İslam hukukunda komşuluk

Abstract

İnsan, yaratılışı gereği daima toplum içerisinde yaşamak durumundadır. Tarihi süreçte birkaç romana konu olmasının dışında, insanın tek başına yaşadığı görülmemiştir. Bu açıdan toplumun en küçük yapısını oluşturan aileden sonra, insana en yakın çevre, komşuları olmuştur. Komşuluk, asırlar boyu varlığını devam ettiren sosyal bir gerçekliktir. İnsanlık açısından büyük önem taşıyan komşuluk, tarihi süreçte sosyal hayatta farklı görünümler sergilemiştir ve sergilemeye de devam etmektedir. Çünkü değişen hayat şartları, bu farklılığı zorunlu kılmaktadır. Bu değişim, komşulukla ilgili sürekli ve yeni hukuki düzenlemeleri de beraberinde getirmektedir. Bu çalışmada, tarihi süreçten hareket ederek kaynaklarımızda komşulukla ilgili hükümleri tespit etmeye çalıştık. Buradan hareketle günümüzde konuyla ilgili bir kısım teklifler getirilmeye çalışılacaktır.

Human beings always have to live in society due to their creation. Except for being the subject of a few novels in the historical process, it has not been seen that people live alone. In this respect, after the family, which constitutes the smallest structure of the society, the closest environment to human has been their neighbors. Neighborhood is a social reality that has persisted for centuries. Neighborhood, which is of great importance for humanity, has displayed different appearances in social life in the historical process and continues to do so. Because the changing life conditions make this difference obligatory. This change brings about constant and new legal regulations regarding neighborhood.In this study, we tried to determine the provisions regarding neighborhood in our sources, based on the historical process. Based on this, some proposals will be tried to be brought about the subject today.