Anlamın yapıbozumunda saussure ve derrida

Abstract

XX. yüzyıl dil anlamında değişikliklere zemin hazırlayan yapısalcı ve post-yapısalcı akım üzerinden kendini gösterir. Antik çağdan Saussure'e kadar tüm felsefe anlayışlarında dil üzerine sorgulamalar yapılmıştır. Saussure dile yönelik kendinden önceki görüşleri eleştirerek kuramını belirtip yapısalcılığı ortaya koyar. Onun kuramında gösterge kavramı ön plana çıkmaktadır. Kuramını batı felsefesindeki karşıtlıklar şeklinde oluşturur. Söz-yazı, gösteren-gösterilen gibi. Post-yapısalcı tarafta yer alan Derrida da ise durum bir tür Saussure ya da daha genel ifadeyle batı felsefesi eleştirisidir. Zaten Derrida Saussure'ün batı metafiziğinin içerisine saplanmış olduğunu söylemektedir. Aslında Derrida batı metafiziğini aşmış gibi görünse de metafiziğin içerisindedir. Saussure ve Derrida gösterge kavramı üzerinden anlam sorununu ele alır. Anlam her iki yaklaşım için de sorunludur. Çünkü yapısalcı düşünür olan Saussure'de anlam sabittir. Öznenin tek eline bırakılmış ve özne merkeze alınmıştır. Oysa bu durum sorunludur. Bunun sebebi ise yapısalcılığın antihümanist bir tavır takınmasıdır. Post yapısalcılık da ise sonsuz sayıda okur sonsuz sayıda anlama olanak sağlar. Bu durumda sınırsız anlam dünyasında metnin sınırının belirsizleşmesi demektir.

XX. century manifests itself through the structuralist and post-structuralist movement, which paves the way for changes in the meaning of language. From ancient times to Saussure, all philosophical understandings have been questioned on language. Saussure criticizes the previous views on language, stating his theory and revealing structuralism. In his theory, the concept of sign comes to the fore. He forms his theory in the form of oppositions in western philosophy. Like word-writing, signifier-signified.On the other hand, in Derrida, who is on the post-structuralist side, the situation is a kind of Saussure, or more generally, a critique of western philosophy. Already Derrida says that Saussure is stuck in western metaphysics. In fact, although Derrida seems to have transcended western metaphysics, he is in metaphysics. Saussure and Derrida deal with the problem of meaning through the concept of sign.Meaning is problematic for both approaches. Because in Saussure, who is a structuralist thinker, meaning is fixed. The subject is left in one hand and the subject is placed in the center. However, this is problematic. The reason for this is that structuralism has an anti-humanist attitude. In post-structuralism, an infinite number of readers provides an infinite number of meanings. In this case, it means that the border of the text becomes unclear in the world of unlimited meaning.