Politika ve performans: Jacques Ranciére'de sanat, tiyatro ve kamusal olan

Abstract

Yaratım süreci içerisinde sanat mekânın ve zamanın ötesine taşar. Üretim süreci açısındanperformatif bir sanatsal etkinlik olan tiyatro da sanat ve politika ilişkisinin üzerindenokunabileceği bir söylemsel çerçeve sunar. Kuşkusuz tiyatro icraya ve de bir devinime,dinamizme sahip olması yönüyle; resim, heykel ya da yazın gibi diğer sanat dallarındanayrılmaktadır. Bu çalışma sanat ve politika teorisi arasındaki ilişkiyi, Fransız filozof JacquesRanciére'nin tiyatroya ve tiyatronun potansiyel imkanlarına dair yaklaşımı üzerinden ele almayıamaçlamaktadır.Ranciére'nin tiyatro hakkındaki görüşleri genel olarak kendisinden önce gelen klasik tiyatroakımlarının eleştirisini barındırır. Çalışmada Ranciére'nin kamusallık ve tiyatro arasındakiilişkiye dair yaklaşımı, çağdaş politik teoride öne çıkan temsil, faillik, katılım ve iktidartartışmaları çerçevesinde ele alınmıştır. Bu bağlamda çalışmada Ranciére'nin düşüncesindenhareketle, teatral temsil ve kolektiflik ilişkisi ile bir arada yaşam ve performans ilişkisininanlaşılmasına özgün bir katkı sağlanması amaçlanmıştır.Anahtar SözcüklerSanat, politika, estetik, temsil, katılım, iktidar, yeni tiyatro.

In the creative process, art goes beyond space and time. The art of theatre is a performativeactivity in terms of its production process. It also offers a discursive framework through whichthe relationship between art and politics can be understood. Undoubtedly, in terms of itsperformative and dynamic character; it differs from painting, sculpture or literature. This studyaims to discuss the relationship between art and political theory by particularly focusing onJacques Rancière's perspective on the art of theatre and its potentials.Ranciére's views on theater generally include criticism of the classical theater movements thatpreceded him. In the study, Ranciére's approach to the relationship between publicity andtheater is being discussed within the framework of the debates on representation, agency,participation, and power that come to the fore in contemporary political theory. In this context,by going through Rancière's thought; it is aimed to make a particular contribution to theunderstanding of current debates on theatrical representation and collectivity, coexistence andperformance.KeywordsArt, politics, aesthetics, representation, participation, power, new theater.