İklim etiği, sürdürülebilirlik ve havacılık

Abstract

Havacılık en fazla iklim-yoğun ulaştırma modu olup, en hızlı artan seragazı kaynaklarından biridir. Hava taşımacılığı kaynaklı emisyonlar şu anda büyük bir pastanın küçük bir dilimi olsa da, diğer sektörler emisyonlarını karbon bütçeleri doğrultusunda azaltmaya çalışırken, bu sektör büyümeye devam ettiği takdirde küresel emisyonlardaki payı giderek artacaktır. Uluslararası Sivil Havacılık Örgütü (ICAO) tarafından 2016 yılında kabul edilen Uluslararası Havacılığa Yönelik Karbon Denkleştirme ve Azaltma Şeması (CORSIA) ile uluslararası hava taşımacılığından kaynaklanan CO2 emisyonlarının karbon denkleştirme yoluyla 2020 yılı seviyesinde sabitlenmesi öngörülmüştür. Havacılık sektörü kendi emisyonlarını azaltmak için yeterli dahili önlemleri geliştirmediğinden, emisyon seviyesini koruyabilmek için diğer sektörlerden CO2 emisyonlarının azaltılmasını teşvik etme yoluna gitmiştir. Ancak CORSIA gelişmiş (Kuzey) ve az gelişmiş/gelişmekte olan ülkeler (Güney) arasındaki eşitsizliği meşrulaştırma halihazırda var olan anlaşmazlıkları ve küresel düzeyde iklim adaletsizliğini artırma potansiyeli taşımakta olup, iklim etiği bakımından uygun bir araç teşkil etmemektedir. Ayrıca, karbon denkleştirmeyi amaçlaması dolayısıyla söz konusu mekanizma iklim kriziyle mücadelede fosil yakıt kullanımını ve seragazı emisyonlarının azaltımını yeterince sağlayamayacaktır.

Aviation is the most climate-intensive mode of transport and one of the fastest growing sources of greenhouse gases. While emissions from air transport are currently a small slice of the big pie, its share in global emissions will continue to grow if this sector continues to grow as other sectors seek to reduce their emissions in line with their carbon budgets. With the Carbon Offseting and Reduction Scheme for International Aviation (CORSIA), adopted by the International Civil Aviation Organization (ICAO) in 2016, CO2 emissions from international air transport will be fixed at the level of 2020 through carbon offsetting. Since the aviation sector has not developed sufficient internal measures to reduce its own emissions, it has sought to encourage the reduction of CO2 emissions from other sectors in order to maintain its emission level. However, CORSIA has the potential to justify inequality between developed countries (the Global North) and less developed/developing countries (the Global South) and exacerbate existing conflicts and global climate injustice. It is not an appropriate tool for climate ethics. In addition, since it aims at carbon offsetting, the said mechanism will not be able to adequately reduce fossil fuel use and greenhouse gas emissions in combatting climate crisis.