İntörn hemşirelik öğrencilerinde nomofobi ve aleksitimi ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Araştırma intörn hemşirelik öğrencilerinde nomofobi ve aleksitimi ilişkisinin değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Materyal ve Metot: Araştırmanın evrenini Atatürk Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi intörn öğrencileri (N=250) oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini, araştırmaya alınma kriterlerini taşıyan ve gönüllü olarak araştırmaya katılan 207 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmada Sosyodemografik Veri Formu, Nomofobi Ölçeği ve Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20) kullanılmıştır. Verileri analiz etmek için SPSS for windows-22 programı kullanılmış ve bağımsız gruplarda t-testi, çoklu grupların karşılaştırılmasında varyans analizi, ilişkisel çıkarımlarda Pearson Korelasyon analizi ve ileri analizlerde LSD ile Dunnet C yapılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin Nomofobi Ölçeği toplam puan ortalaması 69.55±27.74; Toronto Aleksitimi Ölçeği (TAÖ-20) toplam puan ortalaması ise 51.12±11.15 bulunmuştur. Bu puanlara göre öğrencilerin %44'ünde orta düzeyde nomofobi olduğu ve %28'inde aleksitimi bulunduğu belirlenmiştir. Araştırma sonucunda Nomofobi Ölçeği ve Aleksitimi Ölçeği puan ortalamaları arasında anlamlı, pozitif yönlü ve düşük düzeyli ilişki olduğu saptanmıştır (p<0.05). Ayrıca Nomofobi Ölçeği toplam puanı ile duyguları tanıma ve ifade etme altboyut puan ortalamaları arasında da anlamlı ve pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur (p<0.05). İncelenen değişkenlerden yaşanılan yerin, telefon kullanım özellikleri ve nedeninin, bağımlı olduğunu düşünmenin nomofobi ile ilişkisi olduğu, telefon kullanma süresinin ise aleksitimiyi etkilediği belirlenmiştir Sonuç: İntörn hemşirelik öğrencilerinde orta düzeyde nomofobi ve aleksitimi bulunmaktadır. Öğrencilerin nomofobi düzeyi arttıkça aleksitimi düzeyi de artmaktadır. Anahtar Kelimeler: Aleksitimi, hemşirelik, nomofobi

Aim: The study was conducted to evaluate the relationship between nomophobia and alexithymia in intern nursing students. Materials and Methods: The universe of the study consisted of Atatürk University Nursing Faculty internship students (N = 250). The sample of the study consisted of 207 students who met the inclusion criteria and accepted to participate in the study voluntarily. Sociodemographic Data Form, Nomophobia Scale and Toronto Alexithymia Scale were used in the study. SPSS for windows-22 program was used to analyze the data and t-test for independent groups, analysis of variance for comparing multiple groups, Pearson Correlation analysis for relational inferences, and LSD and Dunnet C for further analysis were performed. Results: Nomophobia Scale total score average of the students participating in the study was 69.55 ± 27.74; The total score average of the Toronto Alexithymia Scale (TAS-20) was 51.12 ± 11.15. According to these scores, it was determined that 44% of the students had moderate nomophobia and 28% had alexithymia. As a result of the study, it was found that there was a significant, positive and low level relationship between the mean scores of the Nomophobia Scale and Alexithymia Scale (p <0.05). In addition, a significant and positive correlation was found between the total score of the Nomophobia Scale and the sub-dimension mean scores of recognizing and expressing emotions (p <0.05). Among the variables examined, it was determined that the place of residence, the characteristics of the phone use and the reason, and the belief that being dependent were related to nomophobia, while the duration of the phone use affected alexithymia. Conclusion: Intern nursing students have moderate nomophobia and alexithymia. As the nomophobia level of the students increases, the level of alexithymia also increases. Keywords: Alexithymia, nursing, nomophobia