Arabic into latin: 10th – 12th centuries translations in europe

Abstract

İslam bilim ve düşüncesinin Batı üzerindeki etkileri inceleyen araştırmalar arasında, on ve on ikinci yüzyıllarda İspanya'da Arapçadan Latinceye yapılan çeviriler hakkındaki çalışmalar önemli bir yer tutmaktadır. Çevirilerin yoğun olarak yapıldığı dönem, Müslümanların egemenliğinde bulunan İspanya'nın Hrıstiyanlar tarafından ele geçirilmesi ile eş zamanlı olarak vuku bulmuştur. Böylelikle, onbirinci ve onikinci yüzyıllarda Endülüs'te yapılan çeviriler bu alandaki incelemelerin odak noktası olmuştur. Çeviriler üzerine yapılan çalışmaların Reconquista sonrası Endülüs'e odaklanmaları, İslam biliminin Batı'ya aktarılmasını siyasi, strateji ve askeri bir olay ile ilişkilendirilmesi sonucunu doğurmaktadır. Ancak, halihazırdaki İspanya merkezli akademik söylem, çeviri süreci ve buna bağlı olarak İslam bilim ve düşüncesinin Batı'ya etkisi hakkındaki anlayışımızı daraltmaktadır. Çeviriler, birinci yüzyıldan beri süregelmekte olan Batı bilim sürecinin bir parçası teşkil etmektedir ve Batı bilimi onuncu yüzyılda duraklamada olmasına rağmen çevirilere imkan sağlayan dinamikler o dönemde Batı dünyasında mevcuttu. Ancak bu dinamikler, İber Yarımadası'ndan ziyade Pirene Dağları'nın diğer tarafı olan Fransa'da etkili olmuştur. Onuncu yüzyılda, İspanya'nın kuzeydoğusunda ortaya çıkan ilk çeviriler Fransa'da bilgi faaliyetlerini canlandırmıştır ve onbirinci ve onikinci yüzyıllarda yapılan çeviriler için uygun zemini hazırlamıştır. Fransa'nın yazılı çevirilerdeki payının az olmasına karşın Fransa topraklarından gelen aktörler Toledo'da yapılan çevirileri etkilemiştir. Ayrıca, burada yapılan faaliyetler, assimilasyonu onikinci yüzyıldan sonra ağırlıklı olarak Fransa'da yapılan büyük bir bilgi kazanımına sebep olmuştur. Bu tezde, 10. ve 12. yüzyıllar arasında Fransa'nın çevirilere katkısı incelenecektir. Bu vesile ile bu dönemde yapılan çevirilerin Batı bilim süreci içinde konumlandırılması amaçlanmaktadır.

The bulk of studies on the transmission of Islamic science to the West focuses on the preponderance of the translations between the tenth and twelfth centuries in Spain. The trigger of the translations is usually presented as the Reconquista of Toledo in 1085. However, this Hispano-centric narrative distorts our understanding of the translation process. It associates the transmission of Islamic learning to a political, strategic and military event although the translations were a part of the Western scientific process that was already ongoing since the first century. By the tenth century, the Western scientific tradition was in a standstill but the dynamics that led to the translations were already active, not in the Iberian Peninsula but beyond the Pyrenees. The initial translations that emerged in the tenth century in the north eastern Spain stimulated the knowledge activities in France and prepared the suitable ground for further translations. Even though France contributed very weakly to the literal translations, the actors from France were very influential on the translation activities in Toledo. These activities ended up by an immense acquisition of knowledge which circulated to France to be assimilated. This thesis explores the contribution of France in the translations between the tenth and twelfth centuries. By this way, this study aims to posit the translations of this period within the Western scientific process.