Video sanatında travma ve huzursuzluk üzerine içerik inceleme

Abstract

İnsan, dışarıdan müdahale ile edindiği travmaları ve kendi seçimi ile deneyimlediği travmaları hayatı boyunca belleğinde kodlar ve biriktirir. Bireyin davranışlarını yöneten en önemli güdülenme ise, bireyin kendini gerçekleştirme arzusu olarak açıklanabilmektedir. Bir anlatım aracı olarak sanat ürününde sanatçının kendini ifade etme gerçekliği ile izleyicisinin sanat ürününde kendisi ile empati kurma, sanat ürününe karşı kendinden bir şey bulma ve benzetme duyusu arasında göz ardı edilemez sonsuz bir ilişki süreci vardır. Bu tez çalışmasında fotoğraf, film, video sanatı alanlarında travmatik anlatım diline sahip eserlerden belirlenen çalışmalar incelenmiş olup, sanatçı, eseri ve izleyicisi arasındaki diyalog süreci gözden geçirilmiştir. Bu travmatik birikimlerin, bireyin de seçimleri ve yöntemleri göz önünde bulundurularak, değişimi, dönüşümü ve yeniden inşasının bireyin kendi üzerinde, kültür üzerinde ve toplum üzerindeki etkilerinin bir arada değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Travma olgusunun sanat eserlerindeki anlatı dili ve travmatik anlatılar içeren eserlerin izleyicisine söylemek istediklerini incelemek araştırmanın birincil amacıdır. Birinci bölümde; `korku, kaygı, tekinsizlik ve iğrençlik` olgularının travma temelinde incelemeleri akademik araştırma yöntemleri ile ele alınmış ve örnekler ile açıklanmıştır. Hafızanın travmayı kaydetmesi ve bireyin hafızası ile toplumsal ve kültürel bellek arasındaki ilişkileri ve etkileri ikinci bölümde incelenmiştir. İlk iki konu başlığında ele alınan konular üçüncü bölümde fotoğraf, film ve video örneklemeleri ile sunulmuştur.Anahtar Kelimeler: Travma, Hafıza (Bellek), Görüntüde Huzursuzluk, Acı, Keder, Video Sanatında Kaygı

Human encodes and accumulates the traumas throughout his life that he acquired through external intervention and also experienced with his own choice. The most important motivation that manages the behavior of the individual can be explained as the desire of the person to realize himself. There is a nonignorable infinite relationship process among the self-expression reality of the artist in the art product and the sense of empathy of his audience with him, their finding a piece of themselves in it and also their sense of comparing. In this thesis, the works determined from the works with traumatic expression in the fields of photography, film and video art are examined and the dialogue process between the artist, his work and his audience is reviewed. Considering the choices and methods of the person, it has been aimed the evaluation of these traumatic accumulations' effects of change, transformation and reconstruction on the person, culture and society together. The primary purpose of this research is to examine what trauma phenomenon wants to tell the audience about art works that contains traumatic expressions. In the first section; Investigations of the phenomenons of `fear, anxiety, uncanniness and disgust` were handled with academic research methods and explained with examples on the basis of trauma. In the second section, relationships and effects between trauma recordings of memory and the person's memory and social and cultural memory are examined. The topics discussed in the first two sections are presented in the third section with examples of photographs, films and videos.Keywords: Trauma, Memory, Discomfort on İmage, Uncanny, Pain, Grief, Anxiety in Video Art