İyi olma halinin karar verme stilleri üzerine etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı iyi olma halinin karar verme stilleri üzerindeki etkisini belirlemektir. Ayrıca bireylerin karar verme sürecinde karar verme stillerinden rasyonel ve sezgisel karar verme yöntemlerinden hangisini kullandığını belirlemenin yanında iyi olma halinin sezgisel karar verme üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgular kapsamında iyi olma halinin alt boyutlarından yaşam amacı ile karar verme değişkeni arasında düşük düzeyde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Yaşam amacı boyutunun sezgisel karar vermeye ilişkin toplam varyansın %4'ünü açıkladığı görülmekle birlikte; yaşam amacı ve çevresel hâkimiyet boyutlarının karar vermeye ilişkin toplam varyansın %5,7'sini açıkladığı görülmüştür. Yaşam amacının modele pozitif yönlü ve anlamlı katkısı bulunmakta iken çevresel hâkimiyet boyutunun negatif yönlü ve anlamlı katkısı bulunmaktadır. Yaş, cinsiyet ve eğitim durumu değişkenlerinin iyi olma hali ve alt boyutlarına göre ayırt edici bir faktör olmadığı tespit edilmiştir. Yaşam amacı alt boyutunun kıdem yılı değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği, kişisel gelişim alt boyutunun ise medeni durum ve görev değişkenlerine göre istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Karar verme açısından yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum ve görev değişkenlerinin ayırt edici bir faktör olmadığı tespit edilmiştir. Yapılan analiz sonucunda katılımcıların karar verme stilleri ile onların kıdem durumlarında farklılık bulunmuştur.

The aim of this research is to determine the effect of well-being on decision-making styles. In addition, it is aimed to determine the effect of well-being on intuitive decision making, as well as determining which decision-making styles of individuals use rational and intuitive decision-making methods in the decision-making process. Within the scope of the findings obtained from the research, a low-level significant relationship was found between the sub-dimensions of well-being, the purpose of life and the decision-making variable. Although it is seen that the life purpose dimension explains 4% of the total variance regarding intuitive decision making; It was seen that the dimensions of life purpose and environmental dominance explained 5.7% of the total variance regarding decision making. While the life purpose has a positive and significant contribution to the model, the environmental dominance dimension has a negative and significant contribution. It was determined that the variables of age, gender and educational status were not a distinguishing factor according to well-being and sub-dimensions. It was determined that the life purpose sub-dimension showed a statistically significant difference according to the variable of seniority, while the personal development sub-dimension showed a statistically significant difference according to the marital status and duty variables. It has been determined that age, gender, educational status, marital status and task variables are not a distinguishing factor in terms of decision making. As a result of the analysis, a difference was found between the decision-making styles of the participants and their seniority.