Üniversite öğrencilerinde bağlanma stilleri, öz şefkat, stresle başa çıkma tarzları ve psikolojik belirtiler arasındaki ilişkiler

Abstract

Mevcut çalışmada bağlanma stilleri, öz şefkat, stresle başa çıkma tarzları ve psikolojikbelirtiler arasındaki ilişkileri incelemek ve psikolojik belirtilerin yordanmasındabağlanma stilleri, öz şefkat ve stresle başa çıkma tarzlarını bir arada ele alan aracı etkiyesahip anlamlı modeller oluşturmak hedeflenmiştir. Çalışmanın örneklemini yaşları 18-27arasında değişen, Türkiye'nin çeşitli üniversitelerinde ve çeşitli bölümlerinde lisanseğitimine devam eden 465 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Veriler ilk başta sınıfortamında, ardından çevrimiçi olarak kolay örnekleme yoluyla toplanmıştır. Çalışmanınhedefleri doğrultusunda katılımcılara Demografik Bilgi Formu, Yakın İlişkilerdeYaşantılar Envanteri-II, Öz-Duyarlık Ölçeği, Stresle Başa Çıkma Tarzları Ölçeği ve KısaSemptom Envanteri uygulanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri değerlendirmek içinPearson Momentler Çarpımı Korelasyon Analizi yapılmış ve değişkenler arasındaanlamlı ilişkiler bulunmuştur. Değişkenleri bir arada ele alan ve aracı etkiye dayalımodelleri test etmek için Seri Çoklu Aracı Değişken Analizi yapılmıştır. Bu analizsonucunda öz şefkatin bağlanma stilleri ile psikolojik belirtiler arasındaki ilişkide tekbaşına aracı rolünün anlamlı olduğu görülmüştür. Buna ek olarak kaçınmacı bağlanma ilepsikolojik belirtiler arasındaki ilişkide öz şefkat ve stresle başa çıkma tarzlarından çaresizyaklaşımın seri aracı etkisinin anlamlı olduğu; kaygılı bağlanma ile psikolojik belirtilerarasındaki ilişkide çaresiz yaklaşımın tek başına aracı etkisinin ve öz şefkat ile çaresizyaklaşımın seri aracı etkisinin anlamlı olduğu görülmüştür. Aracı etkilerkarşılaştırıldığında en güçlü aracı etkiye öz şefkatin sahip olduğu; bunu sırasıyla özşefkat-çaresiz yaklaşım seri aracı etkisinin ve çaresiz yaklaşım aracı etkisinin takip ettiğigörülmüştür. Çalışmada elde edilen bulgular alanyazın ışığında tartışılmış ve son olarakçalışmanın klinik doğurguları ile sınırlılıklarına değinilerek gelecek çalışmalar içinönerilere yer verilmiştir.

In the study, it was aimed to investigate the relationships between attachment styles, selfcompassion, coping styles, and psychological symptoms and to create significant modelswith mediating effects that address attachment styles, self-compassion, and coping stylestogether in predicting psychological symptoms. The sample of the study consists of 465undergraduated students. The data were collected first in the classroom and then onlineby convenience sampling. Demographic Information Form, Experiences in CloseRelationships-Revised, Coping Style Scale and, Brief Symptom Inventory were appliedto the participants in order to measure the variables in the study. Pearson's ProductMoment Correlation was conducted to evaluate the relationships between variables ofattachment styles, self-compassion, coping styles and psychological symptoms. As aresult of these analyses, statistically significant relationships were found betweenvariables. Serial Multiple Mediator Analysis was conducted to test models based onmediating effects. When the results are examined, it was determined that there was amediating role of self compassion in the relationship between insecure attachment andpsychological symptoms. As a second finding, there was a mediating role of the helplessapproach in the relationship between anxious attachment and psychological symptoms.As a third finding, self-compassion and the helpless approach play a mediating roletogether in the relationship between insecure attachment and psychological symptoms.When mediating effects are compared, it was observed that self-compassion has thestrongest mediating effect. All these findings of the study were discussed in the light ofthe literature. Finally, suggestions for future studies were given by referring to the clinicalimplications and limitations of the study.