Investigation of DRD2, LEPR, and OPRM1 gene variants in obese subjects with bariatric surgery

Abstract

Çalışmadakı amacımız bariyatrik cerrahi operasyonu geçiren obezite hastalarında DRD2(rs1800497), LEPR (rs1137100, rs1137101 ve rs1805094) ve OPRM1 (rs1799971) genpolimorfizmlerini (SNPs) incelemek ve tekrar kilo alımı ile aralarındakı ilişkiyi belirlemekidi.Çalışmaya İstanbul Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesinde klinik takipteolan 546 hasta (466 kadın, 100 erkek, BMI 35–40 kg/m2, BMI ≥40 kg/m2) dahil edildi.Kontrol grubu olarak 179 sağlıklı birey (100 kadın, 79 erkek, 18.5>BMI) alındı. Toplam 725kan örneği çalışıldı.Örneklerden nükleik asit ekstraksiyonu işlemleri tamamlandıktan sonra yüksekçözünürlüklü erime eğrisi analizi (HRMA) ile SNP tespiti yapıldı. Elde edilen veriler DNAdizi analizine tabi tutuldu.DRD2 TaqI A1 polimorfizmi için C ve T allel sıklıkları arasında önemli bir fark bulunmadı(p=0,1, OR=0,54, %95 G.A.=0,24-1,21). LEPR K656N (p=0,51, OR=0,75, %95 G.A.=0,14-3,93), LEPR K109R (p=0,32, OR=0,77 %95 G.A.=0,35-1,72) ve LEPR Q223R (p=0,08,OR=0,64 %95 G.A.=0,37-1,12) polimorfizmleri açısından allel dağılımlarında istatikselanlamda fark tespit edilmedi. OPRM1 A118G varyasyonu için (p=0,001, OR=2,99 (%95G.A.=1,45-6,15) A ve G allelerinin hasta ve kontrol grubu arasındakı dağılımı istatikselolarak anlamlı bulundu.OPRM1 A118G polimorfizmi için G alleli taşıyan bireylerde obezite gelişme riskiolasılığının A alleline göre neredeyse 3 kat fazla olduğu saptandı. DRD2 TaqI A1polimorfizmi için T alleli (p=0,1) ve LEPR Q223R polimorfizmi için G allelinin (p=0,08)obezite gelişme riskini azalttığı gözlemlense de istatiksel anlamda fark saptanmadı.

Our study aimed to examine the gene polymorphisms (SNPs) of DRD2 (rs1800497), LEPR(rs1137100, rs1137101, and rs1805094), and OPRM1 (rs1799971) and determine therelationship between them and weight regain in obese patients who underwent bariatricsurgery.Five hundred and forty-six patients (466 women, 100 men, BMI 35–40 kg/m2, BMI ≥40kg/m2) who were followed up clinically at Istanbul Fatih Sultan Mehmet Training andResearch Hospital enrolled in the study. One hundred and seventy-nine healthy individuals(100 women and 79 men, 18.5>BMI) have taken as a control group. Seven hundred andtwenty-five blood samples total have been processed.After the nucleic acid extraction from blood samples, SNP genotyping was performed byusing high-resolution melting curve analysis (HRMA). The obtained data were subjected toDNA sequence analysis.There was no significant difference between C and T allele frequencies of the DRD2 TaqIA1 polymorphism (p=0.1, OR=0.54, 95% CI=0.24-1.21). Allele distribution did not differstatistically for the LEPR K656N (p=0.51, OR=0.75, 95% CI=0.14-3.93), LEPR K109R(p=0.78, OR=0.77 95% CI=0.35-1.72) and LEPR K109R polymorphisms (p=0.32, OR=0.6495% CI=0.37-1.12). The distribution of A and G alleles between the patient and controlgroups was statistically significant for the OPRM1 A118G gene variation (p=0.001,OR=2.99 (95% G.A.=1.45-6.15)It has determined that OPRM1 G allele carriers showed a 3-fold increased risk for obesitythan the A allele carriers. Although it has been observed that the T allele of the DRD2 TaqIA1 (p=0.1) polymorphism and the G allele of the LEPR Q223R (p=0.08) variant decreasesthe risk for developing obesity, the results were not statistically significant.