Sürdürülebilir mimarlık bağlamında biyomimik yaklaşımlar üzerine bir irdeleme

Abstract

Sürdürülebilir tasarım yaklaşımlarından olan biyomimikri, hem olası bir yeniliğin ilham verici kaynağı olması, hem de daha sürdürülebilir bir çevre yaratmanın yollarından biri olarak mimarlık ve mühendislik alanlarında dünya çapında ilgi çekmektedir. Ancak, biyomimikrinin yaygın ve pratik olarak uygulanması belirsizlikler içermektedir. Aynı zamanda sürdürülebilirlik ve biyomimikrinin ne derecede ilişkili olduğu net değildir. Bu çalışma kapsamında, literatürde biyomimik olarak tanımlanan projelerin çevresel sürdürülebilirlik bağlamında irdelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem olarak mevcut örnekler incelenmiştir. İnceleme, literatürde belirlenen biyomimikrinin üç seviyesi (organizma, davranış ve ekosistem) ve her bir seviyeyi beş farklı yönden sağlayan boyutlar (form, malzeme, yapım, süreç ve fonksiyon) aracılığıyla yapılmıştır. Genel bilgilerin sunulduğu birinci bölümden sonra, ikinci bölümde biyomimikri, üçüncü bölümde sürdürülebilir mimarlık kavramları açıklanmıştır. Dördüncü bölümde literatürden alınan biyomimik örnekler irdelenmiştir. Sonuç bölümünde biyomimikri seviyelerinin sürdürülebilir tasarıma çevresel açıdan muhtemel katkıları ortaya konulmuştur. Biyomimikrinin yapıların sürdürülebilirliğine yardımcı olmak için iyi bir başlangıç noktası, yenilikçi bir adım olarak görülebileceği söylenebilir. Tek bir özellik için doğadan ilham alan projelerin belirlenen sürdürülebilirlik ölçütlerini sağlamada zayıf kaldığı görülmüştür. Çeşitli ölçütleri birlikte sağlayanların ise doğaya bütüncül bakan örnekler olduğu söylenebilir. Bu bağlamda bütüncül yaklaşım sürdürülebilir tasarım açısından daha doğru bir referans noktası olacaktır.

Biomimicry, one of the sustainable design approaches, attracts worldwide attention in the fields of architecture and engineering, as an inspiring source of possible innovation and as one of the ways to create a more sustainable environment. However, the widespread and practical application of biomimicry contains uncertainties. At the same time, it is not clear to what extent sustainability and biomimicry are related. Within the scope of this study, it is aimed to examine the projects defined as biomimic in the context of environmental sustainability. Existing samples were examined as a method. The review was made through three levels of biomimicry (organism, behavior, and ecosystem) and dimensions (form, material, construction, process, and function) identified in the literature. After the first section in which general information is presented, biomimicry is explained in the second section and sustainable architecture concepts are explained in the third section. In the fourth section, biomimic examples taken from the literature are examined. In the conclusion, the possible environmental contributions of biomimicry levels to sustainable design are presented. It can be said that biomimicry can be seen as a good starting point, an innovative step to help the sustainability of structures. It has been observed that projects inspired by nature for a single feature are weak in meeting the determined sustainability criteria. It can be said that those who meet various criteria at the same time are examples that look at nature holistically. In this context, the holistic approach will be a more accurate reference point in terms of sustainable design.