Streptozotosinle indüklenen diyabetik ratlar üzerinde glisirizin içeren taşıyıcı sistemlerin etkilerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, streptozotosin (STZ) ile indüklenen diyabetik sıçanlarda glisirizin (GLY) ve GLY içeren nanoemülsiyon (NE) formülasyonlarının diyabet üzerine etkilerinin hem biyokimyasal hem de histopatolojik açıdan incelemek için tasarlanmıştır.Materyal ve Metot: Diyabetik sıçanlar GLY ve GLY-NE'nin 10, 20 ve 40 mg/kg dozları ile 21 gün boyunca günlük tek doz sıvı formda oral uygulanmasıyla tedavi edildi. Deneyin sonunda sıçanların karaciğer doku örneklerinde SOD aktiviteleri, GSH, MDA ve COX 2 seviyeleri belirlendi, dokuların bir kısmı histopatolojik çalışmalar için kullanıldı. Sıçanlardan kan örnekleri alınarak AST, ALT ve glukoz seviyeleri ölçüldü.Bulgular: GLY ve GLY-NE formülasyonlarının üç farklı dozdaki uygulamalarından sonra, tedavi edilen diyabetik sıçanların SOD aktivitelerinde ve GSH seviyelerinde istatistiksel olarak önemli bir artış, MDA, COX 2, AST ve ALT seviyelerinde istatistiksel olarak önemli bir azalma gözlendi (p<0.05). Kan glukoz düzeyleri GLY-NE uygulanan gruplarda düşük bulundu (p<0.05). GLY-NE ile tedavi edilen diyabetik sıçanların GSH seviyelerinde ve SOD aktivitelerinde önemli bir artma, MDA ve COX 2 seviyelerinde önemli bir azalama gözlendi (p<0.05). GLY-NE uygulanan grupların doza bağlı olarak doz arttıkça diyabetik sıçanların AST ve ALT seviyelerinin düştüğü belirlendi (p<0.05). Histopatolojik bulgulara göre, diabetik sıçanlardan GLY- NE verilen gruplarda her üç dozda da belirgin bir iyileşmenin meydana geldiği ve karaciğer morfolojisinin sağlıklı gruba ait görüntülere büyük oranda benzerlik gösterdiği tespit edilmiştir.Sonuç: Sonuç olarak, GLY'nin antidiyabetik etkisinin olduğu, aynı dozlarda diyabetik sıçanlara uygulanan GLY'ye nazaran oral biyoyararlanımı artırılmış GLY-NE'nin daha iyi antioksidan aktivite gösterdiği tespit edilmiştir.

Aim: This study was designed to examine the effects of glycyrrhizin (GLY) and GLY-containing nanoemulsion (NE) formulations on diabetes, both biochemically and histopathologically, in streptozotocin (STZ)-induced diabetic rats.Material and method: Diabetic rats were treated with oral administration of 10, 20 and 40 mg/kg doses of GLY and GLY-NE in liquid form as a single daily dose for 21 days. At the end of the experiment, liver tissue samples of rats were determined in terms of SOD activities, GSH, MDA and COX 2 levels. Some of the tissues were used for histopathological studies. AST, ALT and glucose levels were measured via collecting blood samples from the rats.Results: After administration of GLY and GLY-NE formulations at three different doses, a statistically significant increase were reported in SOD activities and GSH levels, and a statistically significant decrease were observed in MDA, COX 2, AST and ALT levels of treated diabetic rats (p<0.05). Blood glucose levels were found to be low in groups containing GLY-NE (p<0.05). A significant elevation in GSH levels and SOD activities, and a significant decrease in MDA and COX 2 levels were observed in diabetic rats treated with GLY-NE (p<0.05). It was determined that AST and ALT levels of diabetic rats decreased as the dose increased depending on the dose in the GLY-NE administered groups (p<0.05). According to the histopathological findings, it was determined that in the GLY-NE administered diabetic groups, a significant improvement occurred at all three doses, and the liver morphology was almost similar with the images of the healthy group.Conclusion: As a result, it was determined that GLY had an antidiabetic effect, and GLY-NE with increased oral bioavailability elucidated better antioxidant activity compared to GLY administered diabetic rats at the same doses.