1828-1829 Osmanlı-Rus Harbi'nde sefer organizasyonu ve lojistik

Abstract

1828-1829 Osmanlı-Rus Harbi, sebep ve sonuçları bakımından yakın dönem Osmanlı tarihinin önemli kırılma noktalarından birini teşkil eder. 1828-1829 Osmanlı-Rus Harbi'ne hazırlıksız yakalanan Bâbıâlî, sefer organizasyonunu mümkün mertebe eksiksiz uygulamaya çalıştıysa da istenilen ölçüde gerçekleştiremedi. Kara ve deniz kuvvetlerindeki eksikliği gidermek için yapılan gaza ve cihad çağrıları sonucunda silah altına alınan sivillerin yeterli talim göremeden cepheye gönderilmesi mağlubiyete sebebiyet vermiştir. Yetersiz silah ve mühimmat ile harbe girmek zorunda kalan ordu, sürekli olarak cephelerdeki yetersizlikler ile ilgili yazışmalarla muhatap olmuştur. Cepheler arasındaki koordinasyon eksikliği sefer organizasyonunda aksaklıklara yol açmıştır. Ayrıca savaş alanı haline gelen Osmanlı topraklarında, ordunun iâşe ihtiyacı temin edilemediği gibi sivil yerleşim alanlarında baş gösteren ve kıtlığa varan gıda noksanlığına yol açmıştır. Bu çalışmada, 1828-1829 Osmanlı-Rus Harbi sefer organizasyonu incelenerek, savaş boyunca ordu, silah ve mühimmat, ulaşım ve haberleşme ile iâşe tedariki ve beslenme alanlarında yapılan çalışmalar ele alınmıştır. Ayrıca savaş esnasında organizasyon ağındaki aksaklıkların yol açtığı sonuçlar irdelenmiştir. Bu bağlamda harbin Osmanlı Devleti aleyhinde gelişmesi ve sonuçlanmasında ordu, silah ve mühimmat, ulaşım ve iâşe alanlarındaki kısıtlı ikmal ve lojistiğin etkili olduğu söylenebilir.

The Ottoman-Russian War of 1828–1829, in terms of its causes and consequences, has been one of the important breaking points in the recent history of the Ottoman State. Although the Sublime Porte was caught unprepared for the Ottoman-Russian War of 1828-1829, they tried to implement the organization of the campaign as completely as possible, but could not achieve it to the desired extent. As a result of the calls for ghaza and jihad to eliminate the deficiency in the land and naval forces, the sending of the civilians who were recruited to the front without adequate training caused many defeats. The army, which entered the war with insufficient weapons and ammunition, was in constant contact with correspondence about inadequacies on the fronts. The lack of coordination between the fronts also disrupted the organization of the campaign. In addition, the food needs of the army could not be provided in the Ottoman lands, which became a war zone, and a solution could not be produced for the food shortage that started in the civilian settlements and caused famine. In this study, the campaign organization of the Ottoman-Russian War of 1828–1829 was examined and the studies carried out in the fields of army, weapons and ammunition, transportation and communication, food supply, and nutrition during the war were examined. Besides, the results of the disruptions in the organization network during the war were also examined. In this context, it can be said that the limited supply and logistics in the army, weapons and ammunition, transportation, and subsistence fields were influential in the development and conclusion of the war against the Ottoman State.