Show simple item record

dc.contributor.advisorNalçacı, Adil
dc.contributor.authorKoser, Ceren
dc.date.accessioned2020-12-04T10:36:09Z
dc.date.available2020-12-04T10:36:09Z
dc.date.submitted2014
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/74394
dc.description.abstractBu çalışmanın amacı 3 farklı tipte kompozitin polimerizasyon derecelerinin 3 farklı tip aygıt olan FTIR, Vickers sertlik cihazı ve DTG ile ölçüp sonuçlarının değerlendirilmesidir.Çalışmamızda metakrilat bazlı nanohibrit bir kompozit olan Grandio®, metakrilat bazlı mikrohibrit bir kompozit olan FiltekTM Z-250 ile siloran bazlı FiltekTM Siloran 3 farklı kalınlıkta (1 mm, 2 mm, 3mm) n=5 olacak şekilde, 3 farklı yöntem ile analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlar Kruskall-Wallis H testi ile istatistiksel olarak değerlendirilmiştir (p<0,05).Grandio® her üç kalınlıkta da en yüksek yüzey sertlik değerlerini gösterirken, FTIR analizi sonucu en yüksek polimerizasyon dönüşüm derecesi değerleri her kalınlıkta FiltekTM Z-250'de elde edilmiştir. En düşük değerler ise her iki yöntem için de FiltekTM Siloran'da bulunmuştur. DTG analizi ise sadece siloran bazlı kompozitin analizinde kullanılabilmiştir. Her üç yöntemde de kompozitler ayrı ayrı değerlendirildiğinde paralel sonuçlar ortaya koymuştur ve farklı tipteki bu kompozitlerin herbirinde kalınlık arttıkça polimerizasyon dönüşüm derecesi değerleri azalmıştır (p<0,05).
dc.description.abstractThe aim of this study is comparing three different methods, FTIR, Vickers Hardness Test and DTG on determining degree of conversion of three commercial dental composites.In this study one methacrylate based nanohybrid composite Grandio®, one methacrylate based microhybrid composite FiltekTM Z-250 and one siloran based microhybrid composite FiltekTM Silorane polymerized as the manufacturers instructed at different thicknesses (1 mm, 2 mm and 3 mm) and analyzed by three different methods. Data were analyzed by Kruskall-Wallis H test (p<0,05). While the highest Vickers hardness values were obtained by Grandio® at all depths, FiltekTM Z-250 showed the highest degrees of conversion at all depths. The lowest values recorded for both methods at FiltekTM Silorane. Siloran based composite was the only type of composite that can be analyzed by DTG.All three methods gave parallel results for each individual composite and for each composite as the thickness of the material increases, degree of conversion decreases (p<0,05).en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectDiş Hekimliğitr_TR
dc.subjectDentistryen_US
dc.titleIşık ile polimerize edilen kompozit rezinlerin polimerizasyon dönüşüm derecelerinin belirlenmesinde üç farklı yöntemin karşılaştırılması
dc.title.alternativeComparing three different methods on determination of degree of conversion of three different composite resins
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentDiş Hastalıkları ve Tedavisi Anabilim Dalı
dc.subject.ytmComposite resins
dc.subject.ytmPolymers
dc.subject.ytmDental materials
dc.subject.ytmSilorane
dc.subject.ytmThermogravimetry
dc.identifier.yokid10058136
dc.publisher.instituteSağlık Bilimleri Enstitüsü
dc.publisher.universityANKARA ÜNİVERSİTESİ
dc.identifier.thesisid384307
dc.description.pages104
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess