Dijital ve konvansiyonel yöntemlerle elde edilen oklüzal splint materyallerinin aşınmasının in vitro olarak değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, iki farklı dijital ve bir geleneksel üretim yöntemiyle elde edilen oklüzal splint materyallerinin çiğneme simülatöründe mine karşısında aşınmasını incelemek ve karşılaştırmaktır. Dijital üretim grubunda eksiltmeli yöntemde endüstriyel blok, eklemeli yöntemde ışıkla polimerize olan sıvı rezin, geleneksel üretimde ısı ile polimerize olan akrilik rezin kullanıldı. Örnekler 20 mm çapında 3mm kalınlığında disk şeklinde üretildi. Her gruptan 16 örnek olacak şekilde eksiltmeli, eklemeli ve geleneksel olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Çiğneme simülatöründe örneklere 70 N kuvvet, 1.1 Hz frekans, 0.7 mm lateral hareket, 125.000 döngü sayısı ve eş zamanlı olarak 37 ℃ termal siklus eklenerek çürüksüz premolar dişlerin antagonistliğinde aşınma uygulandı. Test öncesi ve sonrası akrilik örnekler 3 boyutlu model tarayıcısı ile tarandı ve STL dosya formatında kaydedildi. Örneklerde kaybolan madde miktarı tersine mühendislik programında üç boyutlu olarak hacim verileri elde etmek üzere ölçüldü. Her gruptan ortalama aşınma değerini veren örneklerin aşınma yüzeyleri üç boyutlu optik profilometre ve taramalı elektron mikroskobu ile görüntülendi. Sonuçlar Kruskal-Wallis testi analiz yöntemi ile elde edildi (p=0,05). Üretim yöntemlerine ait materyal aşınması en düşükten en yükseğe sırayla eksiltmeli (0,249 mm³), geleneksel (0,307 mm³) ve eklemeli üretim (0,398 mm³) şeklindedir. Gruplar arası hacim kaybı ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p>0,05). Mine antagonistliğinde ışıkla sertleşen rezin kullanılan eklemeli üretim yönteminde en fazla hacimsel kayıp gözlendi. Endüstriyel blok kullanılan eksiltmeli yöntem en az aşınma gösterdi. Eklemeli üretim yöntemiyle üretilen oklüzal splintlerin kısa dönem kullanımları önerilmektedir. Uzun dönem splint tedavilerinde eksiltmeli yöntemle üretilen oklüzal splintler tercih edilmelidir.Anahtar Sözcükler: aşınma, çiğneme simülatörü, dijital üretim, konvansiyonel üretim, oklüzal splint materyalleri

The purpose of this in vitro study was to examine and compare the wear of occlusal splint materials obtained by two different digital and a conventional manufacturing method with enamel antagonist in the chewing simulator. In the digital manufacturing group, industrial block in the subtractive method, photopolymerized liquid resin in the additive method, and heat cured acrylic resin in the conventional method were used. The specimens were produced as disc shape with 20mm diameter and 3mm thickness. 16 specimens from each manufacturing method were divided into 3 groups as subtractive, additive and conventional. The specimens were loaded with 70 N force, 1.1 Hz frequency, 0.7 mm lateral movement, 125,000 cycles and simultaneously 37 ℃ thermal cycles against caries- free premolar teeth in the chewing simulator. Before and after the wear test, acrylic specimens were scanned with a 3D model scanner and saved in STL file format. The three dimensional material loss was measured in Geomagic Design X program to obtain volume data. The average worn specimens from each group were imaged with a three-dimensional optical profilometer and scanning electron microscope. Data were analyzed using Kruskal-Wallis test (p=0,05). The wear of manufacturing methods in order from lowest to highest were subtractive (0.249 mm³), conventional (0.307 mm³) and additive (0.398 mm³). There was no statistically significant difference in volume loss measurements between groups (p> 0.05). The highest volume loss was observed in the additive manufacturing method using photopolymerized resin with enamel antagonist. The subtractive method using industrial blocks showed the least wear. Short-term use of occlusal splints manufactured with additive method is recommended. Occlusal splints fabricated with the subtractive method should be preferred for long-term splint treatments.Key Words: chewing simulator, conventional manufacturing, digital manufacturing, occlusal splint materials, wear