Kistik fibrozisli çocuk ve adölesanlarda ekspiratuar kas eğitiminin öksürük etkinliğine etkisinin incelenmesi

Abstract

Çalışmamızın amacı kistik fibrozisli çocuk ve adölesanlarda ekspiratuar kas eğitiminin (EKE) öksürük kapasitesine etkisinin incelenmesidir. Sekonder olarak spesifik EKE'nin solunum kas fonksiyonları, fonksiyonel egzersiz kapasitesi, nefes darlığı ve yaşam kalitesine etkisini araştırmaktır.Çalışmaya dahil edilen 28 hasta, eğitim ve sham grubu olarak iki gruba randomize edildi. Her iki gruba da altı hafta süresince, günde iki kez, haftada en az beş gün EKE verildi. Eğitim grubunda eğitim şiddeti maksimal ekspiratuar basıncın (MEP) %30'unda olacak şekilde kontroller sırasında arttırılarak, sham grubunda en düşük yükte (5 cmH₂O) sabitlenerek ayarlandı. İki haftada bir solunum kas kuvveti değerlendirmeleri tekrarlandı, eğitim grubunun eğitim şiddeti ölçülen MEP değerine göre belirlendi. Hastaların klinik ve demografik bilgileri kaydedildi. Tepe öksürük akımı (TÖA) `dijital peak flow metre` ile ölçüldü. Solunum kas kuvveti için MEP ve `maksimum inspiratuar basınç (MİP)` ağız içi basınç ölçümleri, spirometrik ölçümler için `spirometre`, fonksiyonel egzersiz kapasitesi için `altı dakika yürüme testi` kullanıldı. Hastaların nefes darlığı semptomları `Modifiye Medical Research Council Dispne Skalası` ile yaşam kalitesi `Yeniden Düzenlenmiş Kistik Fibrozis Anketi` ile değerlendirildi. Hastaların eğitim sonundaki değişimleri `Global Değişim Ölçeği`ne göre belirlendi. Altı haftalık EKE ile, TÖA, MEP ve yaşam kalitesinin ebeveyn değerlendirmesinde canlılık, tedavi yükü ve sindirim semptomları parametrelerinde eğitim grubunda sham grubuna göre daha fazla iyileşme (p<0.05), altı dakika yürüme mesafesi, MİP, yaşam kalitesinde fiziksel işlevsellik ve sağlık algısı parametrelerinde yalnızca eğitim grubunda iyileşme gösterildi (p<0.05). Spirometrik ölçüm sonuçlarında gruplar arası değişiklik bulunmadı (p>0.05).Çalışmanın sonuçları solunum kas zayıflığı olan kistik fibrozisli hastalarda EKE'nin öksürük etkinliğini arttırmada tedavi programlarına dahil edilebileceğini göstermektedir.

The primary aim of this study was to investigate the effect of expiratory muscle training (EMT) on cough capacity and secondly on respiratory muscle functions, functional exercise capacity, dyspnea and quality of life (QoL) in children and adolescents with cystic fibrosis (CF). Twenty eight patients with CF were randomized as training and sham groups. Both two groups were trained with EMT protocol that involved twice/day, for at least 5days/week during 6 weeks. In the training group, the training intensity was 30% of the maximum expiratory pressure (MEP) and according to MEP in every two weeks. In the sham group it remained at the lowest pressure (5cmH₂O). Clinical and demographic characteristics of the patients were recorded. In the assessment, `peak flow meter` for peak cough flow, `MEP and maximum inspiratory pressure (MIP) measurements` for respiratory muscle strength, `spirometry` for pulmonary functions, and `six-minute walking test` for functional exercise capacity,`Cystic Fibrosis Questionnaire-Revised` for QoL were used. Dyspnea symptoms were evaluated according to `Modified Medical Research Council dyspnea scale`. End of the training, the patients determined the change of themselves using `Global Change of Scale.PCF, MEP, vitality, treatment burden and digestive parameters in QoL were more improved in the training group compared sham group(p<0.05). MIP, six-minute walking distance and physical functioning and health perception parameters in QoL were improved only in the training group(p<0.05). Spirometric measurements were smiliar in two groups (p>0.05).The results of the study show that EMT can use to improve cough efficacy in patients with CF.