Tek ve iki odacıklı `hız-cevaplı` pacemaker uygulamasının egzersiz kapasitesine etkisi

Abstract

-60- OZET Çalışmamızda bu tür PM'lerle sağlanan hız artışının, hem egzersiz süresini hem de egzersiz mesafesini artırmış olması, bu tür PMlerin yararlılığının objektif belirtileri olmakta dır. Uygulanım alanına çok yeni girmekte olan ve tek odacıkh hız-cevaph PMlerle mukayesesi konusunda çalışmaların daha yeni yapılmaya başlandığı, iki odacıkh hız-cevaph PMlerle yaptığımız sınırlı sayıdaki uygulamada, bu PMlerin atrial senkronizasyonla hız- cevabını biraraya getirmesi özelliğinin bu tür PMlerin yararlılığını artıracağını göstermek tedir. Bu yeni tür PMlerin uygulandığı vaka sayısının artırılması, istatistiksel anlamda da üstünlüğü doğrulamak için gereklidir. Bu çalışmanın amacı, kalıcı PM takılmış olan hastalarda, hız-cevabınm egzersiz kapa sitesine katkısını araştırmaktır. Çalışmamızın materyalini, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Kardiyoloji Bilim Dah'nda PM uygulanmış ve PM Polikliniği'nde takip edilen 21 hasta oluşturmaktadır. Hastaların 8'i kadın 13'ü erkek olup yaşlan 1 1-83 arasında (ortalama: 59.71±18.14), PM takılma süreleri ise 1-113 arasında (ortalama: 31.38±36.42) değişmektedir. Hastaların 17 tanesine tek odacıklı, 4 tanesine iki odacıklı hız-cevaph (rate- responsive) PM takılmıştır. Bu hastaların 18'inde aktivite algılamalı PM'ler mevcuttu ve bunların 4'ü iki odacıklı, (DDDR), 14'ü ise tek odacıklı (WIR) idi. VVIR takılmış diğer üç hastada ise QT algılamalı PM vardı. Yedi hasta zaman zaman spontan ritmler gösterirken, diğer on dört hastada sürekli PM ritmi mevcuttu. Hastaların 1 Tinde AV tam blok, 7'sinde hasta sinüs sendromu, 2'sinde intermittan AV tam blokla seyreden sinüzal bradikardi, Tin de ise bradiaritmi komplet vardı.-61- Kalıcı PM takılmış 21 hastanın WI `pacing` ile egzersiz süresi 416.00±154.07 saniye, WIR `pacing` ile 537.431177.80 saniye bulunmuş ve hız-cevaplı `pacing` ile egzersiz süresinin % 29.10 arttığı (p<0.001) saptanmıştır. Sadece PM ritmi gösteren 14 hastanın egzersiz süresi hız-cevaplı `pacing` ile sabit hızlı WI `pacing` e göre 378.43±143.53 saniyeden, 478.21±164.30 saniyeye çıkarak % 26.37 arttığı (p<0.001), PM ritmi ve spontan ritmin alterne ettiği 7 hastada ise egzersiz süresinin, hız-cevaplı `pacing` ile, sabit hızlı WI `pa cing'^ göre 492.00±156.39 saniyeden 655.86±149.49 saniyeye çıkarak % 33.30 (p<0.01) arttığı tespit edilmiştir. Yine 21 hastamızda, egzersiz mesafesinin sabit hızlı WI `pacing` uygulamasına göre, hız-cevaplı WIR `pacing` uygulaması sırasında 245.7 1±140,89 metreden, 386.95±199.36 metreye çıkarak % 57.48 arttığı (p<0.001) tespit edilmiştir. Sadece PM ritmi gösteren 14 hastada bu mesafenin 213.71±1 1 1.80 metreden 323.14±181,06 metreye çıkarak % 51.20 arttığı (p<0.001) tespit edilmiştir. PM ve spontan ritmin alterne ettiği 7 hastada ise, hız-cevaplı `pacing` sırasında aynı mesafe 309.7 1±178.65 metreden 514.571181.50 metreye çıkarak % 66.15 artış (p<0.001) göstermiştir. Kalb hızlan araştırıldığında WI `pacing` sırasında elde edilen 76.67±10.26 vuru/dak.lık hızın, VVIR `pacing` sırasında 99.29±13.17 vuru/dak.ya çıkarak % 29.50 artış gösterdiği (p<0.001) görülmüştür. Sadece PM ritmi gösteren 14 hastada hızın 70.29+0.61 vuru/dak.dan 92.21±14.87 vuru/dak.ya çıkarak % 38.30 arttığı (p<0.001) PM ritmi ile spontan ritmin alterne ettiği 7 hastada ise hızın 89.43±8.08 vuru/dak.dan 103.43±8.28 vuru/dak.ya çıkarak % 15.65 artış gösterdiği (p<0.02) tespit edilmiştir. Arter kan basınçları: VVI `pacing` sırasında sistolik kan basıncı 140.7 1±25.01 mmHg'dan WIR `pacing` sırasında 151.43±32.06 mmHg'ya (p<0.05), diastolik kan basıncı 83.57+12.9 mmHg'dan 89.05112.81 mmHg'ya (p<0.01), ortalama kan basıncı 102.621 15.85 mmHg'dan 109.84117.90 mmHg'ya (p<0.01) çıkmıştır. Arter kan başmandaki bu artışlar istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. İki odacıklı hız-cevaplı (DDDR) `pacing` uygulaması ile egzersiz süresinin, tek odacıklı hız-eevaplı (VVIR) `pacing` uygulamasına göre 505.331144.98 saniyeden 598.671 211.86 saniyeye çıkarak % 18.90 artış gösterdiği, ancak bu artışın muhtemelen bu alt grup vaka sayısının azlığı nedeniyle istatistiksel olarak anlamlı olmadığı (p<0.10) tespit edilmiş tir. Yine iki odacıklı hız-cvaplı (DDDR) `pacing` uygulaması ile egzersiz mesafesinin, tek odacıklı hız-cevaplı (WIR) `pacing` uygulamasına göre, 384.001156.35 metreden, 444.001206.37 metreye çıkarak % 27.59 artış gösterdiği (p>0.10) görülmüş ve aynı neden--62- lerle bu sonucun istatistiksel olarak anlamlı bulunmadığı saptanmıştır. WIR `pacing` sırasmda maksimal kalb hızının 105.0Q±9.17 vuru/dak. iken, DDDR `pacing` sırasında 1 1 1.00+3.46 vuru/dak.ya çıkarak % 5.71 (p>0.30) artış gösterdiği tespit edildi. Bu fark da anlamlı bulunmadı. Sonuç olarak hız-cevaplı (VVIR ve DDDR) pacemakerlerin hastalarda egzersiz kapa sitesini sabit hızlı (VVI) pacemakerlere göre anlamlı olarak arttırdığı ve uygun hastalarda tercih edilmesinin yararlı olduğu gösterilmiştir.