eğrisi İnspirasyon ve Ekspi- rasyon Vmax, V50, MİOA/MEOA, U tüpüne kuvvetli inspirasyon ve ekspirasyon tedaviden önce azalmış ve tedaviden sonra artmış , olarak bulundu. Ventilasyon testleri azalmış 2-laksimal Solunum Kapasitesi, normal Oksijen Tüketimi gösterdi. Tedaviyle Mak simal Solunum Kapasitesi arttı. Ventilasyonu psişik hiperven- tilasyondan ötürü tedaviden önce yüksek bulundu. Tedaviyle I artış oldu. Fakat anlamlı değildi. V02/NS oranı anlamsız de ğişim gösterdi. Akciğer Diffüzyon Kapasitesi normal fizyolo jik alt sınırda bulundu. Arter kan gazları normaldi/. Bu değişikliklerde miksüdemde akciğer yapısındaki ye kaslardaki yapısal değişiklikler, kaş gücü azalması rol oynar. Ayrıca miksödemde oluşan kandiyovasküler sistem komplikasyonu olan düşük kardiyak debi de kas güçsüzlüğünün nedeni olabilir. Miksödemde gözlenmiş bulunan alveoler hipovent ilasyona olgula rımızda rastlıyamadık.