Yetişkin bireylerde duygusal istismar ve ilişki istikrarı arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, yetişkin bireylerin romantik ilişkilerinde uyguladıkları/maruz kaldıkları duygusal istismar ve ilişki istikrarı(ilişki doyumu, seçeneklerin niteliğini değerlendirme, ilişki yatırımı) arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmanın örneklemini romantik ilişkisi olan 403 yetişkin oluşturmaktadır. Araştırmada Demografik Bilgi Formu, Çok Boyutlu Duygusal İstismar Ölçeği ve İlişki İstikrarı Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 22.0 aracılığıyla yapılmıştır. Araştırmada değişkenlerin demografik özellikler bakımından farkları için Bağımsız Gruplar t testi, Tek Yönlü Varyans Analizi ve Çok Değişkenli Varyans Analizi kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkiler Pearson Korelasyon Analizi ve Basit Doğrusal Regresyon Analizi ile incelenmiştir.Yapılan analizler sonucunda duygusal istismar ve ilişki istikrarı arasında anlamlı bir ilişki olduğu bulgusuna ulaşılmıştır. İlişki istikrarının alt boyutu olan ilişki doyumu ve maruz kalınan duygusal istismar arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Öte yandan, uygulanan duygusal istismar ile ilişki istikrarının alt boyutları olan ilişki yatırımı ve seçeneklerin niteliğini değerlendirme düzeyleri arasında düşük düzeyde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Yapılan regresyon analizinde, maruz kalınan duygusal istismarın ilişki istikrarının alt boyutu olan ilişki doyumundaki varyansın %24'ünü açıkladığı tespit edilmiştir. Değişkenlerin demografik özellikler bakımından karşılaştırılması sonucunda, maruz kalınan duygusal istismar düzeyi cinsiyet bakımından farklılaşırken, uygulanan istismar düzeyi medeni durum bakımından farklılaşmaktadır. Maruz kalınan istismar düzeyi erkeklerde kadınlara kıyasla daha yüksek bulunmuştur. Duygusal istismar uygulama düzeyi ise evli bireylerde evli olmayanlara kıyasla daha yüksektir. İlişki istikrarının demografik değişkenler bakımından karşılaştırılması sonucunda cinsiyet, medeni durum, ilişki süresi ve çalışma durumuna göre farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Sonuçlar ilgili literatür çerçevesinde tartışılarak gelecek çalışmalar için öneriler verilmiştir.

This study is aiming to examine the relationships between emotional abuse and relationship stability in adults. The sample of the study consists of 403 adults who are currently in relationship. Demographic Information Form, Relationship Stability Scale, Multidimensional Measure of Emotional Abuse Scale were used in the study. The data obtained from the demographic information form and the scales were analyzed using SPSS 22.0. In this study, Independent Groups t-test, One-Way Analysis of Variance, Multivariate Analysis of Variance were used for the differences in the levels of demographic characteristics of the variables. Relationships between variables were examined by Pearson Correlation Analysis and Basic Linear Regression Analysis.As a result of the analysis, a negative significant relationship was found between the emotional abuse and relationship satisfaction levels of the participants. On the other hand, a low-level positive and significant relationship was found between the level of emotional abuse and relationship investment, evaluation of the quality of options. According to this finding, as the individual's level of emotional abuse to his partner increases, the level of evaluation of relationship investment and the quality of options also increases. In the regression analysis, it was determined that the emotional abuse experienced explained 24% of the variance in relationship satisfaction, which is a sub-dimension of relationship stability. As a result of the comparison of the variables in terms of demographic characteristics, it was found that the level of emotional abuse experienced was higher in men than in women, and the level of abuse did not differ in terms of gender. The level of abuse applied differs according to marital status. Married individuals have a higher level of emotional abuse compared to unmarried individuals. As a result of the comparison of relationship stability in terms of demographic variables, it was concluded that it differed according to gender, marital status, duration of relationship and employment status. In line with the findings obtained, the data were interpreted and discussed in line with the relevant literature.