Mimarlıkta ara mekan kavramı

Abstract

Mimarlıkta mekân kesin bir tanımı yapılamayan, disiplinler arası tanımları bulunan bir alandır. Ara mekân ise mekânsal mimari sorgulamalar içerisinde sahip olduğu çok anlamlılık durumu ile literatürde kendine önemli bir yer edinmiş ve uzun yıllar boyunca da farklı şekillerle varlığını sürdürmüş bir kavramdır. Bu çalışma tanımlanan farklı ara mekân türleri üzerinden ara mekanların mekânsal oluşumuna odaklanmaktadır. Literatür araştırmasında doku yapılar üzerinden sınır, eşik, komşuluk gibi ilişkilerin sorgulandığı farklı oluşumlarla ortaya çıkan ara mekânlar ve ikincil bileşenler olarak literatürde yer edinen sirkülasyon alanları, eşikler, servis mekânları gibi alanlar üzerinden tariflenen elemanter ara mekanlar olmak üzere iki farklı tür tariflemesi ortaya koyulmuştur. Çalışma kapsamında iki farklı tür ara mekân yaklaşımı üzerinden örnekler aracılığıyla ara mekanların mekânsal oluşum biçimleri incelenmiştir.

In architecture, space is an area with interdisciplinary definitions that cannot be defined decisively. In-between space is a concept that has gained an important place in the literature with its multi-meaning status in spatial architectural queries and has existed in different forms for many years. This study focuses on the spatial formation of in-between spaces through different types of in-between spaces. In the literature research, two different types of definitions have been put forward, namely, in-between spaces that emerge with different formations in which relations such as borders, thresholds, and adjacencies are questioned through mat- building typology, and elementary spaces that are defined through areas such as circulation areas, thresholds, service spaces, servant space which take their place in the literature as secondary components. Within the scope of the study, spatial formation forms were examined through the examples discussed through two different types of in-between space approaches.