Birleşmiş Milletler çerçevesinde terörizmle mücadele

Abstract

Tarihi gelisimine bakıldıgında sürekli olarak bir degisim ve gelisim göstererekgünümüze kadar gelen terörizm 21'inci yüzyılda bütün devletleri tehdit eder birkonumdadır. Geçmiste bölgesel faaliyetleri olan terör örgütleri artık uluslararası boyutkazanmıs ve devlet dısı aktörler olarak adlandırılmaya baslanmıstır.Terörizmin uluslararası boyut kazanması karsısında terörizmin su an içinüzerinde anlasılan bir tanımı yapılamamıstır. Kendisine tanım bulamayan terörizmdevletleri artık kendi sınırları içinde degil sınır ötesinde de mücadele etmek zorundabırakmıstır. Uluslararası alanda mücadele ise devletler uluslararası hukuk kurallarınauymak durumundadırlar.Uluslararası hukuk kurallarının büyük çogunlugu Birlesmis Milletler'in ortayakoydugu sözlesme, norm ve kurallar olusturmaktadır. Birlesmis Milletler 10 Sözlesmeve 2 Protokol ile terörizmle mücadelede devletlerin kullanabilecegi uluslararası yasalmekanizmalar üretmistir. Sözlesme ve protokoller devletlerin siyasi tercihleri, hukuksistemindeki farklılıklar, sözlesmelerin içerigi vb. gibi sebeplerle isleyememektedir.Uluslararası alanda devletler için bir diger seçenek siyasi, diplomatik ve ekonomikyaptırımlardır. Bu yöntem ise devletlerin siyasi ve ekonomik gücüyle dogru orantılıoldugu için etkisi az olmaktadır.Devletlerin terörizmle mücadelede kullandıkları diger bir metot ise ülkelerininsınırları dısında kuvvet kullanmalarıdır. Birlesmis Milletler sisteminde ise genel olarakkuvvet kullanma yasaklanmıstır. Ancak kuvvet kullanma yasagının istisnaları vardırve bunlardan biride mesru müdafaa hakkıdır.Mesru müdafaa hakkı çerçevesinde kuvvet kullanmanın bir takım sartlarıvardır. Bunlardan biride silahlı saldırıdır. Devlet dısı aktörler olan terör örgütlerininsilahlı saldırı seviyesine ulasmıs eylemleri, Birlesmis Milletler Antlasması devletdevletarası iliskileri düzenledigi için terörist örgütün eylemi üslendigi devlete isnatedilebildigi takdirde mesru müdafaa hakkına basvurulabilecektir.

Terrorism, in the historical perspective, always changing and devoloping, isthreatening the all countries in the 21st century. The terrorist organizations operatingregionally in the past, now have international characteristics and are being named asnon-governmental actors.There is not a consensus on the definition of the terrorism on the basis of itsinternational characteristics. Terrorism, not having a definiton, force the governmentsto struggle not only in their territories but also beyond their territories. But in theinternational struggle against the terrorism, the governments have to obey theinternational law.Most of the intrenational law consist of the commitments, norms and the rulesdeclared by the United Nations. United Nations formed internationally legalinstruments that can be used by the governments by declaring 10 conventions and 2protocols. The conventions and the protocols do not work regularly because of thepolitical preferences of the governments, differences in their jurisdiction systems andthe contents of the conventions. Other legal altenative instruments for thegovernments in the international relations is the political, diplomatical and economicsanctions. However, those methods are ineffective due to the fact that they aredirectly related with the political and economic power of the governments.Another method used by the governments against terrorism is the use offorce outside their territories. But the use of force is generally prohibited according toUnited Nations Charter system. But there are exceptions for the prohibition of use offorce, and one of these exceptions is the right of self defence.On the basis of self defence, there are some obligatory rules for the use offorce; one of these is the armed attack. As the United Nations Charter regulates therelations between the governments, a government can use the right of self defence inthe case that the armed attack of a terrorist organization is attributed to thegovernment which provide safe haven for the terrorist organizations.