Rituksimab kullanımının renal transplantasyon hastalarında aterosklerotik sürece etkileri

Abstract

Giriş ve amaç: Transplantasyon pratiğinde sıkça kullanılan Rituksimabın aterosklerotik süreçte yer alan inflamatuvar sitokinler ve ox-LDL antikorları gibi bazı parametrelere olası etkileri sözkonusu olabilir. Bu konu transplantasyon pratiğinde detaylı olarak irdelenmemiştir. Transplantasyon sonrası en önemli mortalite nedeni olan kardiyovasküler hastalıklar açısından bu potansiyel etkinin ortaya konulması amaçlanarak bu çalışma planlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya özgeçmişlerinde önemli bir kardiyovasküler olay geçirmemiş ve renal transplantasyon yapılmış olan toplam 40 hasta alındı. Hastalar değişik amaçlarla Rituksimab (RTX) alan (n: 27) ve kontrol grubu (n:13) olarak ikiye ayrıldı. Hastaların poliklinik kartları incelenerek demografik, klinik ve laboratuar özellikleri ile posttransplant gelişen kardiyovasküler ve diğer komplikasyonlar kaydedildi. Her iki gruba dahil edilen hastalardan alınan kan örneklerinde CD19(+) B lenfosit, CD3(+) T lenfosit, CD16 ve CD56(+) NK hücrelerin sayımları ile İL-10, TNF-alfa, TGF-beta gibi sitokinlerin ve anti-oxLDL antikorlarının düzeyleri ölçüldü. Alınan kantitatif ölçüm sonuçları RTX ve kontrol grupları arasında karşılaştırıldı. Bulgular: RTX ve kontrol grubuna alınan hastaların yaş ortalamaları ve cinsiyetleri sırası ile 42.9 ± 13.5 (17 E-10 K) ve 42.6 ± 15.4 (8 E – 5 K) olarak saptandı. Kontrol grubundaki hastalarda renal transplantasyon öncesinde ve sonrasında aterosklerotik olay öyküsü yoktu. RTX grubunda ise transplantasyon öncesinde aterosklerotik olay öyküsü yokken, transplantasyon sonrasında 2 hastada aterosklerotik olay gelişmişti. RTX grubunda CD19(+) B lenfosit yüzdesi ve mutlak sayısı ile CD3(+) T lenfosit , CD16 ve CD56(+) NK hücresi, CD45(+) T lenfosit mutlak sayısı kontrol grubuna göre anlamlı (p ˂ 0.05) olarak daha düşük bulundu. Gruplar arasında CD3(+) T lenfosit, CD16 ve CD56(+) NK hücresi yüzdesi, TNF-alfa, TGF-beta ve anti-oxLDL düzeylerinin anlamlı (p ˃ 0.05) farklılık göstermediği gözlemlendi. Düzey tayini yapılan sitokinlerden sadece İL-10 değeri RTX grubuna dahil edilen hastalarda kontrol grubuna kıyasla anlamlı (p < 0.05) olarak yüksek ölçüldü. Sonuç: Sonuç olarak, renal transplantasyon hastalarında Rituksimabın aterosklerotik süreçte yer alan immun olaylarda rol alan T ve B lenfosit fonksiyonlarını ve bazı sitokinleri etkileyebileceği görülmüştür. Bu nedenle posttransplant kardiovasküler olay gelişimine olumsuz bir etkisinin olmayacağı söylenebilir. Olgu sayısının arttırılması olumlu etki açısından da daha net yargılara ulaşılmasını sağlayabilecektir.

İntroduction: Rituximab, which is frequently used in transplantation practice, may have potential effects on certain parameters such as inflammatory cytokines and ox-LDL antibodies that affect the atherosclerotic process. There is no detailed discussion about this issue in transplantation practice. This study was planned with the aim of presenting this potential effect in terms of cardiovascular diseases which is the most important mortality cause after transplantation.Method: A total of 40 patients who did not have a significant cardiovascular event on their background and underwent renal transplantation were included in the study. Patients were divided into two groups as rituximab (RTX) (n: 27) (patients who had treated with RTX for different indications) and control group (n: 13). Demographic, clinical and laboratory features and post-transplant cardiovascular and other complications were recorded. In blood samples taken from patients included in both groups, counts of CD19(+) B lymphocytes, CD3(+) T lymphocytes, CD16(+) and CD56(+) NK cells, the levels of cytokines such as IL-10, TNF-alpha, TGF-beta and anti-oxLDL antibodies were measured. Quantitative measurement results were compared between RTX and control groups.Results: The mean age and gender of RTX and control group were 42.9 ± 13.5 (17 E-10 K) and 42.6 ± 15.4 (8E-5 K) respectively. Patients in the control group had no atherosclerotic event before and after renal transplantation. In the RTX group, there was no atherosclerotic event prior to transplantation, but it developed in 2 patients after transplantation. The percentage and absolute number of CD19(+) B lymphocyte and the absolute number of CD3 (+) T lymphocyte, CD16 and CD56(+) NK, CD45(+) T lymphocyte in the RTX group was significantly lower (p ˂ 0.05) than the control group. It was observed that CD3(+) T lymphocyte, CD16 and CD56(+) NK cell percentage, TNF-alpha, TGF-beta and anti-oxLDL levels did not differ significantly between groups (p ˃ 0.05). Only IL-10 levels were significantly (p <0.05) higher in the patients included in the RTX group than in the control group.Conclusion: As a result, it has been shown that rituximab can affect B and T lymphocte functions and some cytokines involved in the atherosclerotic process in renal transplant patients. Therefore, it can be said that there is no negative effect on posttransplant cardiovascular event development. Increasing the number of cases could also lead to clearer judgments on the positive impact.