Çocuk hükümlülerin sosyal, kültürel ve sportif boş zaman faaliyetlerinin incelenmesi: Çocuk eğitimevleri örneği

Abstract

Son yıllarda artan çocuk suçluluğu toplum için önemli bir sorun teşkil etmektedir. Çocuk suçluluğu denilince bilinen en genel tanım; 18 yaşını doldurmamış çocuğun yapmış olduğu bir fiil sonucunda ceza kanunlarınca suç sayılabilecek bir durum olarak yargı karşısına çıkarılmasıdır. Çocuk suçluluğunun sabit olduğu durumlarda 12-18 yaş arasında ki `suça sürüklenmiş çocuklar` Adalet Bakanlığına bağlı Ceza ve Tevkifevleri bünyesinde bulunan Çocuk Eğitimevlerinde suç ve suçun sonuçlarından arındırılarak topluma yeniden kazandırılmaya çalışılmaktadır. Bu tez kapsamında; günlük hayatın önemli bir parçasını oluşturan rekreasyon kavramını ve önemini açıklamanın yanı sıra topluma geri kazandırılma amacıyla suça sürüklenmiş çocuklar üzerinde uygulanan rehabilitasyon programlarında rekreasyonun önemini vurgulamak amaçlanmıştır. Yeniden kazandırılma (rehabilite) sürecinde ise boş zaman değerlendirme faaliyetleri etkin bir şekilde kullanılmaktadır. Bu tez kapsamında `Ankara Çocuk Eğitimevinde` suça sürüklenmiş çocuklara bu süreç içerisinde rehabilite programları kapsamında uygulanan boş zaman değerlendirme faaliyetleri program uygulayıcıları ile yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler eşliğinde incelenmiştir. 4 katılımcı ile gerçekleştirilen görüşmeler akabinde mevcut programlar durum çalışmasıyla ortaya konulmuştur. Sonuç olarak; Özgürlüğünden Yoksun Bırakılmış Çocukların Korunmasına İlişkin Birleşmiş Milletler Kuralları (Havana Kuralları) ile bulgular karşılaştırılmış ve bulguların büyük bir çoğunluğunun Havana Kurallarına uygun olduğu tespit edilmiştir.

Posing a significant problem for the society, the rate of juvenile delinquency has increased recently. The term juvenile delinquency stands for bringing of a child under the age of 18 to the judiciary due to which could be considered as a crime under criminal laws as a result of an act committed. In cases where juvenile delinquency is proven to be guilty, `children who have been pushed into crime` between the ages of 12-18 are tried to be reintegrated into society by cleansing them from the crime and its consequences in the Children's Education Centers within the infrastructure of Prisons and Detention Houses under the Ministry of Justice. Within the scope of this thesis, the concept and significance of recreation which constitutes an important part of daily life has been explained and the importance of recreation in rehabilitation programs for the purpose of reintegration into society applied to children who have been pushed into crime was evaluated. During the rehabilitation process, leisure time activities are used effectively. In this thesis study, the leisure time activities implemented within the scope of the rehabilitation programs applied to the children pushed into crime in the `Ankara Children's Education House` were examined in terms of semi-structured interviews with the program practitioners. Following the interviews conducted with 4 participants, the current programs were revealed through a case study. Consequently, the findings were correlated to the United Nations Rules for the Protection of Children Deprived of their Liberty (Havana Rules) and the analysis exhibited that the majority of the findings were in accordance with the Havana Rules.