Nezihe Meriç öykülerinde kadın başkaldırısı

Abstract

Bu çalışma Nezihe Meriç'in seçili öykülerinde kadının konumuna odaklanmakta ve hem Meriç'in yazım şeklinin hem de öykülerindeki kadınların karakterizasyonunun başkaldırı biçimleri olduklarını öne sürmektedir. Giriş bölümünde Meriç'in öykülerine yapılmış eleştiriler gözden geçirilmekte ve feminist edebiyat eleştirisiyle Julia Kristeva'nın içsel başkaldırı kavramı birleştirilerek teze teorik bir temel sunulmaktadır. Sonrasındaki iki bölüm seçili öykülerin bu teorik çerçevedeki yakın okumalarını sunmaktadır. İkinci bölüm modern kadının kişisel ikilemleriyle ilgili öykülere odaklanırken üçüncü bölüm bu açmazların altında yatan toplumsal şartların görülebildiği öyküleri merkezine almaktadır. Buna ek olarak iki bölümde de Meriç'in kullandığı anlatı tekniklerine dikkat çekilerek kadınların sorunlarının nasıl metinselleştirildikleri tartışılmaktadır.

This study examines the position of women in selected short stories of Nezihe Meriç and argues that both Meriç's writing style and the characterization of women in her stories are forms of revolt against patriarchal norms. The introduction chapter reviews some prominent critical works on Meriç's stories and proposes a theoretical base for the thesis by juxtaposing feminist literary criticism and Julia Kristeva's concept of intimate revolt. The following two chapters provide close readings of selected short stories in this theoretical framework. While the second chapter focuses on the stories dealing with the personal dilemmas of modern women, the third chapter centers on the stories in which the socio-political conditions underlying these dilemmas can be seen. Additionally, both chapters discuss how the textualization of women's problems works by drawing attention to the narrative techniques Meriç used.