Akut bakteriyel menenjit tedavisinde deksametazon'un yeri

Abstract

ÖZET Akut bakteriyel menenjit tedavisinde antibiyotiklere ek olarak deksametazon (DM) kullanımının etkilerini incele meyi amaçladığımız bu çalışma İstanbul üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim- Dalı'nda yatırılarak tedavi gören 38 akut bakteriyel menenjitli çocukta yapıldı. Yaşları 1.5 ile 14 arasında dağılım gösteren (ortalama 6.47 + 55) hastalar, rastlantısal olarak DM alanlar ve kont rol grubu olarak iki eşit gruba ayrıldı. Her iki grup yaş, cins, tedaviden önceki hastalık öyküsü, klinik muayene bulguları ve ilk beyin omurilik sıvısı inceleme sonuçları açısından benzerdi. Tüm hastalarda etkeni bilinmeyen akut bakteriyel menenjitin klasik tedavisi olan Penisilin G + klor.amfenikol İV olarak uygulandı. DM alan gruba, antibiyotik tedavisine ek olarak 0.6 mg/kg/gün İV DM 4 eşit dozda 4 gün süreyle uygulandı. Tanıya yönelik ilk lomber ponksiyondan sonra tedavinin 3. gününde her iki gruba da kontrol lomber ponksiyonu yapıldı. Beyin omurilik sıvısı yine protein, şeker, hücre, kültür ve latex. açısından incelendi. Tüm hastalarda Kulak Burun Boğaz Anabilim Dalı'nda yapılan genel kulak burun boğaz muayenesi ve odiometri ile işitme değerlendirildi.Elde edilen sonuçları şöyle sıralayabiliriz: 1. DM tedavisi de alan hastalarda ateş daha çabuk normale inmiştir (DM gr' da ortalama 1.6 gün, kontrollerde 2.94 gün px<0.05). 2. 3. gün yapılan kontrol ponksiyon lomberde DM alan hastalarda beyin omurilik sıvısı protein konsantrasyonu an lamlı ölçüde daha düşük ( Or azalma DM gr'da %86, kont rol grubunda %80; pN(0.05), glikoz konsantrasyonu anlamlı ölçüde daha yüksektir (Ortalama artış DM gr'da %106, kontrol grubunda %89; p^0.05). 3. 3. gün yapılan kontrol lomber ponksiyonda, beyin omurilik sıvısı hücre sayısını azaltmada DM` un anlamlı ölçüde yararlı olduğu görülmüştür (DM grubunda 14; kontrol grubun- da 8 hastada beyin omurilik sıvısı hücre sayısı lOO/mnr' ün altına inmiştir). 4. DM grubunda 1, kontrol grubunda 2 hastada sensoryo-nöral işitme kaybı saptanmıştır. Bu bulgular DM1 un işitme kaybını önleyici etkisini istatistiki olarak değerendirmeye yeterli değildir. 5. Dört günlük düşük doz DM tedavisi ile kortikosteroidlerin potansiyel yan etkilerinden hiçbirine rastlanmamıştır. 6. îki grup arasında hospitalizasyon süresi bakımından an lamlı bir fark yoktur (DM gr: ortalama 9.3, kontrol grubunda 9. 6 gün). Bu çalışmadan elde edilen sonuçlar, DM 'un beyin omur ilik sıvısının inflamatuar profili üzerine yararlı etkilerini saptayan bazı yayınlar ile uygunluk göstermiştir. DM et kinliğinin kesinleşmesi ve rutin bir tedavi haline gelmesi için daha çok hastanın prospektif olarak incelenmesi gerekmektedir.