Tedavi sürecindeki meme kanseri tanısına sahip kadınlarda duygu düzenleme güçlüklerinin depresyon ve anksiyete riskini yordayıcı rolünün incelenmesi

Abstract

Bu araştırmada tedavi sürecindeki meme kanseri tanısına sahip kadınlarda duygu düzenleme güçlüklerinin depresyon ve anksiyete riskini yordayıcı rolünü incelemek amaçlanmıştır.Araştırmanın örneklemini İzmir ilinde bulunan Dokuz Eylül Üniversitesi Araştırma Uygulama Hastanesi Tıbbi Onkoloji Gündüz Tedavi Ünitesi ve Ege Üniversitesi Hastanesi Tıbbi Onkoloji Anabilim Dalı'nda kemoterapi tedavisi gören meme kanseri tanısına sahip kadınlar oluşturmuştur (n=140). Veriler Sosyodemografik Özellikler Formu, Duygu Düzenleme Güçlüğü Ölçeği-Kısa Form (DDGÖ-16) ve Hastane Anksiyete Depresyon Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, ortalama, t testi, tek yönlü varyans analizi, pearson korelasyon analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi yöntemleri kullanılmıştır. Bu çalışmada duygu düzenleme güçlüğü alt boyutlarından hedef (β=0.224, p=0.026) ve stratejinin (β=0.219, p=0.030) anksiyete riskini istatiksel olarak anlamlı bir şekilde yordadığı ve anksiyetedeki varyansın %14.6'sını açıkladığı belirlenmiştir (Düzeltilmiş R2 =0.146). Çalışmada, bekar olmanın (β=-0.154, p=0.037) ve duygu düzenleme güçlüğü alt boyutlarından hedef (β=0.217, p=0.021), dürtü (β=0.227, p=0.002) ve stratejinin (β=0.264, p=0.005) depresyon riskini istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yordadığı ve depresyondaki varyansın %26.6'sını açıkladığı saptanmıştır (Düzeltilmiş R2 =0.266). Sonuç olarak tedavi sürecindeki meme kanseri tanısına sahip kadınlarda duygu düzenleme güçlüğü alt boyutlarından hedef ve strateji anksiyete riskini, bekar olma, hedef, dürtü ve stratejidepresyon riskini yordamaktadır. Kadınların tedavi sürecinde yaşadıkları duygu düzenleme güçlüklerinin anksiyete ve depresyon riski açısından izlenmesi ve duygu düzenlemede etkilil stratejiler kazanmaları yönünde müdahalelerin uygulanması ve etkinliğinin değerlendirilmesi önerilir.

In this study, it was aimed to investigate the predictive role of difficulties in emotion regulation on the risk of depression and anxiety in women diagnosed with breast cancer in the treatment process.The sample of the study consisted of women diagnosed with breast cancer undergoing chemotherapy in the Medical Oncology Day Treatment Unit of the Research and Application Hospital of Dokuz Eylul University, and the Medical Oncology Department of Ege University Hospital (n=140). Data were collected using the Sociodemographic Characteristics Questionnaire, Difficulties in Emotion Regulation Scale Short Form (DERS-SF-16), and the Hospital Anxiety Depression Scale. Numbers, percentages, arithmetic mean, t-test, one-way analysis of variance, Pearson correlation analysis and multiple linear regression analysis were used in the analysis of the study data. In this study, it was determined that the target (β=0.224, p=0.026) and strategy (β=0.219, p=0.030) sub-dimensions of the Difficulties in Emotion Regulation Scale predicted the risk of anxiety statistically significantly and accounted for 14.6% of the variance in anxiety (Adjusted R2 =0.146). It was also determined that the target (β=0.217, p=0.021), impulse (β=0.227, p=0.002) and strategy (β=0.264, p=0.005) sub-dimensions, and being single (β=-0.154, p=0.037) predicted the risk of depression statistically significantly and accounted for 26.6% of the variance in depression (Adjusted R2 =0.266).It was concluded that in women diagnosed with breast cancer in the treatment process, while the target and strategy sub-dimensions of the Difficulties in Emotion Regulation Scale predicted the anxiety risk, its target, impulse and strategy sub-dimensions, and being single predicted the depression risk. It is recommended that emotion regulation difficulties experienced by women during the treatment process should be monitored in terms of anxiety and depression risk, and thatin order to gain them effective strategies in emotion regulation, interventions should be implemented and the effectiveness of the interventions should be assessed.