Ventriküler erken vuruların tedavisinde propafenone ve disopiyramidein etkinliklerinin karşılaştırılması

Abstract

-71- ÖZET İ. Ü.. İstanbul Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Anabilim Dalı'na başvuran kronik ventriküler aritmisi bulunan, yas ortalaması 47±16 olan 31 hastada yapılan bu çalışmada» iki antiaritmik drogun etkilerini karşılaştırmayı hedefledik. Bu nedenle tek-kör randomize çapraz ve plasebo kontrollü bir çalışma protokolü oluşturuldu. Fizik muayeneleri ve laboratuar tetkikleri yapılan hastalarda ventriküler erken vuru sıklığı 24 saatlik holter monitoring ile saptandı. Ventriküler erken vuru sayısı ortalama saatte 30' un üstünde bulunan vakalar tedaviye alındı. Birer haftalık plasebo dönemlerini izleyerek» propafenone 600 mg/gün ve disopyramide 400 mg/gün oral yolla çapraz olarak birer hafta süre ile verildi. Plasebo dönemleri ve aktif tedavi dönemleri sonun da fizik muayene» biosimik testler hemogram ve 24 saatlik holter monitoring tekrarlandı yan etki sıklığı kaydedildi. Her iki antiaritmik drogun sol ventrikül fonksiyonlarına etkisi ekokardiografi aracılığı ile takip edildi. Bir hızlı sodyum kanal blokeri olup İC sınıfında yer alan yani myokard hücrelerinin Vmax.unu azaltan» iletiyi yavaşlatan» fakat refrakter peryod üzerinde etkisi yok denecek kadar az olan propafenone tedavisi süresince» ventriküler erken vuru sıklığının ortalama 503.S±384.5' den» 106.6*142.5' e indiği gözlendi (p<0.001). Vakaların %90' ında ventriküler erken vuru sıklığı 5C50' den fazla azalırken» 7.42' sinde 7.83' den fazla azaldı. Yine bir hızlı sodyum kanal blokeri olan İA sınıfında yer-72- alan, yani Vmax' u azaltan ve aksiyon potansiyeli süresinde uzamaya neden olan disopyramide tedavisi sonucu ventriküler erken vuru sıklığının saatte ortalama 461.2±380.4' den» 239.4±236.0'a indiği saptandı <p<0.05). Ventriküler erken vuru sıklığında %50' nin üzerinde azalma vakaların %53' ünde, %83' ün üzerinde azalma ise vakaların %23' ünde meydana geldi. Propafenone tedavisi ile erken vuru sıklığında daha belirgin bir azalmanın sağlandığı gözlendi. Propafenone tedavisi ile ventriküler tasikardi atakları olan 5 hastanın 4' ünde disopyramide ile 2' sinde ataklar ortadan kalktı. Bir hasta ise her iki drogla tedaviye refrakter bulundu. Disopyramide kullanımının sol ventrikül fonksiyonlarını olumsuz yönde etkilediği ejeksiyon fraksiyonunun %59.2±10.5' den %54.0±10.80'e indiği (p<0.001), sistol sonu hacim indeksinin 26. 8±8. 8 ml/dak.m2' den, 34.6±16.6 ml/dak.m2'ye yükseldiği <p<0.01) saptandı. Bir hastamızda konjestif kalb yetersizliği ortaya çıkarak, tedavinin sonlandır İmasına neden oldu. Propafenone kullanımı ile PR aralığının 0.16±0.02 san. den 17.0t0.02 san. ye uzadığı görüldü. Propafenone tedavisi esnasında bir hastada» birinci derece atrio-ventriküler blok geliştiği izlendi. Disopyramide kullanımı döneminde vakaların /C30, propafenone kullanımı döneminde ise %16'sında kalb dışı yan etkiler gözlendi. Sonuç olarak» kronik ventriküler aritmilerin tedavisinde propafenone'un disopyramide' den daha etkili ve güvenilir bir antiaritmik drog olduğu kanısına varıldı.