Osmanlı İmparatorluğu'nun Tuna Donanması: Teşkilâtı ve faaliyetleri (1683-1718)

Abstract

Osmanlı Devleti, Tuna Nehri'ne ulaştıktan sonra nehrin lojistik ve askerî avantajlarından yararlanmak üzere filolar bulundurmuştur. Ancak bu filolar idarî ve malî bakımdan bir donanma teşkilâtına işaret etmemekteydi. II. Viyana Kuşatması'na dönüşen sefer sonrasında ise Tuna donanması, idarî ve malî bakımdan tam yetkili bir kapudan tarafından idare edilmek üzere teşkil edilmiştir. Bu tezde Tuna donanmasının teşkilât yapısı, kapudanları, muharip ve hizmetli personeli, malî kaynakları, gemileri, gemi inşa tezgâhları, gemi inşa faaliyetleri ve donanmanın barış ve savaş dönemindeki askerî ve lojistik faaliyetleri ele alınmıştır. Başkanlık Osmanlı Arşivi'nde bulunan defter serileri başta olmak üzere çeşitli arşiv belgeleri ve kronikler üzerinde yapılan çalışmayla, Osmanlı seferlerine Tuna donanmasının muharip katkısı, Tuna Nehri'nin askerî amaçlarla kullanılma keyfiyeti ve özellikle Kutsal İttifak'la yapılan savaşlarda Osmanlılara sağladığı lojistik avantajları ortaya konulmuştur.

The Ottoman Empire had placed fleets after reaching the Danube River to exploit the logistic and military advantages/benefits of the river. However, these fleets did not indicate a naval organization in terms of administration and finance. A fully authorized kapudan administratively and financially operated the Danube Navy, which was initiated after the expedition that had shifted into the Battle of Vienna. This thesis aims to discuss the organizational structure of the Danube Navy, its kapudans, soldiers and service personnel, financial resources, ships, shipbuilding looms, and shipbuilding activities while also analysing the military and logistics activities of the navy during peace and war. The thesis aims to present the military/subsidy of the Danube Navy to the Ottoman expeditions, the military purpose of the Danube River, along with the logistical advantages it provided to the Ottomans, specifically during the wars with The Holy League. All these studies have been indicated by analysing various archival documents and chronicles, including with the Defter series in the Ottoman Archive.