Romatizmal mitral darlığının perkütan mitral balon valvüloplasti metodu ile tedavisi: uzun süreli takip sonuçları (klinik, ekokardiografik ve hemodinamik bir çalışma)

Abstract

-99- ÖZET Bu çalışmanın amacı, mitral balon valvüloplasti (MBV) uygulana mitral stenoz (MS)'lu hastaların, azım süreli Minik, ekokardiografik ve hemodinamik takiplerinin yapılarak MS'nun tedavisinde söz konusu metodun değerini ortaya çıkarmaktır. Materyali orta ya da ciddi derecede MS bulunan, 5 i {% 19) erkek ye 21 i (%8Î) kadın 26 hasta teşkil etmiştir. Yaş ortalaması 34,69-12.64 yıl, yaş aralığı 15-65 bulunmuştur. MBV transvenöz, traasseptal yolla, trefoil ya da bifoil balon kateter kullanarak yapılmış ve 23 (% 89} hastada teknik olarak başarılı olunmuştur. Ancak daha sonra 2 hastaya komplikasyon nedeni ile cerrahi müdahele de gerektiği için klinik bağan oranı % 81 olarak belirlenmiştir. Geri kalan 21 hastanın tümünde, başlangıçta II,III ya da IV olan FK'ler I. sınıfa düzelmiştir. Başarılı MBV yapılsa hastaların tümünde optimal sonuç (MKA>1,5 cm2 ve mitral yetersizliği<2 +) alınmıştır.MBV öncesi ortalama planimetrik MKA (1.08±0.2 cm2), Doppler MKA (1.13±0.18 cm2) ve nemodinamik MKA (104±0,22 cm2) değerlerinde, işlem sonrasında istatistiki olarak anlamlı artma sağlanmıştır (sırasıyla 233±0.48 -cm2. 2.29±0.37 cm2 2.35±0.38 cm2)(p<0.001.p<0.001 ye p<0.001). TMG 18±4.2 mm Hg dan, 2.45±1.47 mm Hg'ya düşmüştür (p<0.001). Palmoner yenöz tıkalı basınç, palmoner arter basıncı sağ ventrikül sistolik basıncı ye PVD degerlerinde istatistiki olarak anlamlı düşme husule gelmiştir (sırasıyla p<0.001, p<0.001, p<0.001 ve p<0.05). Kalb debisi ise işlemi takiben anlamlı miktarda artmıştır (p<0.001). Hiçbir hasta işleme bağlı olarak vefat etmemiştir. Hastaların % 3.8 inde tromboembolik atak., % 11.5 unda perikard tamponadı, % 15.3 ünde ASDse bağlı sol-sağ saat gelişmiş ye % 3.8 inde acil cerrahi müdahele gerekliliği ortaya çıkmıştır. Ciddi mitral yetersizliği oluşmamıştır. Klinik olarak başarılı MBY yapılan 21 hastadan 18 i Minik olarak (ortalama 16.5-9,4 ay), 16 m ekokardiografik olarak (ortalama 17.5±9.5 ay) ye 10 u da hemodinamik olarak (22.9±7.14 ay) uzun süre izlenmiştir. Hemodinamik inceleme 12. aydan sonra yapılmıştır. Başarılı MBV sonrasında klinik olarak izlenen 18 hastanın hepsinde erken dönem FK sınıfı I iken, geç dönemde 2 sinde (% 11) II olmuştur. MBV öncesi ortalama planimetrik MKA (1.07±0.2cm2) ye Doppler MKA (111±0.17 cm2) değerlerinde, işlem sonrası erken dönemde istatistiki olarak anlamlı artma sağlanmıştır (sırasıyla 2.37±0.43 cm2 2,30±8.35 cm2)(p<0.001). Geç döşemde planimetrik MKA (1.75±38 cm2) ye Doppler MKA değerleri (1.92±0.46) erken döneme nispetle anlamlı azalma göstermesine rağmen (sırasıyla p<0.001.ve p<0.01). MBV öncesi döneme göre anlamlı artış korunmuştur (sırasıyla p<0.001 ve p<0.001). MBV öncesi ortalama hemodinamik MKA'sında (1.07±0.18cm2) işlem sonrası erken dönemde istastiki olarak salamlı derecede artış (2.10±0.99 cm2) saklanmıştır (p<0.001). Geç dönemde hemodinamik MKA (1.83±0.83) erken döneme nispetle anlamlı-100- azalma göstermiş (p<0.02) fakat MBV öncesi döneme göre anlamlı artış korunmuştur (p<0.02). MBV'yi takiben erken dönemde, ortalama TMG' i 19.3-518 mm Hg dan, 210-0,99 mm Eg4ya düşmüş (p<0.001); geç dönemde (8±7.7 mm Hg) erken döneme nispetle anlamlı hafif artış göstermekle birlikte (p<0.05), işlem öncesi döneme göre anlamlı düşüş korunmuştur (p<0.01). MBV'yi takiben erken donemde, pulmoner veaöz tıkan basınç, pulmoner arter basıncı ye sağ yentrikül sistolik basıncı değerlerinde istatistiki olarak anlamlı düşme husule gelmiş, (sırasıyla p<0.001,p<0.001 ve p<0.05, ve geç dönemde de bu fark devam etmiştir. PVD ise MBV sonrası erken dönemde azalmakla birlikte, geç dönemde yeniden hafif bir artma göstermiştir (p<0.05). Kalb debisi MBV işlemini takiben erken dönemde anlamlı nispette artmış (p<0.001) ye geç dönemde bu artış hafif olarak azalmakla birlikte devam etmiştir (p<0.05). Mitral balon valvüloplasti sonrası erken dönemde, sol-sağ şant tespit edilen hastalardan 2 sinde şantın kapandığı ye diğer 2 sinae ise Qp/Qs oranının 1.5 un altında olduğu tespit edilmiştir, ilişik ye ekokardiografik parametlere dayanılarak yapılan değerlendirmede yakaların %11 inde. hemodinamik parametlere göre ise % 17 sinde restenoz (MKA<1.5 cm2 olması ye başlangıçta kazanılan kapak alanı miktarında enaz % 50 azalma meydana gelmesi) gelişmiştir. Sonuç olarak, mitral darlığının MBV metodu ile tedavisinin erken dönemde etkin ye rölatif olarak güvenli bir yol olduğu, uzun dönemde hastaların önemli bir bölümünde, erken dönem'de sağlanan fonksiyonel ye hemodinamik düzelmeninin devam ettiği, fakat restenoz gelişen hastaların oranı göz önüne alındığında, cerrahi MK ile karşılaştırmayı mümkün kılacak randomize, prospektif ye çok sayıda yabayı kapsayan uzun süreli çalışmaların yapılmasının uygun olacağı kanısına yarılmıştır.