Sıçanlarda 5-fluorourasil uygulanmasına bağlı gastrointestinal mukozitinin önlenmesi ve/veya tedavi edilmesinde berberinin potansiyel rolü

Abstract

Amaç: Çalışmanın amacı, 5-florourasil uygulaması ile oluşan gastrointestinalmukoza hasarının önlenmesi ve/veya tedavi edilmesinde berberinin kullanımpotansiyelinin araştırılmasıdır.Yöntem: Deney kapsamında hayvanlar modele uygun olarak 5 grubaayrılmıştır. Kontrol grubundaki hayvanlara sadece oral yoldan fosfat tamponuuygulanırken; 5FU, BER75, BER150 ve BER300 gruplarında yer alan hayvanlara 7gün boyunca sırasıyla gün aşırı intraperitonal enjeksiyonla 5-florourasil uygulanmış,diğer günlerde ise yanak içine travma uygulanmıştır. BER75, BER150 ve BER300gruplarında yer alan hayvanlara sırasıyla 75, 150 ve 300 mg/kg dozlarda berberin oralyoldan uygulanmıştır. Deneyin başında ve sonunda hayvanların vücut ağırlıklarıdeğerlendirilmek üzere ölçülmüştür. Hayvanların kalplerinden kan alınmış ve ELISAkitleri kullanılarak total antioksidan aktivite (TAS), total oksidan aktivite (TOS), TNFα, IL-6 ve NF-κB düzeyleri ölçülmüştür.Bulgular: TAS ve TOS düzeylerinden hareketle grupların oksidatif stresindeks değerleri hesaplanmış ve gruplar arasında anlamlı fark bulunamamıştır.Berberin uygulanan gruplarda ölçülen TNF-α, IL-6 ve NF-κB düzeyleri sadece 5-FUuygulanan gruba kıyasla anlamlı derecede azalmıştır. Ötenazi sonrasında jejenum veileum dokularından numune alınarak histopatolojik değerlendirme yapılmıştır.Değerlendirmede 5-florourasilin yarattığı doku hasarının izleri gözlemlenmiştir.Tartışma ve sonuç: Vücut ağırlıklarındaki değişim oranları, sitokindüzeylerindeki değişimler ve histolojik değerlendirmeye ait bulgular bir aradadeğerlendirildiğinde elde edilen sonuçların literatür ile uyumlu olduğu görülmektedir.Tez çalışmasının sonucunda berberinin doza bağımlı olarak 5-florourasilin nedenolduğu gastrointestinal sistemdeki hasarın önlenmesinde ve/veya tedavisinde etkiliolabileceğini söylemek mümkündür.

Purpose: In our study, the main purpose is to investigate berberine's potentialuse in prevention and/or treatment of mucosal damage in gastrointestinal systeminduced by 5-fluorouracil treatment.Method: Animals were separated to 5 groups, and the groups were determinedaccording to the experiment model. For 7 days, while animals in control group wereapplied only phosphate buffer orally; animals in 5FU, BER75, BER150 and BER300groups were applied 5-fluorouracil intraperitoneally or traumatized in the inner liptissue every other day. Animals in BER75, BER150 and BER300 groups were applied75, 150 and 300 mg/kg berberine, every day for 7 days. At the beginning and the endof the trial, animals' weights were measured in order to be evaluated later. Blood wasdrawn from hearts of the animals at the end of the experiments and (total antioxidantstatus (TAS), total oxidant status (TOS), TNF-α, IL-6 and NF-κB levels weremeasured using ELISA kits.Results: Experimental groups' oxidative stress indexes were calculated usingTAS and TOS levels, and no significant difference was found. TNF-α, IL-6 and NFκB proinflammatory cytokines levels of animals in groups that have berberine in theirdose regimens were decreased significantly compared to the group treated with 5-fluorouracil only. After euthanasia, samples were collected from jejunum and ileumtissues and evaluated histopathologically. Tissue damage caused by 5-fluorouracil wasobserved during histopathological evaluation.Discussion and conclusion: When the changes of body weight and cytokinelevels were evaluated with findings of histopathological examination, obtained resultsare consistent with the literature. At the end of this thesis, it is possible to say thatberberine may be effective in the treatment and/or prophylaxis of the damage in thegastrointestinal system caused by 5-fluorouracil in a dose-dependent manner.