Kronik boyun ağrısı olan kişilerde sanal gerçeklik uygulamalarının etkinliğinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışma kronik boyun ağrısı olan kişilerde sanal gerçeklik uygulamasının etkinliğinin incelenmesi amacıyla planlandı. Çalışmaya nörolojik defisiti bulunmayan ve en az 3 aydır boyun ağrısı devam eden 34 hasta dahil edildi. Hastalar basit randomizasyon yöntemiyle motor kontrol egzersizlerine ek olarak sanal gerçeklik uygulayan grup (SG grubu) (n=17) ve motor kontrol egzersizleri grubu (kontrol grubu) (n=17) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Her iki gruptaki hastalar haftada 3 gün ve toplamda 6 hafta tedavi programı aldı. Çalışmaya katılan tüm bireylerin, ağrı seviyesi, ağrı eşiği, eklem hareket açıklığı (EHA), eklem pozisyon hissi (EPH), kas performansı, postür, denge, özür seviyesi, anksiyete/depresyon, kinezyofobi ve yaşam kalitesi tedavi öncesinde ve sonrasında toplam 2 kez değerlendirildi. Çalışma sonrasında da tüm bireyler 1 aylık süreyle takip edilerek egzersiz sürdürülebilirliği belirlendi. Her iki grubun da tedavi sonrasında ağrı şiddeti, ağrı eşiği, EHA, EPH, kas performansı, postür, dengenin bazı parametrelerinde, fonksiyonel limitasyon, kinezyofobi ve yaşam kalitesi açısından gelişim gösterdiği bulunurken (p<0,05); servikal lordoz açısında (postür) ve dengenin bazı parametrelerinde gelişim göstermediği saptandı (p>0,05). SG grubu, C1-C2 ve C5-C6 ağrı eşiği, EPH, dengenin vestibüler komponenti, anksiyete/depresyon ve kinezyofobi açısından daha etkiliyken, kontrol grubu postür açısından daha etkiliydi (p<0,05). SG grubunun, bir aylık takip süresi içinde egzersiz yaptıkları gün sayıları daha fazlaydı (p<0,05). Bu sonuçlar, SG'nin motor kontrol egzersizlerine ek olarak uygulanmasının ağrının, fonksiyonel limitasyonların, anksiyete/depresyonun ve kinezyofobinin azaltılması, EPH ve dengenin vestibüler komponentinin geliştirilmesinde ve egzersiz sürdürülebilirliği açısından daha etkili olabileceğini, SG'nin kronik boyun ağrılı bireylerde tedavi programına ek olarak kullanılabileceğini gösterdi.

Bu çalışma kronik boyun ağrısı olan kişilerde sanal gerçeklik uygulamasının etkinliğinin incelenmesi amacıyla planlandı. Çalışmaya nörolojik defisiti bulunmayan ve en az 3 aydır boyun ağrısı devam eden 34 hasta dahil edildi. Hastalar basit randomizasyon yöntemiyle motor kontrol egzersizlerine ek olarak sanal gerçeklik uygulayan grup (SG grubu) (n=17) ve motor kontrol egzersizleri grubu (kontrol grubu) (n=17) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Her iki gruptaki hastalar haftada 3 gün ve toplamda 6 hafta tedavi programı aldı. Çalışmaya katılan tüm bireylerin, ağrı seviyesi, ağrı eşiği, eklem hareket açıklığı (EHA), eklem pozisyon hissi (EPH), kas performansı, postür, denge, özür seviyesi, anksiyete/depresyon, kinezyofobi ve yaşam kalitesi tedavi öncesinde ve sonrasında toplam 2 kez değerlendirildi. Çalışma sonrasında da tüm bireyler 1 aylık süreyle takip edilerek egzersiz sürdürülebilirliği belirlendi. Her iki grubun da tedavi sonrasında ağrı şiddeti, ağrı eşiği, EHA, EPH, kas performansı, postür, dengenin bazı parametrelerinde, fonksiyonel limitasyon, kinezyofobi ve yaşam kalitesi açısından gelişim gösterdiği bulunurken (p<0,05); servikal lordoz açısında (postür) ve dengenin bazı parametrelerinde gelişim göstermediği saptandı (p>0,05). SG grubu, C1-C2 ve C5-C6 ağrı eşiği, EPH, dengenin vestibüler komponenti, anksiyete/depresyon ve kinezyofobi açısından daha etkiliyken, kontrol grubu postür açısından daha etkiliydi (p<0,05). SG grubunun, bir aylık takip süresi içinde egzersiz yaptıkları gün sayıları daha fazlaydı (p<0,05). Bu sonuçlar, SG'nin motor kontrol egzersizlerine ek olarak uygulanmasının ağrının, fonksiyonel limitasyonların, anksiyete/depresyonun ve kinezyofobinin azaltılması, EPH ve dengenin vestibüler komponentinin geliştirilmesinde ve egzersiz sürdürülebilirliği açısından daha etkili olabileceğini, SG'nin kronik boyun ağrılı bireylerde tedavi programına ek olarak kullanılabileceğini gösterdi.