XIX. yüzyılın ilk yarısında Dürziler

Abstract

Osmanlı Devleti, Yavuz Sultan Selim zamanında Lübnan, Filistin, Suriye ve Mısır bölgelerini fethetmiştir. Osmanlı Devleti bu bölgelerde kalıcı olmak için kendi teşkilat sistemini uygulamaya başlamıştır. Dürzilerin çoğunlukta bulunduğu Cebel-i Dürüz Dağı ya da diğer ismiyle Lübnan Dağı sancağında Emirlik sistemi uygulanmaya başlanmıştır. Osmanlı Devleti, Cebel-i Dürüz Dağı'nı bölgedeki Dürzi ailelerden seçtiği Emirler ile yönetmiştir. Cebel-i Dürüz sancağı idari olarak Sayda Eyalati'ne bağlanmıştır. 1788-1840 arasında Lübnan Dağı Emiri olan II. Beşir, Osmanlı Devleti ile siyasi ilişkilerini Sayda Eyaleti valileri aracılığıyla sağlamıştır. XIX. yüzyılın ilk yarısında, Osmanlı Devleti ile Dürziler arasında yaşanan siyasi ilişkiler araştırılarak açıklanmaya çalışılmıştır.

The Ottoman State added Lebanon, Palestine, Syria and Egypt to its territory during the reign of Yavuz Sultan Selim. The Ottoman State started to apply its own organizational system to be permanent in these regions. The Emirate system started to be implemented in the starboard of Mount Cebel-i Duzuz, also known as Mount Lebanon, where the Druze were in majority. The Ottoman State ruled the Cebel-i Duzz Mountain with the Emirs chosen from the Druze families in the region. Cebel-i Dazı sanjak was administratively attached to Sidon State. Between 1788-1840, the Emir of Mount Lebanon, II. Bashir established his political relations with the Ottoman State through the governors of Sayda State. In the first half of the XIX century, the political relations between the Ottoman State and the Druze were researched and explained.