Normallerde ve sol ventrikül hipertrofisi bulunan vakalarda M-mode ekokardiografi ile sol ventrikül kas kitlesinin hesaplanması: EKG voltaj kriteryumları ile sol ventrikül kas kitlesi arasındaki ilişki

Abstract

- 63 - 1.38+0.36 cm, interventriküler septum kalınlığı 1.26±0.42 cm, sol ventrikül kas kitlesi 460. 49±216. 07 gram, kas kitlesi in- 2 deksi 281.181138.06 gram/m bulunmuştur. Sonuç olarak bu çalışmada incelediğimiz 30 normal ve 50 sol ventrikül hipertrofili vakada, EKG ölçümlerine dayanan Romhilt-Estes puanlama sistemi, Sokolow- Lyon ve Grant1 m voltaj kriteryumları ile M-Mode ekokardiograf i aracılığı ile hesaplanan sol ventrikül kas kitlesi ve kas kitlesi indeksle ri karşılaştırıldığında, iki grup arasında çok anlamlı fark lar bulunduğu tesbit edilmiştir. Bundan başka sol ventrikül hipertrofisi bulunan grupta sol ventrikül hipertrof isinin EKG kriteryumlarından STT1 +R`_-R`^ ile STI1 -STI` +R`, yani Sokolow- VI V5 V6 VI V2 V6 Lyon ve Grant kriteryumlarının sol ventrikül kas kitlesi ile en iyi korelasyon gösterdiği kanısına varılmıştır.- 62 - ventrikül hipertrofisi kriteryumları bulunan hastalarda M-Mode ekokardiografi yöntemiyle sol ventrikül kas kitlesini ölçerek, ekokardiografik ölçümlere dayanan kas kitlesi derecesi arasında bir karşılaştırma yapmayı plânladık. Çalışmamızın materyalini elektrokardiogramında sol ventrikül hipertrofisi bulunan 50 hasta ile kontrol grubunu teşkil eden 30 normal vaka oluşturmaktadır. Normal vakaların 14'ü kadın, 16'sı erkek olup yaşları 17-38 arasında (ortalama 26.73±5.73), hipertrofik vakaların ise 10'u kadın, 40'ı erkek olup yaşları 9-77 arasında (ortalama 36. 24±18. 09) ' dır. Normal ve sol ventrikül hipertrofisi bulunan bütün vakalarda genel bir fizik muayene yapıldıktan sonra 25 mm/saniye kâğıt hızın da standard 12 derivasyonlu EKG çekilmiştir. Sol ventrikül hipertrofisi bulunan vakalardan elektrokardiogramlarında bi- ventriküler hipertrofi, intraventriküler ileti bozukluğu ve myokard inf arktüsünün elektrokardiograf ik bulguları olanlar ile pacemaker takılmış olanlar bu çalışmanın dışında bırakılmışlardır. EKG'de Romhilt-Estes puanlama sistemine göre öl çümler yapıldıktan sonra sol ventrikül hipertrofisi bulunan ve toplam 5 ve daha fazla puan alanlar çalışmaya dahil edilmiş lerdir. Aynı elektrokardiogramlarda Sokolow-Lyon ve Grant vol taj kriteryumlarına ait ölçümler de yapılmıştır. Bunu takiben bütün vakalara Smith Kline Ekoline 21 cihazı ile 25-50 mm/sa niye kâğıt hızında ve 2.25 mHz.lik transdüser kullanılarak M-Mode ekokardiogram kayıtları yapılmıştır. Normallerin sol ventrikül diastol sonu iç çaplarının ortalaması 4.68±0.42 cm, arka duvar kalınlıkları 0.91 ±0.19 cm, interventriküler septum kalınlıkları 0.78±0.16 cm, bu de ğerlerin Devereux-Reichek formülüne yerleştirilmesi ile hesaplanan sol ventrikül kas kitlesinin ortalaması 160.59±55.67 2 gram, kas kitlesi indekslerinin ortalaması 99.73±33.84 gram/m bulunmuştur. Hipertrofik vakaların sol ventrikül diastol sonu iç çapları ortalaması 5.66±1.20 cm, arka duvar kalınlığı- 63 - 1.38+0.36 cm, interventriküler septum kalınlığı 1.26±0.42 cm, sol ventrikül kas kitlesi 460. 49±216. 07 gram, kas kitlesi in- 2 deksi 281.181138.06 gram/m bulunmuştur. Sonuç olarak bu çalışmada incelediğimiz 30 normal ve 50 sol ventrikül hipertrofili vakada, EKG ölçümlerine dayanan Romhilt-Estes puanlama sistemi, Sokolow- Lyon ve Grant1 m voltaj kriteryumları ile M-Mode ekokardiograf i aracılığı ile hesaplanan sol ventrikül kas kitlesi ve kas kitlesi indeksle ri karşılaştırıldığında, iki grup arasında çok anlamlı fark lar bulunduğu tesbit edilmiştir. Bundan başka sol ventrikül hipertrofisi bulunan grupta sol ventrikül hipertrof isinin EKG kriteryumlarından STT1 +R`_-R`^ ile STI1 -STI` +R`, yani Sokolow- VI V5 V6 VI V2 V6 Lyon ve Grant kriteryumlarının sol ventrikül kas kitlesi ile en iyi korelasyon gösterdiği kanısına varılmıştır.