Rusya Federasyonu'nun 21'inci yüzyıl Avrupa-Atlantik güvenlik politikaları

Abstract

Rusya Federasyonu'nun (RF) 21'inci yüzyıl başında güçlenmeye başlamasıyla birlikte, Avrupa-Atlantik güvenlik sisteminde 1990'lı yıllar boyunca aleyhine işlemiş ve kendisi zayıf olduğu için ses çıkaramadığı dengelere karşı sesini yükselttiği, hatta söz konusu dengeleri sarsmak adına ezber bozan hamlelerde bulunduğu görülmektedir. 90'lı yıllarda genelde kendi zayıflığından kaynaklanan nedenlerle Batı ile yakın ilişki içinde olan RF, 2000'li yıllarda, Avrupa'ya karşı politikalarında Avrupa ülkelerinin kendisine olan enerji bağımlılığını, ABD'ye karşı politikalarında ise büyük bir nükleer güç ve BMGK daimî üyesi olmanın avantajlarını sonuna kadar kullanmakta, Doğu Avrupa, Orta Doğu, Orta Asya ve Uzak Doğu gibi birçok bölgede etkin 'bölgesel güç' olmanın bileşkesi olarak kendisini 'büyük güç' olarak görmekte ve buna göre küresel ölçekte davranış ve hamlelerde bulunmaktadır. Kendisini kültürel olarak Avrupalı gören RF, dünya politikalarında ise daha çok Avrasya'lı ve `büyük güç statüsünde bir devlet` gibi hareket etmektedir. Bu durum, kıta Avrupa'sındaki ülke bütünlükleri, bağımsızlıkları ve konvansiyonel/nükleer silahların kontrolü konuları başta olmak üzere, tüm Avrupa-Atlantik alanı ile çevre bölgelerdeki güvenliğin geleceğinin, bütün ayrıntı ve hassasiyetler göz önünde bulundurularak yeniden ele alınması gereğini ortaya çıkarmaktadır.

Along with the Russian Federation's (RF) getting power at the beginning of the 21st century, it has been seen that the country raises its voice against the current balances of the Euro-Atlantic security system which it couln't have objected since it's weakness during the 1990s. It also makes some extraordinary attempts agaist that balances. Though RF was in a close co-operation with the West due to its weakness during 90's, it began to use European countries' energy dependency on RF against Europe and its nuclear power and permaent membership of UNSC against US during the Putin and Medvedev terms. Russia remains a regional power that act likes a global great power as a resultant of being next to the Eastern Europe, the Middle East, the Central Asia and the Far East. Though seeing itself as culturally European, RF implements its world politics more as Eurasian and in accordance with the `great power status`. This situation evidently necessitates the examination of the future of whole Euro-Atlantic security including territorial unities and independencies of countries and arms control (both conventional and nuclear) issues by taking continental Europe first and then the perihery regions into consideration.