35 arka çukur kanama olgusunda klinik ve bilgisayarlı tomografi bulgularının retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

- 58 - ÖZET Bu çalışmada 1985-1987 yıllarını kapsayan 3 yıllık dönemde kliniğimizde yatırılarak BT ile incelenen 20'si beyin sapı, 15'i serebellum lokalizasyonlu toplam 35 arka çukur kanama olgusunun retrospektif klinik ve BT değerlendirmeleri yapılmış, klinik bulgular, uygulanan tedavi ve BT bulguları ile prognoz arasındaki ilişki araştırılmıştır. Çalışmamızda, arka çukur kanamalarında insidensin, yaş, cins özelliklerinin, kanamaya yol açacak risk faktörlerinin, en sık görülen ilk semptomların, literatür bilgisi ile uyumlu olduğu dikkati çekmiştir. Yaklaşık ilk 1 saat içinde görülen semptomların BSK grubunda doğrudan lokalizasyon tayinine imkan vermediği görülmüş, SK grubundaki ilk semptomlar ise, olayı, başlıca infratentorial yapılara lokalize edecek nitelikte bulunmuştur. BSK grubunda erken dönemde gelişen bilinç kaybının kötü prognoz delili olduğu ve kaybedilen olguların ilk 48 saat gibi erken dönemde vefat ettikleri gözlenmiştir. Çalışmamızda PK ve SK olgularının yaşama oranı, literatürde bildirilenden daha yüksek bulunmuş, bunun PK olgularında antiödem amaçla yapılan medikal tedavi ile ilişkisinin olmadığı, muhtemelen bu gruptaki olguların yaklaşık yarısında hematom boyutunun küçük olmasından kaynaklandığı görüşüne varılmıştır. Ancak SK grubunda olguların çoğunluğunun, konservatif tedaviyle, selim seyirleri dikkati çekmiştir.- 59 - Bu çalışmada, BSK grubunda, hematom büyüklüğü 2 cm'nin altında olanların iyi prognozları olduğu, vaka sayısı yetersiz olmakla birlikte diğer BT bulgularının prognozu etkilemediği sonucuna varılmıştır. SK grubunda ise BT'de değerlendirilen parametreler ile prognoz arasında anlamlı bir ilişki kurulamamıştır. BT bulgularına dayanarak literatürde bildirilen kötü prognoz delillerine rağmen SK grubunda yaşayan olguların çoğunluğu oluşturması, çalışmamızda, selim seyirli SK olgularından bahseden araştırıcıların bulgularının desteklendiğini düşündürmüştür.